Η αποχώρηση του 20% του μόνιμου πληθυσμού από το κέντρο της Αθήνας κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες καθώς και η συρρίκνωση των οικονομικών δραστηριοτήτων κατά την τελευταία οκταετία οδήγησαν στην αυξανόμενη εγκατάλειψη κτιρίων και καταστημάτων, υποβαθμίζοντας την κοινωνική και οικονομική ζωή, αλλά και την εικόνα της πόλης.
Αυτό αναφέρει η εταιρεία ερευνών διαΝΕΟσις και περιγράφει την κατάσταση του κτιριακού αποθέματος του κέντρου της Αθήνας σήμερα:
Πάνω από το 60% των κτιρίων του κέντρου της Αθήνας είναι κατασκευασμένα πριν από το 1960. Πάνω από το 85% χρήζουν παρεμβάσεων αποκατάστασης, εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της λειτουργικότητας και της ενεργειακής τους απόδοσης. Το μέσο κόστος αποκατάστασης και εκσυγχρονισμού του 70% περίπου των κτιρίων του κέντρου της Αθήνας υπολογίστηκε σε πάνω από 400 €/τ.μέτρο. Πάνω από το 30% του συνόλου των χώρων γραφείων παραμένουν κενά. Το 55% των κτιρίων ανήκουν σε πάνω από 10 ιδιοκτήτες.
Επίσης, στα μεγάλα κτίρια, το φαινόμενο της συνιδιοκτησίας φτάνει σε ακραίες καταστάσεις: απαντώνται κτίρια επιφανείας 4.000 τ.μ. με περισσότερους από 400 συνιδιοκτήτες. Ποιες είναι οι συνέπειες όλων των παραπάνω;
Υποβάθμιση και παρακμή του κέντρου της πόλης. Αίσθημα ανασφάλειας στους κατοίκους. Κίνδυνος περαιτέρω υποβάθμισης και αποχώρησης ακόμα περισσότερων κατοίκων και επιχειρήσεων Απαξίωση περιουσιών. Προβλήματα στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.
Ο κ. Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σε άρθρο του στο dianeosis.org προτείνει δράσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος των κενών και εγκαταλελειμμένων ιδιοκτησιών και την αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας που μπορούν να υλοποιηθούν σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα:
1. Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα καθιστά δυνατές παρεμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων με καθεστώς πολυ-ιδιοκτησίας.
2. Αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου της πόλης και ενεργοποίηση του ρυθμιστικού σχεδίου που παραμένει ανενεργό από το 2014.
3. Στοχευμένες πολεοδομικές παρεμβάσεις.
4. Υλοποίηση έργων αναβάθμισης του δημόσιου χώρου.
5. Σχέδιο αστικής αναγέννησης για την προσέλκυση του δημιουργικού πληθυσμού και για επιχειρήσεις.
6. Χρηματοδότηση σχημάτων ΣΔΙΤ από ευρωπαϊκά κεφάλαια και άλλες πηγές, και ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων.
Εχει εκτιμηθεί διεθνώς ότι για κάθε 1 ευρώ που δαπανά το κράτος για δράσεις αστικής αναγέννησης μεσο-μακροπρόθεσμα εισπράττει έως και 6 ευρώ.
HeliosPlus
