Εάν ο φιλόσοφος Θεόφραστος (371 – 287 π.Χ.) ανήκε στο συγγραφικό δυναμικό των ημερών μας είναι βέβαιο ότι θα εκπονούσε ένα επιπλέον ειδικό δοκίμιο στους 30 «Χαρακτήρες» του με τίτλο «Ο αδίστακτος».Το κίνητρο για το δοκίμιο αυτό θα ήταν πρωτίστως ο σημερινός Έλληνας πρωθυπουργός. Διότι:
- Τη μια ημέρα καταστρώνει, με τη βοήθεια στρατολογημένων ψευδομαρτύρων, σχέδιο χωρίς αποχρώσες ενδείξεις διάσυρμού, κοινωνικώς και σε ευρύτατη κλίμακα καταξιωμένων πολιτικών και κοινωνικών προσωπικοτήτων. (Δύο πρώην πρωθυπουργοί, οκτώ πρώην υπουργοί, ο επικεφαλής της κεντρικής κρατικής τράπεζας και ένας διακεκριμένος και άμεπτος ανώτατος δικαστικός).
Στον κατάλογο των λασπόβλητων, δια του κυβερνητικού ανεμιστήρος προσωπικοτήτων, αναφέρεται… ντροπαλά με τα αρχικά Κάπα Πι και ένας «ημέτερος» νεοκυβερνητικός, αλλά και πασίγνωστος λιποτάκτης του σοσιαλδημοκρατικού χώρου: Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, για τον οποίον η «φτερωτή» του κυβερνητικού ανεμιστήρα λάσπης έπαθε εμπλοκή…
- Την άλλη ημέρα, ο πρωθυπουργός μας, σα να μη συμβαίνει τίποτε και στο πλαίσιο πρες κόνφερανς για την καταδίκη, από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τούσκ, των τουρκικών προκλήσεων εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, από λασποβόλος μετατρέπεται σε… συναγωνιστή! Καλεί σε συστράτευση για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού, όλους εκείνους που αδιάντροπα και με θρασύτητα τους παραπέμπει στην κοινοβουλευτική προανακριτική επιτροπή για σκάνδαλο των αμερικανικών συμφερόντων NOVARTIS, για το οποίο, όπως επιβεβαιώνει ο ίδιος ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, το FBI δεν περιλαμβάνει στις έρευνές του κανέναν Έλληνα πολιτικό!
Στο σημείο αυτό και χωρίς υπερβολές μιλάμε, για άλλη μια πρόσκληση – παγίδα, ανάλογη προς εκείνη, στην οποία οδηγήθηκε εν ονόματι της πολιτικής ομοψυχίας η ελληνική αντιπολίτευση, το 2015, κάνοντας στο Κοινοβούλιο δεκτούς τους όρους του ταπεινωτικού τρίτου χρεωστικού Μνημονίου, για το οποίο η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φέρει την αποκλειστική ευθύνη.
Και ποια ήταν εν τέλει η κυβερνητική συμπεριφορά για τη συνδρομή αυτή της αντιπολίτευσης, εκτός από τους προπηλακισμούς, τις συκοφαντίες, ακόμη και τον άνανδρο, μισογυνικό διασυρμό των συζύγων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος;
Ο γράφων δεν σκοπεύει να στολίσει περαιτέρω με επιπλέον κοσμητικά επίθετα τον πρωταγωνιστή αυτής της πρωτοφανούς αντιπολιτισμικής πολιτικής συμπεριφοράς. Ίσως να ήταν προτιμότερη η παραπομπή κάθε φιλομαθούς σε ορισμένα δοκίμια «χαρακτήρων» του Θεοφράστου, όπως «Υποκριτής», «Αδιάντροπος», «Ανάγωγος», «Αυθάδης», «Ολιγαρχικός», «Οψιμαθής» και «Συκοφάντης». (Κρατώ ως πολύτιμο εγκόλπιο μια από τις σπανιότερες εκδόσεις των «Χαρακτήρων» του Θεοφράστου [1910], σε μετάφραση του Μαρίνου Σίγουρου). Α, ξέχασα και τον ασύγκριτο Κεφαλλονίτη Ανδρέα Λασκαράτο που δεόντως στόλιζε τα ανάποδα της τότε κοινωνίας. Αλλά γι’ αυτόν θα μιλήσουμε σε άλλο σημείωμά μας.
Το ερώτημα, που προκύπτει, μετά από την ηθική αυτή απογύμνωση του Έλληνα πρωθυπουργού είναι εάν και κατά πόσον η αντιπολίτευση, που σαφώς δεν υιοθετεί αυτή τη διπρόσωπη πρωθυπουργική συμπεριφορά, θα ήταν διατεθειμένη να άγεται και να φέρεται στο σαδομαζοχιστικό αυτό παιχνίδι. Η συστράτευση που ζητεί ο κ. Τσίπρας είναι αδιανόητη. Η αδιαφορία ενδεχομένως να εξισώνεται με τη σιωπηρή αποδοχή των επικίνδυνων πρωθυπουργικών ακροβατισμών.
Τι απομένει συνεπώς, εκτός από μια διαρκή αφυπνιστική ενημέρωση του ελληνικού λαού και κυρίως μιας νεολαίας που φανατίζεται με τη μηδενιστική κυβερνητική προπαγάνδα; Και κατά πόσο τα κόμματα του αστικοδημοκρατικού τόξου φρόντισαν να εντάξουν τη νεολαία μας σε ένα κίνημα εξυγίανσης του πολιτικού μας βίου, όταν ήδη από το 1990 και μετά, διέλυσαν το σύνολο σχεδόν των τοπικών και νομαρχιακών κομματικών οργανώσεων; Σε αυτούς ακριβώς τους χώρους γίνονταν οι αλληλογνωριμίες και η πολιτική ενημέρωση και ιδεολογική ζύμωση, με αποτέλεσμα η ίδια η πολιτικοποιημένη εκλογική βάση να επιχειρεί διορθωτικές παρεμβάσεις στο κυβερνητικό ή αντιπολιτευτικό έργο. Φυσικά και στους χώρους αυτούς δεν έλειψαν τα εκφυλιστικά φαινόμενα, των επικίνδυνων «κομματόσκυλων».
Δυστυχώς, τώρα όλα αυτά τελείωσαν. Τους νέους τους οδήγησαν κατά αγέλες: ή στο εξωτερικό για την επιβίωση και την προκοπή τους, ή στις καφετέριες, ή στα ορθάδικα με τα σφηνάκια και τις μπόμπες, ή στα ντόπια σκλαβοπάζαρα των part time απασχολήσεων, τελείως ανασφάλιστους.
Και το χειρότερο: Αυτή η κυβέρνηση πήρε τα πρωτεία της φαυλοκρατίας, μετά την άγρια υπερφορολόγηση των παραγωγικών τάξεων, που οδήγησε τη χώρα στο ζενίθ της φοροδιαφυγής. Δεν εξαγνίζεται επομένως ο κύριος Τσίπρας με το οποιοδήποτε εξωπέταγμα από το υπουργικό συμβούλιο οιωνδήποτε δολαριοευρωφονιάδων, οσουσδήποτε ανασχηματισμούς και αν επιχειρήσει…
Μοναδική λύση: Η ώρα της λαϊκής ετυμηγορίας! Κάθε νέα αναβολή, σ’ αυτή τη λύση, θα ισοδυναμούσε με τέλειο πολιτικό εξανδραποδισμό.
