Δριμύ κατηγορώ κατά της αδικαιολόγητης αστυνομικής βίας σε διαδηλωτές
εξαπέλυσε η ομάδα των 53+ του ΣΥΡΙΖΑ φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να
παρομοιάσει τις πρόσφατες εικόνες στο κέντρο της Αθήνας έξω από
συμβολαιογραφεία με αυτές που βλέπαμε διαρκώς σε όλη την περίοδο της
δικαυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Μάλιστα θέτουν το ερώτημα αν υπάρχει
πολιτική βούληση για να περιορισθούν τα φαινόμενα καταστολής και ζητούν
τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για τον εκδημοκρατισμό της ΕΛ.ΑΣ.
Με τίτλο «Ποτέ ξανά» το κεντρικό άρθρο στην ιστοσελίδα comounality.gr που απηχεί τις απόψεις της ομάδας των 53+ αναφέρει μεταξύ άλλων: «Eίναι πικρό, αλλά τις χθεσινές σκηνές στο κέντρο της Αθήνας, τις έχουμε ξαναδεί ή μάλλον τις βλέπαμε διαρκώς, σε όλη την περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Και δεν είναι μόνο τα γεγονότα αδικαιολόγητης βίας της Τετάρτης 14/03/2018, έξω από το συμβολαιογραφείο της οδού Θεμιστοκλέους, αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα έξω από το Υπουργείο Παιδείας της περασμένης εβδομάδας, όπου δάσκαλοι και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, μόνιμοι, αναπληρωτές, αδιόριστοι, υπέστησαν την αδικαιολόγητη βία των ΜΑΤ, γεγονός που και σωστά στιγματίσθηκε και από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας».
Στο ίδιο κείμενο, αναφέρεται ότι «όλα τα παραπάνω θέτουν σκληρά και σοβαρά ερωτήματα, και κυρίως το ερώτημα εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιορισθούν μέχρι οριστικής εξαφάνισης τα φαινόμενα καταστολής». Γνωρίζουμε, προσθέτουν, «ότι σε πολιτικό επίπεδο η απάντηση είναι καταφατική, όμως αυτό δεν αρκεί, χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ. (απαγόρευση χρήσης χημικών, υποχρεωτική χρήση διακριτικών στα όργανα)».
«Ήδη έχουμε αργήσει»
Οι συντάκτες του άρθρου ομολογούν ότι «ήδη έχουμε αργήσει, καθώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και το επίδικο παραμένει ανοιχτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι η κοινωνική διαμαρτυρία, ακόμα και όταν τα κίνητρά της είναι ασαφή, δεν αντιμετωπίζεται με ποινικοποίηση και καταστολή».
Αυτό που χρειάζεται, σημειώνουν, είναι να υπάρξουν οι πρωτοβουλίες που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη προστασία της κατοικίας των αδύναμων οφειλετών, μόνο έτσι θα πεισθεί η κοινωνία.
