Μέρες εθνικής παλιγγενεσίας οι σημερινές, και λογικά πανηγυρικές και ελπιδοφόρες. Ωστόσο οι συνθήκες, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές, δεν είναι οι καλύτερες και αν μην τι άλλο επιβάλλουν περισυλλογή.
Η χώρα μας, που σε τρία χρόνια από σήμερα θα γιορτάζει 200 χρόνια ελεύθερου βίου, είναι ακόμη οικονομικά δεσμευμένη, τελεί υπό τον έλεγχο των διεθνών πιστωτών της, παλεύει εδώ και οκτώ χρόνια –από τότε που αντιμετώπισε την απειλή της άτακτης χρεοκοπίας και δεσμεύτηκε παντοιοτρόπως –για την ανάκτηση της οικονομικής της ελευθερίας.
Και μαζί δυστυχώς αντιμετωπίζει πλήθος εθνικών θεμάτων και εξωτερικών απειλών.
Η υπερ-εικοσιπενταετής εκκρεμότητα με το όνομα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας μοιάζει χαίνουσα πληγή, που απαιτεί ταχεία επούλωση και αποκατάσταση συνθηκών ειρήνευσης στα βόρεια σύνορά μας. Επιπλέον, διευθέτηση απαιτούν και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Η κρισιμότερη ωστόσο εθνική περιπλοκή στην παρούσα δύσκολη για την Ελλάδα οικονομική συγκυρία πηγάζει από τη διαρκώς εντεινόμενη τουρκική επιθετικότητα.
Εδώ και καιρό οι εξ Ανατολών γείτονές μας επιμένουν σε στρατηγική έντασης, ρητορεύουν διαρκώς εναντίον της Ελλάδας, επιτείνουν τις διεκδικήσεις τους στο Αιγαίο και στην Κύπρο, γενικώς εγείρουν συνεχώς θέματα και δημιουργούν περιβάλλον αστάθειας στην περιοχή.
Κοινώς, η ανασφάλεια περισσεύει και οι βεβαιότητες της μακράς ειρήνης αμφισβητούνται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Γίνεται φανερό από τα παραπάνω ότι η Ελλάδα, πέραν των άλλων, πιθανώς να αντιμετωπίσει και έκτακτες καταστάσεις στο άμεσο μέλλον. Για τούτο οφείλει το λιγότερο να είναι προετοιμασμένη διά παν ενδεχόμενον.
Και επειδή η όποια προετοιμασία για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης εθνικής απειλής απαιτεί πόρους, πρώτιστο καθήκον στην παρούσα φάση δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό της εξυγίανσης της οικονομίας μας.
Μια χώρα με την οικονομία της ανθηρή, με τα νώτα της καλυμμένα δηλαδή, δύναται ευχερέστερα να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε απειλή.
Τα προαναφερθέντα αποκτούν εξαιρετική σημασία στην παρούσα συγκυρία. Και αυτό γιατί στις επόμενες ενενήντα μέρες θα κριθεί αν η ελληνική οικονομία θα βρει επιτέλους τον δρόμο της εξόδου από την κρίση ή θα συνεχίσει δεσμευμένη, υπονομευμένη και αδύναμη να χειριστεί με αξιώσεις οποιαδήποτε εθνική υπόθεση.
Στις 21 Ιουνίου θα κριθεί αν η χώρα θα εξέλθει και με ποιους όρους από τα μνημόνια και την πολύχρονη δέσμευση πόρων, επιλογών και δυνατοτήτων. Υπό αυτή την έννοια έχει κεφαλαιώδη σημασία για το μέλλον μας ως χώρας και έθνους η δρομολόγηση συνθηκών εξόδου από τα μνημόνια και την κρίση.
Η ανάκτηση της ιδιοκτησίας στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής είναι υπόθεση μείζονος εθνικής σημασίας.
Η Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει χρόνο, ούτε περιθώριο άλλων επιλογών. Τώρα είναι η ώρα και τώρα η ευκαιρία να αναλάβει πλήρως τη δέσμευση και την ευθύνη διαχείρισης των οικονομικών της υποθέσεων.
Οι συνθήκες, εσωτερικές και εξωτερικές, επιβάλλουν αυτοδέσμευση τόσο χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης όσο και τήρησης των διεθνών υποχρεώσεων ώστε να επανενταχθεί αξιοπρεπώς στο διεθνές οικονομικό σύστημα και να περάσει ξανά η οικονομία και η διαχείριση των πόρων της σε δικά μας χέρια.
Αυτή είναι εθνική επιλογή, ταιριαστή με την ημέρα της επετείου της 25ης Μαρτίου. Και ικανή στον βαθμό που ευοδωθεί να μας επιτρέψει να γιορτάσουμε με αξιοπρέπεια το 2021 τα διακόσια χρόνια από την εθνική μας αναγέννηση.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
