Καταρρέει μέρα με τη μέρα το ηθικό πλεονέκτημα

Παρά το γεγονός ότι δύο σοβαρές υποθέσεις που ανέκυψαν την τελευταία εβδομάδα, τόσο αυτή με τον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό και πρωταγωνιστή τον καθηγητή Σταμάτη Κριμιζή όσο και αυτή με το υπουργείο Οικονομικών και τον καταγγελλόμενο εκβιασμό από το περιβάλλον του Ευκλείδη Τσακαλώτου (που ανέδειξε «Το Βήμα»), φαινομενικά είναι διαφορετικές, εν τούτοις αποδεικνύεται ότι έχουν κοινό παρονομαστή: τη χειρότερη εκδοχή της εξουσίας.

H κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να στηρίξει τη δύναμή της στο ηθικό της πλεονέκτημα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την πολιτική της καταγωγή και τον χώρο της Αριστεράς. Εκανε σημαία τη μάχη κατά της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, κάθε μορφής αδιαφάνειας, φροντίζοντας να αντιδιαστείλει τη δική της παρουσία ως «υπεράνω πάσης υποψίας» έναντι όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ενας διαπρεπής αστρονόμος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, τόσο σημαντικός ώστε η Διεθνής Αστρονομική Ενωση να δώσει το όνομά του σε αστεροειδή, αλλά και ένας πολίτης, ο Ιωσήφ Λιβανός, που έχει συμβάλει στην αποκάλυψη μείζονος σκανδάλου φοροδιαφυγής και ξεπλύματος μαύρου χρήματος αποδομούν με τις καταγγελίες τους το περιβόητο αυτό ηθικό πλεονέκτημα.

Αμφότεροι δυσφορούν με το πώς λειτουργούν εις βάρος τους, εις βάρος όλων, τα γρανάζια της κυβερνώσας εξουσίας. Γραφειοκρατικές δομές και αδιαφανείς διαδικασίες, γενικοί γραμματείς που συμπεριφέρονται σαν «τσάροι του Διαστήματος» απαξιώνοντας και υπονομεύοντας διαπρεπείς επιστήμονες, περίεργες συμπεριφορές και υπόγεια παζάρια εκεί όπου η εξουσία συναντά το χρήμα έρχονται όλο και πιο συχνά στο προσκήνιο.

Το ηθικό «βεβηλώνεται», το πλεονέκτημα σβήνει από τον πολιτικό χάρτη. Μετά τις αλλεπάλληλες πολιτικές κυβιστήσεις η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με περισσότερα μέτωπα από όσα μπορούσε να φανταστεί, καθώς παρασύρθηκε από το σύνδρομο της αλαζονείας που ενδημεί στους κύκλους της εξουσίας.

Τριγμοί μετά την καταγγελία για εκβιασμό

Προκάλεσε θόρυβο αλλά έγινε και αιτία κοινοβουλευτικού ελέγχου το δημοσίευμα του «Βήματος» την Κυριακή 22.4.2018, το οποίο έφερε στο φως καταγγελία για εκβιασμό του Ιωσήφ Λιβανού –μάρτυρα σε παλαιότερη υπόθεση φοροδιαφυγής και ξεπλύματος (Karouzos-gate) –εκπορευόμενο από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, προκειμένου ο κ. Λιβανός να επιτύχει την είσπραξη αμοιβής (10%, ήτοι 7,2 εκατομμύρια ευρώ) που εκ του νόμου δικαιούται για τη συμβολή του στη διαλεύκανση του σκανδάλου.

Η δημοσιοποίηση της καταγγελίας –η οποία εμπλέκει τον σύμβουλο του υπουργού Αλέξη Πουλιάση και δύο πρόσωπα, τον Αντώνη Κωσταρή και τον Βασίλη Χρυσόπουλο, φερόμενους ως μεσάζοντες και ανθρώπους εμπιστοσύνης του συμβούλου –είχε ως αποτέλεσμα να εκδώσει ανακοίνωση η αξιωματική αντιπολίτευση ζητώντας «πειστικές εξηγήσεις από την κυβέρνηση για μια τόσο σοβαρή καταγγελία» αλλά και το «τι συμβαίνει με τους συνεργάτες του κ. Τσακαλώτου». «Είναι απορίας άξιον γιατί δεν το έχουν ήδη πράξει 48 ώρες μετά το δημοσίευμα» σημείωνε χαρακτηριστικά το Γραφείο Τύπου του κόμματος.

Την Τρίτη 24.4.2018 η Νέα Δημοκρατία κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή, απευθυνόμενη στον υπουργό Οικονομικών αλλά και στον υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή, με την οποία ζητεί απαντήσεις για το αν ο κ. Πουλιάσης παραμένει στη θέση του ή έχει απομακρυνθεί μέχρι να διαλευκανθούν οι κατηγορίες που τον αφορούν· αν αληθεύει ότι ο καταγγέλλων, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, έχει πλήρη γνώση των αριθμών Πρωτοκόλλου ακόμη και εμπιστευτικών εγγράφων ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και στον υπουργό Οικονομικών· πότε έλαβε ο κ. Τσακαλώτος γνώση της καταγγελίας για τον σύμβουλό του και πότε τη διαβίβασε στην Εισαγγελία· αν ισχύει ότι η διαβίβαση της καταγγελίας στον εισαγγελέα έγινε μετά την αποστολή εξωδίκου από τον καταγγέλλοντα, το οποίο ούτως ή άλλως είχε κοινοποιηθεί στις εισαγγελικές αρχές· και αν ο κ. Τσακαλώτος έχει προχωρήσει στον αυτονόητο πειθαρχικό έλεγχο που προφανώς πρέπει να διεξαχθεί έναντι του στενού συνεργάτη του.

Το υπουργείο Οικονομικών, από την πλευρά του, επιβεβαίωσε την καταγγελία θυμίζοντας ότι η υπόθεση έχει παραπεμφθεί στον εισαγγελέα Πρωτοδικών κατόπιν εγγράφου του ίδιου του γραφείου του υπουργού Οικονομικών από τις 14 Νοεμβρίου 2017. «Τον λόγο πλέον έχει η Δικαιοσύνη» τόνιζε στην ανακοίνωσή του το υπουργείο.

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι ο εκ των εμπλεκομένων στην ιστορία αυτή Αλέξης Πουλιάσης επέλεξε να αποστείλει εξώδικο τόσο στη συντάκτρια του δημοσιεύματος όσο και στην εφημερίδα που το φιλοξένησε διαμαρτυρόμενος καθώς με το κείμενο «θίγεται η προσωπικότητά του». Ο σύμβουλος του υπουργού εκτιμά ότι το κείμενο έχει συνταχθεί με δόλο, διαμορφώνοντας στον μέσο αναγνώστη την εντύπωση ότι ο ίδιος είναι αναμεμειγμένος «σε τέτοιας σοβαρότητας παράνομη πράξη που χρήζει ελέγχου από την Εισαγγελία Διαφθοράς».

Η αντίδραση του κ. Πουλιάση παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον. Κατ’ αρχάς, διότι το δημοσίευμα δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να αποκαλύπτει την καταγγελία, η οποία –θέλει, δεν θέλει –είναι υπαρκτή, έχει τη συγκεκριμένη μορφή και βάσει αυτής έχει σχηματιστεί δικογραφία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Στο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης έχει, άλλωστε, κληθεί και έχει καταθέσει ενώπιον της εισαγγελέως ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου, διευθυντής του γραφείου του κ. Τσακαλώτου. Ο σύμβουλος του υπουργού επιμένει να αγνοεί ότι ο τίτλος του δημοσιεύματος έφερε ερωτηματικό: «Αρωμα… μίζας στο υπουργείο Οικονομικών;». Το κείμενο δεν εμπεριέχει προσωπικές κρίσεις ως προς το αν ευσταθεί ή όχι η καταγγελία, αφήνοντας –όπως οφείλει –τον τελευταίο λόγο στη Δικαιοσύνη.

Κατά δεύτερον, διότι υποβαθμίζει συνειδητά –αποδίδοντας μάλιστα «δόλο» –το γεγονός ότι τηρήθηκαν απαρεγκλίτως οι δημοσιογραφικοί κανόνες σε παρόμοιου τύπου θέματα. Ο κ. Πουλιάσης, όπως συνέβη και με τους άλλους δύο εμπλεκομένους, δεν αγνοήθηκε. Ρωτήθηκε, και μάλιστα επιμόνως, προκειμένου να καταγραφεί στην εφημερίδα η θέση του, παρότι ο ίδιος αρνούνταν πεισματικά να τη διατυπώσει. «Γράψτε ό,τι θέλετε» έλεγε τότε απαξιωτικά.

Και κατά τρίτον, διότι δεν γνωστοποιεί αν έχει αποστείλει εξώδικο ή αν έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά εις βάρος των δύο «συνεργατών» του (σύμφωνα πάντα με την καταγγελία), τον Αντώνη Κωσταρή και τον Βασίλη Χρυσόπουλο, οι οποίοι εμφανίζονταν να ζητούν (πολλά) χρήματα (και) στο δικό του όνομα!

Μια τέτοια κίνηση θα συνιστούσε πραγματική ανατροπή, αφού ο Ιωσήφ Λιβανός διατείνεται ότι οι κρούσεις του προς τον κ. Πουλιάση, προκειμένου ο τελευταίος να κινηθεί νομικά εναντίον των Κωσταρή και Χρυσόπουλου, έχουν πέσει στο κενό. Και οι όποιες προσπάθειές του να ενημερώσει το γραφείο Τσακαλώτου για τον ωμό εκβιασμό προσέκρουαν στον κ. Πουλιάση: όλα τα τηλεφωνήματα κατέληγαν με συνομιλητή εκείνον.