Συνταγματική και νόμιμη, αλλά και στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, είναι η κατάργηση – από την 1η Νοεμβρίου 2012 και μετά – της ισόβιας σύνταξης των 102 ευρώ που ελάμβανε η πολύτεκνη μητέρα, απεφάνθη με πιλοτική απόφαση το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το Α΄ Τμήμα, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αναστάσιο Γκότση και εισηγήτρια τη σύμβουλο Επικρατείας Ταξιαρχία Κόμβου, έκρινε με την απόφασή του ότι η κατάργηση της ισόβιας σύνταξης πολύτεκνης μητέρας που έγινε με τις διατάξεις του ν. 4093/2012 «δεν αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι η επίμαχη σύνταξη εχορηγείτο εφ’ όρου ζωής, ως επιβράβευση της πολύτεκνης μητέρας, μετά την ενηλικίωση των τέκνων της και την ολοκλήρωση των σπουδών τους (δηλαδή μετά τη συμπλήρωση του 23ου ή 25ου έτους της ηλικίας τους), αλλά και μετά τη διακοπή καταβολής του πολυτεκνικού επιδόματος του άρθρου 63 του ν. 1892/1990 το οποίο εχορηγείτο για την αντιμετώπιση των αυξημένων οικογενειακών δαπανών που συνεπάγεται η αύξηση του αριθμού των τέκνων και προς στήριξη των τέκνων για όσο διάστημα ήταν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Οι ανώτατοι δικαστές τονίζουν ότι η ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας είχε τιμητικό χαρακτήρα, δεν εχορηγείτο με σκοπό τον βιοπορισμό της τελευταίας, όπως συμβαίνει σε άλλες συντάξεις. Εντούτοις, συνεχίζουν, με τον νόμο 4093/2012 επιδιώχθηκε, «η αναμόρφωση και εκλογίκευση των μέχρι τότε οικογενειακών επιδομάτων ενόψει και της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως με τη χορήγηση νέου επιδόματος (ενιαίου επιδόματος στήριξης τέκνων) από το πρώτο παιδί και την παρεχόμενη έτσι, κατ’ αποτέλεσμα, μεγαλύτερη στήριξη στις οικογένειες με περισσότερα παιδιά και συνεπώς στις πολύτεκνες οικογένειες».
Κατά αυτόν τον τρόπο, προσθέτουν οι ίδιοι, με μεταγενέστερο νομοθέτημα ελήφθη ειδική πρόνοια υπέρ των πολύτεκνων οικογενειών με τη χορήγηση επιπλέον επιδόματος (ειδικού επιδόματος τριτέκνων και πολυτέκνων) και την παρεχόμενη με τον τρόπο αυτό «μείζονα κοινωνική προστασία στις πολύτεκνες οικογένειες».
Με το σύστημα αυτό της ρυθμίσεως της κρατικής φροντίδας υπέρ των πολυτέκνων, καθώς και των οικονομικώς αδύναμων οικογενειών, ενόψει και της δυσμενέστατης οικονομικής συγκυρίας κατά τον χρόνο θεσπίσεως των μέτρων (δηλαδή το 2013), εκπληρώνεται η υποχρέωση του κοινού νομοθέτη που απορρέει από το άρθρο 21 του Συντάγματος για την προστασία της πολύτεκνης οικογένειας και της οικογένειας εν γένει.
Εξυπηρετείται μάλιστα ο σκοπός για τον οποίο θεσπίσθηκε, η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, δηλαδή η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, η εξυπηρέτηση του οποίου συνιστά και λόγο γενικότερου δημοσίου συμφέροντος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη υπόθεση έχει τις ρίζες της στην προσφυγή αγρότισσας πολύτεκνης μητέρας στα διοικητικά δικαστήρια, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να σταλεί προδικαστικό ερώτημα στο ΣτΕ από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας.
Κατόπιν αυτών, και μετά την επίλυση του συνταγματικού σκέλους, το ΣτΕ ανέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας για τα περαιτέρω.
