Σάββατο πρωί στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στα καμαρίνια του μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής επικρατεί πραγματικός οργασμός. Πιστολάκια μαλλιών δουλεύουν στο φουλ, παλέτες και πινελάκια μακιγιάζ αλλάζουν χέρια και πρόσωπα. Πόρτες ανοίγουν και κλείνουν βιαστικά. Οι χορευτές που έχουν φτάσει ανά ομάδες σιγά-σιγά μεταμορφώνονται. Στον διάδρομο, δύο κρεμάστρες με κοστούμια από παραστάσεις του μπαλέτου περιμένουν να «ζωντανέψουν». Ενα φόρεμα λευκό με δαντέλα και ένα μακρύ κίτρινο από το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», το μαύρο κοστούμι του «Ευγένιου Ονιέγκιν» από την τελευταία πράξη, του Ζίγκφριντ από τη «Λίμνη των Κύκνων» αλλά και του Τορεαντόρ από τον «Δον Κιχώτη» είναι μερικά μόνο από όσα καταγράφει γρήγορα το μάτι.
Είναι μια ημέρα αισιοδοξίας και χαράς για το μπαλέτο της ΕΛΣ, καθώς σε λίγη ώρα θα αρχίσει να φτιάχνεται η «ταυτότητα» για το νέο του προφίλ και μάλιστα διά χειρός του νέου διευθυντή του συγκροτήματος Κωνσταντίνου Ρήγου, μία από τις πολλές δραστηριότητες του οποίου είναι και η καλλιτεχνική φωτογραφία. «Η ιδέα είναι να φτιαχτεί μια δημιουργική φωτογραφία για τον κάθε χορευτή ώστε να μπει στην ιστοσελίδα της ομάδας» εξηγεί ο ίδιος. «Εχουν εδώ και καιρό διαλέξει ο καθένας το κοστούμι που επιθυμεί να φορέσει από παραστάσεις μπαλέτου, είτε από παραστάσεις και ρόλους που έχουν χορέψει οι ίδιοι στο παρελθόν ή από κάτι που θα ήθελαν να χορέψουν ή απλώς από κάτι που τους αρέσει. Η φωτογραφία θα συνοδεύεται από περισσότερα στοιχεία για τον κάθε χορευτή, αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο το όνομά του. Θα αναφέρονται, για παράδειγμα, τα έργα στα οποία έχουν χορέψει, εάν πρόκειται για πρώτους χορευτές, ποιος ήταν ο πρώτος ρόλος που χόρεψαν κ.λπ. Η λογική είναι να μην είναι τόσο ακαδημαϊκό το αποτέλεσμα, αλλά πιο προσωπικό. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε και το προφίλ στο Ιnstagram, ώστε όποιος θέλει να μπορεί να ακολουθεί την ομάδα, να βλέπει τι γίνεται, πώς προετοιμάζεται».
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος θυμίζει πως το συγκρότημα είναι νεοκλασικό. Οπως λέει, για τις ανάγκες της φωτογράφισης οι περισσότεροι χορευτές διάλεξαν κλασικά ρούχα, αλλά και πιο σύγχρονα, ακόμη και καθημερινά, όχι ρούχα από ρόλους: «Θέλουμε να δείξουμε πως το προφίλ της ομάδας υπερβαίνει αυτό του κλασικού μπαλέτου. Δεν είναι μόνο αυτό… Βάσει μιας τέτοιου είδους λογικής κινηθήκαμε. Από το πολύ nude έως το total».
Σε λίγο η δράση θα μεταφερθεί στα παρασκήνια της Αίθουσας «Σταύρος Νιάρχος». Ο Κωνσταντίνος Ρήγος αναζητεί το κατάλληλο μέρος για τη φωτογράφιση και σύντομα το βρίσκει. Δοκιμάζει διάφορα ώσπου να βρει το ταιριαστό ντεκόρ: μια καρέκλα στην αρχή, μαύρους και άσπρους κύβους αργότερα. Οι χορευτές αρχίζουν να έρχονται φορώντας τα κοστούμια με τις υπογραφές του Κριστιάν Λακρουά, της Σήλιας Κριθαριώτη, του Γιάννη Μετζικώφ και κάμποσων ακόμη ενδυματολόγων. Ο Γιώργος Σεγρεδάκης, που έχει την επιμέλεια του εγχειρήματος, δίνει τις τελευταίες οδηγίες για το styling. «Το κοστούμι μου έχει και αυτό το χτενάκι για τα μαλλιά. Να το φορέσω;» τον ρωτά μια νεαρή χορεύτρια. Εκείνος το δοκιμάζει, τελικά της απαντά αρνητικά δίνοντας ταυτόχρονα οδηγίες για τα μαλλιά της.
Σύντομα ο χώρος γεμίζει. Οι κάμερες των κινητών τηλεφώνων ενεργοποιούνται αφού όλοι θέλουν μια selfie. Γέλια, πειράγματα, αναμνήσεις, κουβέντες χαμηλόφωνες αλλά και ένα γρήγορο σνακ ώσπου να έρθει η σειρά τους, μια και το πρότζεκτ είναι πολύωρο. «Θυμάσαι πότε το φόρεσες αυτό το κοστούμι;» ρωτά μια χορεύτρια έναν συνάδελφό της. «Αμέ… τότε που έριχνα κάτω την καημένη την παρτενέρ μου» της απαντά εκείνος με χιούμορ.
Πόσο σημαντική είναι στ’ αλήθεια η εικόνα; «Σημαντικό είναι να ξεκινήσεις από την ψυχολογία ώστε κάτι να αλλάξει» απαντά ο Κωνσταντίνος Ρήγος. Για τη φωτογράφιση επελέγη η ασπρόμαυρη αισθητική, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο έχει ρομαντισμό και ταιριάζει σε ένα συγκρότημα μπαλέτου. «Η αλήθεια είναι ότι προβληματιστήκαμε. Αναρωτηθήκαμε μήπως θέλουμε κάτι πιο «σκληρό», πιο μοντέρνο, πιο σύγχρονο, ωστόσο αποφασίσαμε ότι σε αυτή τη φάση θέλουμε να επανεφευρεθούν η ομορφιά, ο ρομαντισμός, η υψηλή αισθητική και όχι η ανατροπή. Θέλουμε να αποτυπώσουμε την προσωπικότητα του κάθε χορευτή, το πώς αισθάνεται καλύτερα ο ίδιος και αυτό να δείξουμε. Στην πραγματικότητα δείχνεις ότι ενδιαφέρεσαι για την ιστορία τους, αφού όλοι έχουν μια ιστορία στην ομάδα, κάποιοι περισσότερα, κάποιοι λιγότερα χρόνια».
Στην ίδια κατεύθυνση, ο διευθυντής του μπαλέτου της ΕΛΣ έχει και άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον, τη δημιουργία βίντεο, για παράδειγμα: «Πρέπει να είμαστε ενεργοί στις παραγωγές, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε ώστε να «βγαίνουν» στα social media και να προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου. Ετσι θα δευρύνουμε και το κοινό μας, το οποίο βέβαια υπάρχει, αλλά πάντα μπορεί να αυξηθεί».
Αυτόν τον καιρό το μπαλέτο προετοιμάζεται για την επόμενη παραγωγή του, το δίπτυχο «Équilibre / Cacti» των Αντώνη Φωνιαδάκη και Αλεξάντερ Εκμαν αντίστοιχα, που κάνει πρεμιέρα στις 3 Μαΐου στην Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Στο πρώτο έργο ο Φωνιαδάκης επικεντρώνεται στη σιδηρά πειθαρχία και στην ατσαλένια θέληση των χορευτών του κλασικού μπαλέτου, ενώ στη δεύτερη, η οποία έχει γνωρίσει επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Σουηδός Εκμαν στρέφει τη ματιά του στον σύγχρονο χορό αποδομώντας με χιούμορ τις υπερβολές του. Εως τότε, η νέα ταυτότητα του συγκροτήματος θα έχει πιθανώς αναδυθεί ήδη, δίνοντας ώθηση στην καινούργια σεζόν που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 15 Απριλίου 2018.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ