Πριν από μερικές ημέρες πραγματοποιήσατε μια ακόμη παράτολμη παράσταση, καθώς χορέψατε πάνω σε δύο τεντωμένα μακριά πανιά αιωρούμενη από τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου. «Ναι, ήταν μια ακόμη παράσταση στο πλαίσιο της ιδέας «Greece has Soul» που «τρέχουμε» με την ομάδα μου, με στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση του κοινού, την υπενθύμιση της σπουδαιότητας της τέχνης και κυρίως την ανάδειξη προορισμών απαράμιλλης ομορφιάς και μεγάλης ιστορικής σημασίας στη χώρα. Απαίτησε από εμένα μήνες σχεδιασμού. Ο υπεύθυνος ασφαλείας μου Βασίλης Θεοδώρου ήταν συχνά σε επικοινωνία με τους υπευθύνους της γέφυρας. Υπήρχαν χιλιάδες τεχνικά θέματα που έπρεπε να λυθούν».
Πώς ήταν να χορεύετε αιωρούμενη σε ύψος 50 μέτρων πάνω από τα νερά του Κορινθιακού; «Μαγικό. Πέρα από τη βασική χορογραφία, εκτέλεσα και μια δεύτερη, στο εσωτερικό ενός από τους πυλώνες της γέφυρας, οι οποίοι είναι κούφιοι έως τον πυθμένα της θάλασσας. Ο χώρος δημιουργούσε μια ιδιαίτερη ακουστική. Για πρώτη φορά πειραματίστηκα τραγουδώντας παράλληλα με τη χορογραφία».
Εχετε δώσει εναέριες παραστάσεις στη γέφυρα της Χαλκίδας, στον Ισθμό της Κορίνθου, στα Μετέωρα, στο «Ναυάγιο» της Ζακύνθου, σε ύψος 800 μέτρων στο φαράγγι του Βίκου. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα; «Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα ταξίδι με ιστιοπλοϊκό, χόρεψα με τα πανιά μου αιωρούμενη από το κατάρτι. Οταν χορεύεις στη φύση γεννιέται κάτι πιο δυνατό, πιο ζωντανό, γιατί ανήκουμε σε αυτή, δεν είμαστε γεννημένοι να ζούμε σε κλουβιά. Αυτό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσουμε και το πρότζεκτ «Greece has Sou». Δεν επιλέγουμε τυχαία τις τοποθεσίες. Οι γέφυρες φέρουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, την ένωση των ανθρώπων σε μια εποχή που τα σύνορα κυριαρχούν».
Οι δράσεις σας έχουν απασχολήσει τον διεθνή Τύπο, τους «New York Times», το Associated Press… «Ναι. Στον Ισθμό της Κορίνθου το Γαλλικό Πρακτορείο μού ζήτησε να εκτελέσω και δεύτερη φορά τη χορογραφία μου. Στη γέφυρα της Χαλκίδας ήρθαν δημοσιογράφοι του Associated Press. Υπάρχει ενδιαφέρον για την προσπάθεια που κάνουμε, χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν –το ξεκαθαρίζω. Ολη η ομάδα εργάζεται εθελοντικά. Και έχω και ένα παράπονο. Ενώ τα ξένα Μέσα γνωρίζουν ακριβώς τι κάνω, τα ελληνικά Μέσα επιμένουν εδώ και τρία χρόνια να γράφουν ότι είμαι η Κατερίνα Σολδάτου που κάνει aerial yoga. Είναι ένα λάθος που επαναλαμβάνεται. Γιατί εγώ πραγματοποιώ παραστάσεις extreme εναέριου χορού».

Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που κάνετε; «Παίρνουμε όλα τα μέτρα ασφαλείας. Αλλά δεν παύεις να δένεσαι σε σκοινιά, να εμπιστεύεσαι δηλαδή υλικά. Για αυτό παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η δεμένη ομάδα μας –από τους εναερίτες μέχρι τον σκηνοθέτη μου Σπύρο Μπάντιο, όλοι γνωρίζουμε επακριβώς τι κάνουμε. Δεν θα ήταν φυσιολογικό να μη φοβάμαι, αλλά όταν είμαι εκεί ψηλά συγκεντρώνομαι στον χορό μου χωρίς φυσικά να υπάρχει η παραμικρή δόση πανικού».
Περάσατε από πολλά είδη χορού. Γιατί καταλήξατε στον εναέριο; «Γιατί είναι κάτι μεγαλύτερο από εσένα. Σου δίνει μια πραγματική ελευθερία, απαγκιστρώνεσαι από τη βαρύτητα. Ισως είναι και το παιδικό μου όνειρο. Ηθελα να πετάξω. Να είμαι ένας υπερήρωας που σώζει τον κόσμο».
Είστε δασκάλα εναέριου χορού. Αλήθεια, σε ποιους απευθύνεται αυτό το είδος; «Δημιούργησα την πρώτη σχολή εναέριου χορού στη Ελλάδα που στεγάζεται σήμερα στο Ολυμπιακό Στάδιο, την Beyond Aerial. Απευθύνεται στους πάντες: μικρούς, μεγάλους, γυμνασμένους, αγύμναστους. Από τη στιγμή όμως που αποφασίσεις να ασχοληθείς, χρειάζεται αφοσίωση. Δεν απευθύνεται σε «τεμπέληδες»».
Γιατί πιστεύετε ότι χόρεψε ο πρώτος άνθρωπος πάνω στη Γη; «Ισως για να εκφράσει αυτό που δεν μπορούσε
να πει».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 24 Μαρτίου 2018.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ