Ένα θαυμάσιο ρεσιτάλ πιάνου της Χαράς Ιακωβίδου με έργα Ντεμπυσύ, Ραβέλ και Ντυτιγέ, απολάυσαμε τη Δευτέρα 5 Μαρτίου στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Γόνος ιστορικής καλλιτεχνικής οικογένειας, η πιανίστα σμίλευσε το ελληνικό της ταμπεραμέντο με μακρόχρονη μαθητεία πλάι στον σπουδαίο πιανίστα Άλφρεντ Μπρέντελ.
Η βραδιά άνοιξε το περίφημο “Au clair de la lune” του Κλωντ Ντεμπυσσύ (1862 – 1918) και ακολούθησε το πρώτο βιβλίο των “Εικόνων” (1905), με καθένα από τα τρία μέρη παιγμένο εναλλάξ με τους αριθμούς 1, 5 και 4 από τη συλλογή “Au gré des ondes” (1946, “Πάνω στο κύμα” κατά το πρόγραμμα – “Όπου μας βγάλει το κύμα”, θα μπορούσε να είναι μια άλλη απόδοση) του Ανρί Ντυτιγέ (1916 – 2013). Στο δεύτερο μέρος ακούσαμε τα “Ευγενικά και συναισθηματικά βαλς” Μωρίς Ραβέλ (1875-1937), το “Κοτσύφι” του Ντυτιγέ, τα “Θλιμένα πουλιά” του Ραβέλ και τέλος τα “Τρία πρελούδια” του Ντυτιγέ.
Το σπάσιμο της ενότητας των συλλογών στο α΄ μέρος ήταν μια καλοδεχούμενη επιλογή που βοηθούσε την εξατομικευμένη πρόσληψη κάθε κομματιού από τον ακροατή· αλλά πάνω από όλα ήταν η ερμηνεία της Ιακωβίδου σε κάθε τι που έπαιζε πραγματικά “χωνεμένη”, ένδειξη μακριάς και στοχαστικής σχέσης με τα έργα. Έχοντας μια στέρεη τεχνική που πήγαινε πέρα από την απλή δακτυλική δεξιοτεχνία, ανέλυσε και ξανάδεσε τα διαφορετικά επίπεδα της μουσικής του Ντεμπυσύ με ποιητικότητα και διαύγεια, με μια αίσθηση initimité την οποία πετύχαινε εξαντλώντας τις εκφραστικές δυνατότητες του πιάνου εντός ενός ηθελημένα συγκρατημένου δυναμικού εύρους. Η ερμηνεία της είχε όνειρο και μαγεία.
