Μήνυμα από το υπερπέραν

Θα μπορούσε να έχει συμβεί στον Μίστερ Μπιν ή στο ζευγάρι «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος», σε κάποιον τέλος πάντων από τους προορισμένους να υφίστανται τις πιο απίθανες ατυχίες και ταλαιπωρίες κακομοίρηδες του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Συνέβη σε εμένα, όταν τις προάλλες κατέβαινα φρεσκοπλυμένος, καλοντυμένος και αρωματισμένος στο κέντρο της Αθήνας από τη Μαυρομιχάλη. Σε ορισμένες γωνίες της οποίας μαζεύονται σμήνη περιστεριών, δεκάδες πουλιά που κάθονται στα σύρματα της ΔΕΗ αγναντεύοντας και αφοδεύοντας πάνω στους περαστικούς. Εκείνη την ημέρα ήμουν εγώ ο τυχερός. Η υπερμεγέθης κουτσουλιά έφυγε με φόρα, έσκασε ακριβώς πάνω στο φαρδύ υφασμάτινο λουρί του ολοκαίνουργιου σακιδίου μου πιτσιλίζοντας τον λαιμό μου και κύλησε από εκεί πάνω στη ζακέτα μου. Εβαλα αυτομάτως το χέρι στην τσέπη της ζακέτας όπου είχα ένα χαρτομάντιλο, για να διαπιστώσω με σιχασιά πως ο υδαρής πολτός είχε φτάσει μέχρι εκεί, είχε καταλήξει μέσα στην τσέπη. Αποσυντονισμένος, εκνευρισμένος και αηδιασμένος συνέχισα να περπατώ προσπαθώντας όπως-όπως να καθαριστώ με κάτι υγρομάντιλα που είχα ευτυχώς μαζί μου, όταν πάτησα και κάτι τεράστια περιττώματα σκύλου. Φορούσα τρακτερωτά παπούτσια.

Εχω ζήσει και άλλες τέτοιες μέρες, που ξαφνικά κάτι γίνεται και η μία αναποδιά διαδέχεται την άλλη. Ασήμαντες φαινομενικά αναποδιές που όμως είναι ικανές να διαλύσουν το νευρικό σύστημά σου. Στην περίπτωσή μου το κακό τρίτωσε όταν με το εναπομείναν καθαρό παπούτσι στη συμβολή Μαυρομιχάλη με Σόλωνος πάτησα και μια τσίχλα. Δεν πιστεύω στα μάγια, εκείνη τη στιγμή όμως αισθάνθηκα έντονα κάποιον αόρατο εχθρό να κρατά το φτιαγμένο με αληθινές τρίχες μου ομοίωμά μου και να του μπήγει καρφίτσες. «Είναι γνωστό, όταν πατάς σκατά, θα πάρεις λεφτά» μου είπε η Αννα. Το μεσημέρι που επέστρεψα στο σπίτι βρήκα τον λογαριασμό της κινητής τηλεφωνίας. Επειδή είχα ξεχάσει μερικές ώρες ανοιχτά τα «δεδομένα» (ή κάτι τέτοιο, ομολογώ ότι δεν πολυκατάλαβα την εξήγηση της υπαλλήλου στην οποία απευθύνθηκα) στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Αμερική είχα χρεωθεί επιπλέον 40 ευρώ. Τηλεφώνησα στην Αννα για να τη διαβεβαιώσω πως αυτό με τα πατημένα σκατά τελικά δεν έχει οικονομικό αντίκρισμα, είναι μούφα.

Δεν είχα πάθει και τίποτε φοβερό, μικρογκαντεμιές ήταν όλα αυτά. Προβληματίστηκα όμως για άλλη μία φορά (μου είχε ξανασυμβεί αυτό το σερί ατυχιών): πώς είναι δυνατόν ξαφνικά το ένα κακό να διαδέχεται το άλλο; Ποιες «δυνάμεις» ενορχηστρώνουν τις ημέρες της απόλυτης γκαντεμιάς; Διάβασα ότι υπάρχουν πράγματι οι τυχερές και οι άτυχες ημέρες. Το έγραφε ένας τύπος που ασχολείται με παραψυχολογίες, βασκανίες, μαγικά λιβάνια και τράπουλες που αποκαλύπτουν τα πάντα. Η ημέρα που με κατακουτσούλισαν ήταν μία από τις ημέρες που «δεν πρέπει επ’ ουδενί να ανοίγεις μαγαζί, να ξεκινάς νέα δουλειά ή να προγραμματίζεις ταξίδι». Εκείνο το πρωί είχα προγραμματίσει ταξίδι.

Οσο και αν όλα αυτά τα περί τύχης και ατυχίας τα θεωρείς βλακείες, σου μπαίνει η ιδέα: Λες η εξ ουρανού κουτσουλιά και όλα όσα την ακολούθησαν να ήθελαν να μου πουν κάτι; Π.χ. να μην μπω στο αεροπλάνο; Το ξανασκέφτεσαι ψύχραιμα: Σύνελθε! Εσύ δεν τα πιστεύεις αυτά! Κοροϊδεύεις όσους παρασύρονται από δεισιδαιμονίες. Τη στιγμή που αποφάσιζα πως το μεταφυσικό-τσαρλατάνικο δεν έχει θέση στη ζωή μου, άκουσα αυτόν τον σχεδόν διάφανο θόρυβο που κάνει ένα χαρτί (συνήθως έντυπο για ντελίβερι) όταν το σπρώχνουν κάτω από την εξώπορτα. Εσκυψα και το πήρα. Αυτή τη φορά δεν ήταν η διαφήμιση κάποιου εστιατορίου, αλλά το «Παντοδύναμο μέντιουμ Μπάμπα Αραχάγια από Αιθιοπία» που λύνει μάγια και διαβάζει τα πάντα, από την ίριδα του ματιού σου μέχρι τον κρόκο του αβγού.

Ηταν πλέον προφανές, γύρω μου στηνόταν μια συνωμοσία με σκοπό είτε να με τρελάνει είτε να με υποχρεώσει να χρυσώσω τον παντοδύναμο Αραχάγια για να λύσει τα μάγια. Γύρισα προς την μπαλκονόπορτα που την είχα ξεχάσει ανοιχτή όταν έβγαλα τα λερωμένα τρακτερωτά παπούτσια για να μη βρωμίσει όλο το σπίτι, και είδα πως μέσα στο δωμάτιο είχε μπει μια δεκαοχτούρα. Ακίνητη, κοιτώντας με επίμονα, με ένα γυάλινο, θρασύτατο βλέμμα, κουτσούλισε το πάτωμα. Αν αυτό δεν ήταν μήνυμα από το υπερπέραν, τότε τι ήταν;

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018.