Δυναμικές απεργίες, δυσθεώρητα χρέη, διακοπές υπηρεσιών, σταθμοί εκτός λειτουργίας… Το μέλλον των σιδηροδρόμων αποτελεί μια από τις μεγάλες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος εκλέχθηκε υποσχόμενος να πετύχει εκεί όπου οι προκάτοχοί του απέτυχαν. Και οι γαλλικοί σιδηρόδρομοι είναι ένας τομέας που ουδείς προκάτοχός του τόλμησε να εξυγιάνει. Ισως επειδή η «εξυγίανση» αυτή προϋποθέτει ιδιωτικοποιήσεις, όπως προεξοφλούν οι συνδικαλιστές των σιδηροδρομικών.
Η SNCF, μια δημόσια επιχείρηση που ιδρύθηκε το 1938, είναι ονομαστή για τα τρένα υψηλής ταχύτητας, τα περίφημα TGV, και για τις τεχνολογικές καινοτομίες της. Λειτουργεί όμως με ελλείμματα 3 δισ. ευρώ ετησίως, παρά το ότι εισπράττει κάθε χρόνο επιδοτήσεις 14 δισ. ευρώ από το γαλλικό κράτος –μιλάμε για περίπου το ήμισυ του αμυντικού προϋπολογισμού της Γαλλίας. Οσο για το χρέος της εταιρείας, φτάνει στα 45 δισ. ευρώ, ανάλογο του εθνικού χρέους της Νέας Ζηλανδίας.
Ο πρώην μάνατζερ της Air France Ζαν-Σιρίλ Σπινετά παρουσίασε στις 15 Φεβρουαρίου για λογαριασμό της κυβέρνησης μια εκτεταμένη μελέτη για τους γαλλικούς σιδηροδρόμους. Πέραν των απογοητευτικών οικονομικών στοιχείων που συνόψισε, αποκάλυψε και πολλές δυσλειτουργίες του συστήματος. Είπε, για παράδειγμα, ότι περίπου το 90% του συνόλου των σιδηροδρομικών επιβατών ταξιδεύει στο ένα τρίτο του δικτύου. Την ίδια ώρα 10.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου εξυπηρετούν μόνο το 2% των επιβατών. Επιπλέον, οι σιδηρόδρομοι χάνουν διαρκώς μερίδιο της αγοράς στη Γαλλία, προς όφελος των αερομεταφορών και των υπεραστικών λεωφορείων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ