Χορεύοντας με τους «Κάκτους»!

Το «Cacti», του διάσημου σουηδού χορογράφου Αλεξάντερ Εκμαν, που παρουσιάζει το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε κοινή παράσταση με το «Equilibre» του διεθνώς διακεκριμένου Αντώνη Φωνιαδάκη, υπήρξε το δώρο της βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας στους νορβηγούς βασιλείς στη διάρκεια επίσημης επίσκεψής τους στη χώρα το 2010. Εκτοτε, η χορογραφία διέγραψε λαμπρή διαδρομή, αφού ως σήμερα έχει παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία από σπουδαίες ομάδες χορού (Δρέσδη, Ντόρτμουντ, Ατλάντα, Βοστώνη, Σάο Πάολο, Κοπεγχάγη, αλλά και σε περιοδεία του NDT στο Λονδίνο) ανά τον κόσμο, ενώ έχει αποσπάσει και σημαντικά διεθνή βραβεία. Μιλώντας σε συνεντεύξεις του, ο Εκμαν έχει χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο έργο ως ένα από τα πιο ολοκληρωμένα του. «Εχει ξεκάθαρη αρχή και τέλος και όλα τα κομμάτια του έργου ταιριάζουν μεταξύ τους με κάποιον μαγικό τρόπο» έχει πει χαρακτηριστικά. Το έργο αποτελεί σχόλιο επάνω στη σχέση τέχνης και κριτικής. Με λεπτό χιούμορ ο χορογράφος σχολιάζει την επιτηδευμένη διανόηση κάποιων «δήθεν» κριτικών οι οποίοι, κατά τη γνώμη του, οδηγούνται σε παράλογους προσδιορισμούς με μεγάλη δόση ναρκισσισμού.

Ο Εκμαν έχει πει ότι το «Cacti» βασίζεται εν πολλοίς σε προσωπικά του βιώματα στην αρχή της καριέρας του, όταν κάποιοι κριτικοί είχαν αποδοκιμάσει ορισμένα από τα πρώτα του έργα. «Κάποια στιγμή νιώθεις σαν να είσαι γυμνός επάνω στη σκηνή. Μερικές φορές είναι σκληρό και επώδυνο όταν δεν αρέσεις σε κάποιον».

Εν προκειμένω οι χορευτές, αόρατα παγιδευμένοι στις τετράγωνες λευκές πλατφόρμες τους, κινούνται με στρατιωτική ακρίβεια δημιουργώντας κίνηση και ήχο με τα σώματά τους και τα σκηνικά αντικείμενα. Ο Εκμαν συνεργάζεται με μουσικούς επί σκηνής, ένα κουαρτέτο εγχόρδων. Εργα των Χάιντν, Μπετόβεν και Σούμπερτ αποτελούν τον μουσικό καμβά στον οποίο εισέρχονται εμβόλιμα, σε μορφή ηχογραφημένου κειμένου, οι επιτηδευμένες, γεμάτες αυτοπεποίθηση σκέψεις ενός κριτικού τέχνης. Οι χορευτές στέκονται παγιδευμένοι σε υπερμεγέθη κουτάκια του σκραμπλ. Με τη συνοδεία του κουαρτέτου και των απαγγελιών τρέχουν, πέφτουν και γενικά προσπαθούν να ξεφύγουν από τις αόρατες φυλακές τους. Ο Εκμαν θεωρεί ότι η τέχνη έχει πολλές πτυχές και καθετί μπορεί να έχει πολλές διαφορετικές ερμηνείες.
Οπως και οι κάκτοι που «πρωταγωνιστούν» στο έργο ως σκηνικά αντικείμενα και είναι «ανοιχτοί» σε πολλές μεταφορές.

«Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ένα έργο του παγκόσμιου ρεπερτορίου περνά στο ρεπερτόριο του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Οι χορευτές το χορεύουν εξαιρετικά. Βγάζει κάτι ενδιαφέρον και διαφορετικό» λέει από την πλευρά του ο νέος διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος.

Το δίπτυχο χορού περιλαμβάνει επίσης το έργο «Equilibre» του Αντώνη Φωνιαδάκη, μια χορογραφία για τη σιδηρά πειθαρχία και την ατσαλένια θέληση των χορευτών του κλασικού χορού, την αυστηρή δομή του και την ερμητική του ιεραρχία, στοιχεία που παραπέμπουν ευθέως στην αυλική του καταγωγή. Συνεργός, οι ήχοι του Φίλιπ Γκλας από το έργο του «Koyaanisqatsi».

Πού και πότε

Το δίπτυχο «Equilibre/Cacti» θα παρουσιαστεί από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στην κεντρική σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ στις 3, 4, 5 ,6 Μαΐου, στις 20.00.