Δοκιμάζεται το «σύμφωνο συμβίωσης» του ΣΥΡΙΖΑ

Στα όρια οδηγείται η «κόντρα» που έχει ξεσπάσει εντός του κυβερνώντος κόμματος με αφορμή τη διάταξη με την οποία επιτρέπεται η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Η άρνηση της αρμόδιας αναπληρώτριας υπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης Θεανώς Φωτίου να προχωρήσει σε αλλαγές επί του επίμαχου άρθρου 8 του νομοσχεδίου για την αναδοχή και την υιοθεσία κατέστη σαφής κατά τη συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.

Ξεκαθάρισε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξαίρεση των ομόφυλων ζευγαριών, αφού αυτό θα σήμαινε αυτομάτως και την εξαίρεση των ετερόφυλων ζευγαριών που επιθυμούν να γίνουν ανάδοχοι γονείς, κάτι που θα καταπέσει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Η ίδια εμφανίζεται αμετακίνητη από τη θέση αυτή παρά τις αντιδράσεις που υπάρχουν εντός ΣΥΡΙΖΑ και τις προειδοποιήσεις των βουλευτών που διαφωνούν ότι «θα το φθάσουν μέχρι τέλους». Μάλιστα η κυρία Φωτίου απαντά σε όσους επικαλούνται το επιχείρημα ότι δεν είναι ώριμη ακόμα η κοινωνία να αποδεχθεί ένα τέτοιο μέτρο, ότι «η κοινωνία δεν ήταν ώριμη ούτε για τον πολιτικό γάμο, ούτε για τις εκτρώσεις, ούτε για την αποποινικοποίηση της μοιχείας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έπρεπε να προχωρήσουν οι αλλαγές αυτές». Επί της ουσίας συγκρούονται δύο «κόσμοι» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ: οι «δικαιωματικοί», που κατακεραυνώνουν όσους εναντιώνονται στην επίμαχη διάταξη, και οι «συντηρητικοί», οι οποίοι δηλώνουν ευθέως ότι «δεν θα επιβάλλει το 3% την άποψή του στο σύνολο της κοινωνίας».

Το κλίμα είναι βαρύ και οι αντιπαραθέσεις έχουν αγγίξει το «κόκκινο», με αποκορύφωμα τη θυελλώδη σύσκεψη – ενημέρωση των βουλευτών που έγινε την περασμένη Τρίτη στην Βουλή παρουσία της κυρίας Φωτίου και της υπουργού Εργασίας Εφης Αχτσιόγλου, καθώς και συμβούλων του Μεγάρου Μαξίμου και μελών του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, όπου τα επιχειρήματα ετέθησαν ωμά και από τις δυο πλευρές. Δεν έλειψαν οι εντάσεις και οι επιθετικές διαθέσεις έναντι όσων αρνούνται να αποδεχθούν την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια.

Βουλευτές που διαφωνούν, όπως ο Δ. Βέττας, ο Γ. Ουρσουζίδης και η Γεωργία Γεννιά, βρέθηκαν αντιμέτωποι με συναδέλφους τους οι οποίοι δεν έκρυβαν την οργή τους για τις διαφοροποιήσεις τους σε ένα τέτοιο ζήτημα, το οποίο θεωρούν «ταυτοτικής» σημασίας για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι βουλευτές-υπέρμαχοι των ατομικών δικαιωμάτων, όπως ο Χρ. Καραγιαννίδης και η Αννέτα Καββαδία, ξιφούλκησαν μέσω Facebook κατά των διαφωνούντων, επικαλούμενοι τις πολιτικές αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ για την απόλυτη στήριξη των δικαιωμάτων στον αυτοπροσδιορισμό σε σχέση με τη σεξουαλικότητα και την επιλογή φύλου, τη θέσπιση πολιτικού γάμου ομοφύλων με πλήρη και ίσα δικαιώματα και την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Επικαλέστηκαν ακόμα και την πολιτική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ του Ιουλίου 2017, στην οποία είχε τεθεί το θέμα της θεσμοθέτησης του πολιτικού γάμου των ομοφύλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία.

Μάλιστα, ο κ. Καραγιαννίδης προέτρεψε ευθέως όσους διαφωνούν «να δοκιμάσουν την τύχη τους σε άλλα πολιτικά κόμματα που είναι πιο κοντά στις δεξιές και συντηρητικές θέσεις τους». Ενώ αίσθηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του ίδιου («Στο Κόκκινο») ότι «δεν μπορεί ένα κόμμα της Αριστεράς, ριζοσπαστικό μάλιστα, να διατυπώνει τέτοιες σκοταδιστικές θέσεις, όπως των δέκα βουλευτών», τονίζοντας ότι «όποιος θέλει να εξυπηρετεί τους χριστιανοταλιμπάν και την εκλογική του πελατεία νομίζω ότι έχει διαλέξει λάθος κόμμα». Αλλά και γενικώς οι διαθέσεις είναι το ίδιο άγριες.

Οπως έλεγε χαρακτηριστικά κοινοβουλευτικός παράγοντας του ΣΥΡΙΖΑ ερωτηθείς τι θα γίνει αν εμμείνουν οι διαφωνούντες στις απόψεις τους, «όποιος θέλει να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο, ας το κάνει, δικαίωμά του…».

Η πολεμική ατμόσφαιρα όξυνε περαιτέρω τα πάθη. Είναι ενδεικτική η επιστολή προς Αχτσιόγλου και Φωτίου που έστειλε η κυρία Γεννιά μαζί με τους Γ. Ντζιμάνη και Ι. Καραγιάννη, ζητώντας να δοθεί η δυνατότητα αναδοχής μόνο στα ετερόφυλα ζευγάρια, καθώς «η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί την τεκνοθεσία από ομόφυλα άτομα» και διότι θα υπάρξουν «πιθανές αντιδράσεις του κοινωνικού και σχολικού περίγυρου απέναντι στο παιδί που μεγαλώνει με ανάδοχους ομόφυλους γονείς». Υπήρξε και άλλη επιστολή που υπέγραφαν άλλοι βουλευτές –συνολικά είναι 11 οι διαφωνούντες –η οποία απευθυνόταν στον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες δεν έφτασε ποτέ στο Μέγαρο Μαξίμου.

Εκτός των προαναφερθέντων βουλευτών, με το άρθρο 8 διαφωνούν και οι Θ. Παραστατίδης, Μ. Μπόλαρης, Ι. Σηφάκης, Ι. Μιχελογιαννάκης, Ηλ. Κωστοπαναγιώτου και Π. Κωνσταντινέας.

«Υπάρχουν σαφείς διαφορές. Αρκετές φορές παραβιάσαμε τη συνείδησή μας. Φθάνει» λέει χαρακτηριστικά ένας από τους «αντιρρησίες», ενώ ερωτηθείς για τις επικρίσεις συναδέλφων του σχολιάζει: «Πρόβλημά τους. Δεν μπορούν όμως να επιβάλλουν την άποψη του 3% στο σύνολο της κοινωνίας. Η κοινωνία έχει άλλα σημαντικά προβλήματα και περιμένει από εμάς να δώσουμε λύσεις».

Τι θα κάνουν Ποτάμι και ΔΗΣΥ

Στην κυβέρνηση πάντως, αν και παρατηρούν με προσοχή τις εξελίξεις, δεν φαίνονται αρκετά ανήσυχοι σε περίπτωση που οι διαφωνούντες καταψηφίσουν ή επιλέξουν να μην πάρουν μέρος στην ψηφοφορία (τη μεθεπόμενη εβδομάδα), και αυτό παρά το γεγονός ότι και οι συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ διαφωνούν με την επίμαχη διάταξη (αν και αναμένονται κάποιες διαρροές προς το «ναι», πιθανόν από τον Αθ. Παπαχριστόπουλο).

Στην κυβέρνηση με ανακούφιση άκουσαν το Ποτάμι να δηλώνει ότι στηρίζει τη ρύθμιση, ενώ προς την κατεύθυνση αυτή φαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, να κινείται και η ΔΗΣΥ, αν και εδώ υπάρχουν αρκετοί «αντιρρησίες», οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης.

«Δεν μπορεί, όταν στον ΣΥΡΙΖΑ δημιουργείται πολιτικό κενό, εμείς να του δίνουμε χέρι βοηθείας, δεν θα δίνουμε άλλοθι προοδευτικότητας όταν το θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ» λέει ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος, ενώ υπάρχουν και άλλοι βουλευτές της ΔΗΣΥ που δηλώνουν αντίθετοι (όπως ο Β. Κεγκέρογλου, ο Δ. Κωνσταντόπουλος, ο Μ. Τζελέπης κ.ά.). Υπό το πρίσμα αυτό δεν αποκλείεται η ΔΗΣΥ, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, να επιφυλαχθεί τελικώς, κάτι που σημαίνει ότι δυσκολεύει το πλαίσιο για την κυβερνητική πλειοψηφία.

Αν μάλιστα οδηγηθεί σε παρόμοια στάση και το Ποτάμι (στο πλαίσιο του Κινήματος Αλλαγής), παρά την αρχική στήριξη, όπως διατυπώθηκε από τον Σπ. Λυκούδη, τότε οι πολιτικές προεκτάσεις του θέματος γίνονται πολύ πιο σοβαρές για την πλειοψηφία, η οποία θα κληθεί να περάσει ένα απειλητικό κοινοβουλευτικό crash test που θα δοκιμάσει οριακά τις αντοχές της.