Σφαγή για τον έλεγχο πετρελαιοπηγών

Θα πάνε σε πόλεμο το Ισραήλ με το Ιράν; Θα εξαπλωθεί ο συριακός πόλεμος στις γειτονικές χώρες, με πρώτη τον Λίβανο; Τα ερωτήματα αυτά απασχολούν τη διεθνή κοινότητα καθώς πλησιάζει η έβδομη επέτειος από το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία και ενώ η χώρα βιώνει μια από τις χειρότερες αναζωπυρώσεις των συγκρούσεων την τελευταία επταετία.

Γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων κατά του Ισλαμικού Κράτους ήταν ένα πρόσχημα. Ο απώτερος στόχος όλων ήταν ο έλεγχος τμημάτων της Συρίας και όποιος απελευθέρωνε ένα κομμάτι από το Ισλαμικό Κράτος το κρατούσε για τον εαυτό του. Παράδειγμα, η περίεργη επίθεση δυνάμεων που περιλάμβαναν ρώσους μισθοφόρους, ιρακινές και αφγανικές πολιτοφυλακές και Σύρους κατά βάσης που φιλοξενούσε αμερικανούς στρατιώτες και συμμάχους τους στο Ντεΐρ αλ Ζορ της Ανατολικής Συρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου, αλλά έγινε γνωστή την περασμένη εβδομάδα. Κοντά στην πόλη του Ντεΐρ αλ Ζορ βρίσκονται οι πετρελαιοπηγές Conoco, τις οποίες απελευθέρωσαν οι Κούρδοι από το Ισλαμικό Κράτος τον Σεπτέμβριο με τη βοήθεια αμερικανικών ειδικών δυνάμεων.

Αμερικανικές εφημερίδες αποκάλυψαν προχθές ότι οι ρώσοι μισθοφόροι ελέγχονται από τον ολιγάρχη Γεβγένι Πριγκοζίν, στενό φίλο του Βλαντίμιρ Πούτιν, και βρίσκεται ανάμεσα στα 13 άτομα που διώκονται από το περασμένο Σαββατοκύριακο στις ΗΠΑ για τη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές. Σύμφωνα με υποκλοπές από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, ο Πριγκοζίν ανακοίνωσε σε σύρο αξιωματούχο τον Ιανουάριο ότι «εξασφάλισε το πράσινο φως» για μια «γρήγορη και δυνατή» επιχείρηση που θα άρεσε στη Δαμασκό. Τελικά η επιχείρηση ήταν εκείνη στο Ντεΐρ αλ Ζορ, που έφερε αντιμέτωπους Ρώσους και Αμερικανούς και στην οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον 100 ρώσοι μισθοφόροι.

Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, στον Πριγκοζίν ανήκει η εταιρεία Evro Polis, η οποία το 2016 σύναψε συμφωνία με τη συριακή κυβέρνηση για να λάβει το 25% από το πετρέλαιο που θα παραχθεί από εδάφη τα οποία θα ανακαταληφθούν από το Ισλαμικό Κράτος. Οι περισσότερες τέτοιες πετρελαιοπηγές όμως βρίσκονται στην ανατολική πλευρά του Ευφράτη, που ελέγχεται από τις ΗΠΑ. Οι ρώσοι μισθοφόροι που επιτέθηκαν στη βάση στο Ντεΐρ αλ Ζορ πληρώνονται από την εταιρεία Wagner που επίσης ανήκει στον Πριγκοζίν και η οποία, όπως εκτιμά ο αμερικανικός Τύπος, παρέχει τις χερσαίες δυνάμεις που βοηθούν ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για τον έλεγχο πετρελαιοπηγών.

Εν τω μεταξύ την Παρασκευή, η Γούτα, κοντά στη Δαμασκό, βίωσε την έκτη και χειρότερη ημέρα βομβαρδισμών από τον συριακό στρατό, οι οποίοι έχουν προκαλέσει εκατοντάδες θύματα ανάμεσα στους αμάχους. Στη Γούτα, που έχει 400.000 κατοίκους, πολεμούν ισλαμιστές της αντιπολίτευσης εναντίον του Μπασάρ αλ Ασαντ. Η Ρωσία χαρακτήρισε τις (αδιαμφισβήτητες) μαρτυρίες αμάχων για το μακελειό στη Γούτα, από τα χειρότερα του συριακού πολέμου, ως «ομαδική ψύχωση». Ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 30ήμερη εκεχειρία στη Συρία, το οποίο μπλόκαρε η Ρωσία την Πέμπτη και επρόκειτο να ξανατεθεί προς ψήφιση χθες τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας), ακόμη και να έχει περάσει δεν αναμένεται να αλλάξει και πολλά στη Γούτα, καθώς εξαιρεί τον πόλεμο εναντίον των ισλαμιστών και ο Ασαντ υποστηρίζει ότι στη Γούτα βομβαρδίζει ισλαμιστές που μεταχειρίζονται αμάχους σαν ανθρώπινες ασπίδες.

«Είμαστε αναγκασμένοι να συμμαχήσουμε με τους Αμερικανούς»

«Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν συχνά εμάς τους Κούρδους της Συρίας σαν να μας πουλούν και να μας αγοράζουν οι Αμερικανοί» είπε την Πέμπτη σε ενημέρωση προς μικρό κύκλο δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων «Το Βήμα», ο Ιμπραήμ Μοσλέμ, διπλωματικός εκπρόσωπος στις βαλκανικές χώρες του PYD, του κόμματος που κυβερνά την κουρδική ημιαυτόνομη Βόρεια Συρία. Εξηγώντας τη συμμαχία με τους Αμερικανούς, πρόσθεσε: «Είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε συμμαχίες. Πάντα ήμασταν ανοιχτοί προς το να μιλάμε με όλους. Οι Αμερικανοί δεν ήρθαν στη Συρία για μας. Εψαχναν σύμμαχο στο έδαφος και τελικά, μετά το Κομπάνι, κατέληξαν σε μας. Η συνεργασία μας από τότε παραμένει στρατιωτική. Οι Αμερικανοί προστατεύουν τα συμφέροντά τους στη Συρία, εμείς προστατεύουμε την πατρίδα μας».

Εξηγώντας το γεγονός ότι πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στον Ασαντ πήγαν στο Αφρίν πριν από πέντε ημέρες για να πολεμήσουν στο πλευρό των Κούρδων εναντίον των Τούρκων, ο κ. Μοσλέμ είπε: «Μια από τις επιλογές μας ήταν να καλέσουμε τις δυνάμεις του Ασαντ. Μόλις άρχισε η τουρκική επίθεση στο Αφρίν, καλέσαμε τον συριακό στρατό να υπερασπιστεί τα σύνορα της Συρίας. Πιστεύουμε ότι όλοι οι Σύροι πρέπει να είναι ενωμένοι στην άμυνα της χώρας.
Δεν έχουν γίνει πολιτικές συμφωνίες ανάμεσα σε εμάς και τον Ασαντ. Εμείς δεν αρνούμαστε μια πολιτική συμφωνία με τη Δαμασκό, αλλά τώρα δεν είναι η ώρα της γιατί κινδυνεύει η χώρα. Η πολιτοφυλακή που πήγε να πολεμήσει στο Αφρίν είναι σιιτική (σ.σ.: όχι αλαουίτες, όπως ο Ασαντ, οι οποίοι είναι παρακλάδι των σιιτών) και προέρχεται από δύο χωριά νότια του Αφρίν, τα οποία επί χρόνια πολιορκούνταν από το Ισλαμικό Κράτος και επιβίωναν χάρη στον μοναδικό ανοιχτό δρόμο προς το Αφρίν. Γνωρίζουν ότι αν πέσει το Αφρίν στους Τούρκους, θα τους σφάξει η Αλ Κάιντα και άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις (σ.σ.: που, κατά τους Κούρδους, υποστηρίζονται από την Αγκυρα). Είναι σιίτες και κινδυνεύουν πιο πολύ από εμάς από τους ισλαμιστές».

«Δεν θα επιτρέψουμε επιθέσεις από το Ιράν»

«Το Ιράν δεν έχει όρια στον αγώνα του για περιφερειακή ηγεμονία» λέει στο «Βήμα» ο Ρόι Ρόζενμπλιτ, υπεύθυνος για Ιράν – Ιράκ στο ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών. «Η Τεχεράνη ήδη ελέγχει, με ιρανούς στρατιώτες στο έδαφος, μεγάλα τμήματα της Συρίας, του Ιράκ και της Υεμένης και προσπαθεί να διατηρήσει και να εξαπλώσει την επιρροή της. Αν και το Ιράν βρίσκεται μακριά από τα σύνορά μας και δεν είχε, ούτε θα μπορούσε ποτέ να έχει, εδαφικές διαφορές με το Ισραήλ, οι ιρανοί στρατιώτες απέχουν πλέον λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα του Ισραήλ με τη Συρία.
Την περασμένη εβδομάδα, το Ιράν έκανε ένα ακόμη βήμα, προσπαθώντας να “δοκιμάσει τα νερά” στέλνοντας ένα drone, και το Ισραήλ όφειλε να καταστήσει σαφές ότι αυτό δεν είναι αποδεκτό. Παρακολουθούσαμε το drone από τη στιγμή που απογειώθηκε, κοντά στην Παλμύρα, και το καταρρίψαμε μόλις διέσχισε τα ισραηλινά σύνορα, ενώ στη συνέχεια καταστρέψαμε τη βάση ελέγχου του (στη Συρία) για να κάνουμε σαφές το μήνυμά μας».

Ο κ. Ρόζενμπλιτ πιστεύει ότι «οι Ιρανοί θα συνεχίσουν να προσπαθούν στο άμεσο μέλλον να στείλουν μηνύματα για την πρόθεσή τους να διατηρήσουν όσα πέτυχαν στη Συρία στη διάρκεια του πολέμου. Το Ισραήλ όμως δεν πρόκειται να κάνει συμβιβασμούς στην εθνική του ασφάλεια. Το Ισραήλ δεν έχει σχέση με τον εμφύλιο στη Συρία, αλλά δεν μπορεί να επιτρέψει να γίνει η Συρία πεδίο εξαπόλυσης ιρανικών επιθέσεων κατά του Ισραήλ».