Από το Παραλίμνι της Αμμοχώστου ο Αντώνης Οικονόμου αποφάσισε ότι θα παλέψει όσο μπορεί να διεκδικήσει, όχι το κομμάτι της δημοσιότητας που του αναλογεί από αυτό ίσως το έλαβε με την συμμετοχή του σε ριάλιτι (Voice 2), τη θέση του στο ελληνικό τραγούδι.
Εχει πραγματοποιήσει δεκάδες live εμφανίσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο, είτε με το συγκρότημά του «Τσακ Μπαμπ», είτε για παράδειγμα με τους Βασίλη Καζούλη, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Χρήστο Θηβαίο, Locomondo, Παντελή Θαλασσινό κ.α. Προσφάτως κυκλοφόρησε η νέα του δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Λευκό χαρτί» (Αυλός), που περιέχει 5 νέα τραγούδια. Με την υπογραφή της Λίας Βίσση και Χρήστου Νικολόπουλου στην μουσική και των Βίκυς Γεροθόδωρου, Βαγγέλη Ζιλέλη και Ελένης Ξένου στους στίχους.
Γιατί αποφασίσατε να πάρεις μέρος σε ριάλιτι;
«Στην ζωή μου τολμώ να δοκιμάζω και να συμμετέχω σε διαδικασίες δημιουργικές για την εμπειρία. Σίγουρα ήταν γνωστά τα δεδομένα των ριάλιτι αλλά δεν δίστασα να πάρω την απόφαση. Έδωσα και πήρα σε διάφορα επίπεδα. Ήταν μια όμορφη εμπειρία, κάτι διαφορετικό από όσα έζησα μέχρι τότε. Δεν το θεώρησα ούτε αρχή ούτε τέλος της πορείας αλλά σαν ένα «ενδιάμεσο σταθμό». »
Ποια είναι η αιτία και η αφορμή να ασχοληθείτε με τη μουσική;
«Δεν υπάρχει ούτε αιτία, ούτε αφορμή. Ήταν κάτι φυσικό για μένα. Με μια κιθάρα από μικρό παιδί εκφραζόμουν αλλά ταυτόχρονα ζούσα εμπειρίες με φίλους, συμμαθητές και όχι μόνο… Βασικά νοιώθω ότι η μουσική είναι η ζωή μου, το πάθος μου, ο σκοπός μου… Έτσι την απασχόληση μου με την μουσική την θεωρώ σαν μια φυσική συνέχεια στην ζωή μου. »
Τι θέλετε να πάρει ο κόσμος, οι ακροατές από το Λευκό Χαρτί;
«Το συναίσθημα, την μουσική δημιουργία αλλά και τους ποιοτικούς στίχους… Μαζί με τους συνεργάτες μου δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό για το αποτέλεσμα. Είμαι πολύ ικανοποιημένος για την επιτυχή ολοκλήρωση της δισκογραφικής μου δουλειάς. Με την καθαρότητα που μεταφράζεται από το λευκό χαρτί ας δοθεί το μήνυμα της καθαρής καρδιάς και της στόχευσης για καινούργια ξεκινήματα ζωής… »
Πώς είναι η επαγγελματική ζωή για έναν νέο καλλιτέχνη όπου σχεδόν πλέον δεν υπάρχει δισκογραφία;
«Η μουσική δεν είναι μόνο δισκογραφία. Είναι συντροφιά, είναι προσφορά είναι σχέσεις… Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις αλλά και σε εκφράζει, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την μουσική βρίσκεις τρόπους να προσφέρεις. Δημιουργώντας σχέσεις με το κοινό σου δημιουργείται μια εμπειρία ανεπανάληπτη. Τώρα, αν δισκογραφικά δεν είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα όπως παλιά, αυτό δεν αγγίζει την ποιότητα αυτής της σχέσης. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες αλλά και σίγουρα αυτές θα προσπεραστούν. Υπομονή, πιο πολλή δουλειά και σεβασμός στις ανθρώπινες ευαισθησίες. Αυτό θα έλεγα θα ήταν η συνταγή στους σημερινούς δύσκολους καιρούς.»
Και κυρίως πώς βιώνετε την κρίση ως νέος άνθρωπος – πολίτης αλλά και καλλιτέχνης;
«Οι «κρίσεις» στην χώρα μας δεν είναι πρωτόγνωρες. Όμως μία κρίση τέτοιου μεγέθους σαν την σημερινή δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο. Θέλω να συμπάσχω με τους συμπατριώτες μου γι΄αυτό λειτουργώ με περισυλλογή. Έτσι κι΄αλλιώς δεν είμαι άνθρωπος πολυδάπανος και οι «πληγές» είναι μικρές. Είναι γεγονός ότι πλήττονται περισσότερο οι οικονομικά ασθενέστεροι. Όμως το μπαλάκι πέφτει στην εξουσία η οποία θα πρέπει να ασκήσει το «κοινωνικό της έργο». Ο χώρος του τραγουδιού, της μουσικής και της δισκογραφίας σίγουρα επηρεάζεται από την κρίση αλλά σαν μέσο αισιοδοξίας και ελπίδας είναι αναγκαίο να επιζήσει. Χαίρομαι που οι πλείστοι καλλιτέχνες προσπαθούν να είναι κοντά στον κόσμο με πιο προσιτό τρόπο.»
Ποιες είναι οι επιρροές σας, πώς άρχισατε να ασχολείστε με τη μουσική και το τραγούδι;
«Από μικρός, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου 6, 7 οκτώ χρόνων κάπου εκεί με μία κιθάρα, την έβγαζα με τον τραγούδι. Έντεχνο αλλά και κλασσικό ήταν στο ρεπερτόριο μου. Πολλά ακούσματα σε διάφορα επίπεδα μου έδωσαν ώθηση για δημιουργία… »
Κλείνετε τα μάτια ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό;
««Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το κορίτσι μου…». Ναι πολύ θάθελα να τα καταφέρνω, να μπορώ, με τα τραγούδια μου να κάνω τους ανθρώπους να νοιώθουν όμορφα και να «ταξιδεύουν» είτε πραγματικά είτε με το μυαλό τους…»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Τα σχέδια δεν σταματούν. Σίγουρα με μεγάλη μου χαρά παρακολουθώ την αρκετά καλή εξέλιξη του δίσκου μου «Λευκό χαρτί» και προσπαθώ να το ζήσω. Έτσι κι΄αλλιώς τα μουσικά σχέδια είναι συνεχή.»
Και κάτι ακόμη: τι σημαίνει, μουσική, τραγούδι; Και πώς θα θέλατε την πορεία σας στο μέλλον;
«Μουσική – τραγούδι σημαίνει δημιουργία. Σημαίνει έκφραση. Σημαίνει τέχνη αλλά στην ουσία σημαίνει Ζωή…. Είναι ένα διεθνές μέσω επικοινωνίας των ανθρώπων αλλά και συνάμα έκφραση των δημιουργών.
Θα ήθελα να συνεχίσω να ερμηνεύω όμορφα και ποιοτικά τραγούδια τα οποία να έχουν μια σταθερή διαχρονική πορεία. Δημιουργία – έκφραση – τέχνη και πιο απλά Ζωή!»
