Καθαρό τοπίο με μετρημένες τις δανειακές ανάγκες της Ελλάδας για τέσσερα χρόνια μπροστά, ως και το 2022, χρονιά που θα τελειώσει ουσιαστικά (και όχι τυπικά) το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας, επιδιώκουν το οικονομικό επιτελείο και οι δανειστές.
Και αυτό γιατί γνωρίζουν ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τη χώρα μας, η οποία βγαίνει από δεκαετή περίοδο ύφεσης, στο ταραγμένο περιβάλλον των αγορών. Το σχέδιο ήδη συζητείται στο παρασκήνιο στο πλαίσιο του συνολικού πακέτου μέτρων ελάφρυνσης του χρέους και προβλέπει την εφάπαξ εξόφληση των δανείων του ΔΝΤ (10 δισ. ευρώ) και την προεξόφληση των δόσεων διακρατικών δανείων (5,4 δισ. ευρώ) από το πρώτο μνημόνιο που λήγουν ως τότε, έτσι ώστε να περιοριστεί η εξάρτηση από τις αγορές στο ελάχιστο δυνατό.
Η επιλογή αυτής της λύσης, όπως σημειώνουν έγκυρες πηγές μιλώντας προς «Το Βήμα», έγινε μετά την κατηγορηματική άρνηση της κυβέρνησης να δεχθεί τη λύση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής που θα λειτουργούσε ως «ζώνη ασφαλείας» για την επάνοδο στις αγορές.
Η λύση αυτή θεωρήθηκε ότι είναι φορτισμένη πολιτικά, αλλά ταυτόχρονα θα λειτουργούσε και ως «σήμα αβεβαιότητας» προς τους επενδυτές που βάζουν τα λεφτά τους στα ελληνικά ομόλογα.
Αλλά και οι δανειστές θέλοντας να διασφαλίσουν ότι δεν θα καταρρεύσει το «μνημονιακό οικοδόμημα» βλέπουν με καλό μάτι την εναλλακτική αυτή λύση που συνδέεται με την ταυτόχρονη δημιουργία του αποθεματικού ασφαλείας (γνωστό ως «μαξιλάρι ρευστότητας») των 19 δισ. ευρώ που στην ανάγκη μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών ως και το 2022.
Βλέπουν πολιτική αβεβαιότητα
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές οι θεσμοί βλέπουν στον ορίζοντα μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα που θα έχει αφετηρία τις εθνικές εκλογές. Προβλέπουν ότι αυτές θα γίνουν το αργότερο τον Μάιο του 2019 μαζί με τις ευρωεκλογές, αλλά η αστάθεια ενδέχεται να παραταθεί ως και την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020 αν οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν συμφωνήσει εκ των προτέρων σε πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Η συζήτηση για τα μέτρα που θα ελαφρύνουν το ελληνικό χρέος εξελίσσονται στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη αλλά και στο Παρίσι, όπου η Ρότσιλντ κινεί τα νήματα ως σύμβουλος του Ελληνικού Δημοσίου για το χρέος.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες το EuroWorking Group που έχει αναλάβει την τεχνική προετοιμασία βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο να εισηγηθεί στους υπουργούς Οικονομικών:
n Την εξόφληση των δανείων του ΔΝΤ από τα αδιάθετα κεφάλαια του ESM, και
n Την προεξόφληση των δόσεων των διακρατικών δανείων του πρώτου μνημονίου που λήγουν ως το 2022, από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που διακρατούν η ΕΚΤ (SMP) και οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης (ANFAs).
Τα μέτρα αυτά θα ληφθούν ταυτόχρονα με τις αποφάσεις για την παράταση των λήξεων (επιμήκυνση) των δανείων του EFSF, του ESM και των διακρατικών διμερών δανείων, όπως προτείνουν όλες οι πλευρές συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ.
Η τελική συζήτηση αναμένεται να αρχίσει στις 24 Μαΐου στη συνεδρίαση του Eurogroup, το οποίο όμως προηγουμένως θα πρέπει να έχει στα χέρια του την τεχνική συμφωνία για την ολοκλήρωση των 88 προαπαιτουμένων που έχει υποχρέωση να υλοποιήσει η Ελλάδα.
Προϋπόθεση για να πετύχει αυτό το σχέδιο είναι η Ελλάδα να τηρήσει απαρέγκλιτα την υποχρέωση που έχει αναλάβει και να φτάνει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, ποσό που καλύπτει το σύνολο των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους που κινούνται γύρω στο 3% του ΑΕΠ ως και το 2022.
Για την ακρίβεια, οι τόκοι της περιόδου αυτής κυμαίνονται από 6 δισ. ευρώ ως 6,8 δισ. ευρώ ετησίως. Μόνο αν υπάρχει υπέρβαση του στόχου θα επιτραπεί στην κυβέρνηση, όπως έγινε και το 2017, να διαθέσει κοινωνικό μέρισμα ή να χρηματοδοτήσει άλλα μέτρα ανακούφισης των φορολογουμένων.
