Πάμπολλες μελέτες χτυπούν τα καμπανάκια του συναγερμού για το μέλλον της εργασίας. Μια έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι σε μια 20ετία το 47% των θέσεων εργασίας στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης δεν θα καταλαμβάνουν άνθρωποι αλλά μηχανές προικισμένες με τη λεγόμενη «τεχνητή νοημοσύνη». Αλλη έρευνα μάς πληροφορεί ότι το 85% των επαγγελμάτων που θα υπάρχουν το έτος 2030 δεν υπάρχουν σήμερα! Σε μόλις 12 χρόνια δηλαδή οι εργαζόμενοι θα απασχολούνται σε νέα επαγγέλματα που θα έχουν προκύψει από την κατίσχυση της τεχνητής νοημοσύνης και των ρομπότ στον κόσμο της εργασίας. Οχι όλοι! Οσοι έχουν τις ικανότητες…
Υπάρχουν βεβαίως και άλλες έρευνες που αποφαίνονται περί του αντιθέτου. Οτι δηλαδή η τεχνητή νοημοσύνη είναι σύμμαχος και όχι ανταγωνιστής του εργαζομένου. Μια από τις πλέον πρόσφατες, αναφέρει η γαλλική «Le Figaro», είναι η έρευνα της αμερικανικής εταιρείας Cognizant Technology Solutions Corp., η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα δημιουργήσει 21 εκατ. θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Θα δημιουργήσει και νέα επαγγέλματα, όπως του «πράκτορα γενετικής ποικιλίας» ή του «συντηρητή προσωπικής μνήμης»…
Ο γάλλος οικονομολόγος Νικολά Μπουζού στο βιβλίο του «Η εργασία είναι το μέλλον του ανθρώπου» επιχειρεί να διαλύσει τις ανησυχίες των σημερινών μεσήλικων που ευλόγως φοβούνται ότι ο εργασιακός τους βίος (άρα και ο βιολογικός…) δεν θα έχει ευτυχή κατάληξη. Βασιζόμενος στο βιβλίο του Μπουζού ο συντάκτης της «Figaro» Κεντέν Περινέλ συνοψίζει πέντε λόγους για τους οποίους ο κόσμος της εργασίας θα επιβιώσουν παρά την τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ.
1. Η ανθρωπότητα ανέκαθεν φοβόταν τις μηχανές
Ο φόβος για τα τεχνολογικά επιτεύγματα δεν είναι χθεσινός. Ανέκαθεν οι άνθρωποι έβλεπαν τις μηχανές σαν απειλή και η πεποίθηση ότι «όλα τελείωσαν», ότι «τα επαγγέλματα θα εκλείψουν μαζί με τους επαγγελματίες» απαντάται στην ανθρωπότητα εδώ και αιώνες –και πάντως πολύ συχνά και επίμονα από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης τον 19ο αιώνα. Το τέλος της εργασίας δεν πρόκειται να συμβεί αύριο ούτε μεθαύριο, κατά τον Νικολά Μπουζού. Αλλωστε «το ανθρώπινο μυαλό συνήθως απομονώνει και μεγιστοποιεί τα κακά νέα…», σημειώνει ο γάλλος οικονομολόγος.
2. Ζούμε σε μια εποχή πλήρους απασχόλησης
Η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία, ακόμα και η Γαλλία που έχει ανεργία που κυμαίνεται γύρω από το 10% αποτελούν τη μικρή εικόνα. Η μεγάλη εικόνα δείχνει, κατά τον Μπουζού, ότι στις δυτικές, ανεπτυγμένες οικονομικά και τεχνολογικά κοινωνίες, όπου η «ρομποτοποίηση» είναι πανταχού παρούσα, το ποσοστό των ανέργων έχει υποχωρήσει κάτω από το 6%. Βρίσκεται δηλαδή πολύ κοντά στο 5%, επίπεδο κάτω από το οποίο μια αγορά εργασίας θεωρείται ότι βρίσκεται σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης. Αυτό δείχνει ότι η συγκριτικά μεγάλη ανάπτυξη και εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στις κοινωνίες συμβαδίζει με την απασχόληση και δεν τη «σκοτώνει».
3. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να καταργήσει τον εργασιακό κάματο
Για τον οικονομολόγο και καθηγητή Κοινωνικών Επιστημών στο Northwestern University Ρόμπερτ Γκόρντον οι τεχνολογικές καινοτομίες αποτελούν μάννα εξ ουρανού για τον εργαζόμενο, διότι καθιστούν την εργασία του λιγότερο κοπιαστική. Τα ρομπότ φέρουν εις πέρας τις πιο δυσάρεστες, κοπιαστικές και επικίνδυνες αποστολές, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των εργατικών ατυχημάτων. «Πρόκειται για μια ουσιαστική πρόοδο, που όμως έχουμε την τάση να αντιμετωπίζουμε ως απειλή» κατά τον Νικολά Μπουζού, που υιοθετεί την άποψη του αμερικανού συναδέλφου του.
4. Τα ρομπότ θα μειώσουν τα ανθρώπινα δράματα
Η τεχνητή νοημοσύνη θα μειώσει κυρίως τα τροχαία ατυχήματα. «Χάρη στα αυτόνομα οχήματα σε 20 ή 30 χρόνια τα τροχαία ατυχήματα θα μας φαίνονται σαν συμβάντα μεσαιωνικά. Δίχως άνθρωπο οδηγό το ανθρώπινο λάθος αποκλείεται και τα αυτοκίνητα θα εκτελούν διαδρομές αξιόπιστα σχεδιασμένες» γράφει ο Μπουζού –δίχως να πείθει, πάντως, για το αλάνθαστο της τεχνητής νοημοσύνης, διότι τα παραδείγματα «βραχυκυκλωμάτων» των μηχανών με τραγική, μάλιστα, κατάληξη δεν είναι λίγα…
5. Ο άνθρωπος δεν έχει το μονοπώλιο της νοημοσύνης, έχει όμως αυτό της ελευθερίας
«Τα ανθρώπινα όντα έχουν την τάση να σκέφτονται ότι διαθέτουν το μονοπώλιο της νοημοσύνης» εκτιμά ο Νικολά Μπουζού. «Αλλά η πεποίθηση αυτή είναι τελείως λανθασμένη. Εκείνο που διαθέτουν στην πραγματικότητα είναι το μονοπώλιο της ελευθερίας» προσθέτει. Ο συγγραφέας-οικονομολόγος εξηγεί ότι από τη στιγμή που ένα επάγγελμα απαιτεί την ύπαρξη και λειτουργία ανθρώπινων σχέσεων, από τη στιγμή δηλαδή που απαιτεί την προσωπική αλληλεπίδραση, την έννοια του απρόοπτου και άλλα βασικά χαρακτηριστικά που μόνο ένα ανθρώπινο ον νιώθει και μπορεί να εκτιμήσει, η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα.
«Για τον λόγο αυτόν είμαι πολύ πιο αισιόδοξος για το μέλλον των νοσηλευτών από εκείνον των χειρουργών» σημειώνει ο Μπουζού. Και φέρνει το παράδειγμα ενός κινεζικού εστιατορίου που αποφάσισε να αντικαταστήσει τους σερβιτόρους με ρομπότ. Σύντομα ο εστιάτορας αντιλήφθηκε ότι τα γκαρσόνια-ρομπότ δεν τα κατάφερναν και τόσο καλά. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεχάσουν ένα κουτάλι επιπλέον που θα ζητήσει ο πελάτης. Αλλά δεν μπορούσαν να σερβίρουν ένα πιάτο με τη διακριτικότητα και τον «τρόπο» που αρμόζει. Ούτε, βεβαίως, να αντιληφθούν τα συναισθήματα του πελάτη…
HeliosPlus
