Αντιμέτωπη με ένα περιβάλλον έντασης, το οποίο απειλεί να μετατραπεί σε συνθήκη γενικευμένης αστάθειας στην χώρα, βρίσκεται η κυβέρνηση. Τα μέτωπα αυξάνονται καθημερινώς, η ένταση δε των αντιδράσεων σε κάποια από αυτά δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα, απέναντι στο οποίο το Μέγαρο Μαξίμου επιλέγει –προς το παρόν τουλάχιστον –ρόλο παρατηρητή.
Τα μείζονα ζητήματα που έχουν ανοίξει, ήδη προκαλούν αυξανόμενη ανησυχία:
–στα ελληνοτουρκικά εκδηλώνεται πλέον με απροκάλυπτο τρόπο η διάθεση της Αγκυρας. Στην κυπριακή ΑΟΖ η Τουρκία εκφράζει απερίφραστα την πρόθεσή της να παρεμποδίσει ή και να ματαιώσει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, αψηφώντας ακόμη και την παρουσία του 6ου στόλου στην περιοχή εν όψει των επιχειρήσεων της ExxonMobil
–στο ζήτημα των Ελλήνων στρατιωτικών, οι οποίοι κρατούνται επί μία εβδομάδα σε τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας, οι εξελίξεις δεν προμηνύονται ενθαρρυντικές και πάντως διαφαίνεται ότι η τουρκική κυβέρνηση προετοιμάζεται για μία διαπραγμάτευση, με μέσο πίεσης τους δύο συλληφθέντες στον Εβρο
–στο Σκοπιανό ήδη είναι ορατή η εμπλοκή, έπειτα και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού της πΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος έθεσε ζήτημα αλλαγής του ελληνικού Συντάγματος
Πέραν αυτών, στο εσωτερικό μέτωπο η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει ένα εντεινόμενο κύμα αντιδράσεων με αφορμή (και) τους πλειστηριασμούς κατοικιών, όπου η εξ αριστερών αντιπολίτευση σφυροκοπά, με επιχειρήσεις παρεμπόδισης των διαδικασιών και φραστικές επιθέσεις κατά του Αλέξη Τσίπρα προσωπικώς.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τα διαφαινόμενα αρνητικά σενάρια για την οικονομία, έπειτα και από τις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ για τον ρυθμό ανάπτυξης του 2017, ο οποίος θα κλείσει πολύ χαμηλότερα από τον μνημονιακό στόχο του 1,6%, ήδη έχουν αρχίσει να κινούν διαδικασίες για την εκπόνηση εναλλακτικών σεναρίων και ενός «σχεδίου Β» από το Μέγαρο Μαξίμου.
Μεταξύ αυτών των αναζητήσεων περιλαμβάνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, και μία ενδεχόμενη επιδίωξη παράτασης του τρέχοντος μνημονίου, καθώς το πλήθος και η φύση των προαπαιτουμένων εκτιμάται ότι δεν διευκολύνουν την έγκαιρη ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης.
Κάτι τέτοιο, αφενός, θα ακύρωνε την συζήτηση περί πιστοληπτικής γραμμής στήριξης (και συνεπώς νέου Μνημονίου) στους επάμενους μήνες και, αφετέρου, θα έδινε στην κυβέρνηση έναν εκλογικό ορίζοντα πέραν του 2018.