Το επταήμερο του Διόδωρου

Σαρακοστή –«θα γίνω κανονικός άνθρωπος», αποφάσισα· τέρμα στα διαστημικά ταξίδια, αντίο στις σαρανταποδαρούσες, έχε γεια στους οδηγούς, μετακομίζω στις συνήθεις επικοινωνιακές συχνότητες, αφήνω πίσω μου Λεχαινά, Νιοχώρι, Ανδραβίδα, Κυλλήνη και όλα τους τα προάστια –πίσω στα νησιά, στους πορθμούς, στα ρεύματα και στα κανάλια του Αρχιπελάγους της Κυψέλης. Το πεθύμησα.

Τώρα που τέλειωσαν τα συλλαλητήρια, και μάζεψαν οι εθνικόφρονες τις σημαίες και τις ντουντούκες τους, γιατί να μη γυρίσω Αθήνα; Την πεθύμησα.

l Να πάω στο κέντρο για δουλειές –ήξερα πως τα λεωφορεία δεν κυκλοφορούσαν την Τρίτη για να ασκήσουν οι εργαζόμενοι τα ιερά συνδικαλιστικά τους δικαιώματα σε βάρος της δικής μας ανίερης υποχρέωσης να πάμε στη δουλειά μας και ένιωσα πραγματική ευγνωμοσύνη προς τη διοίκηση του ΟΑΣΑ και προσωπικά προς τον υπουργό κ. Σπίρτζη όταν μόλις έφθασα στη στάση, ήρθε το τρόλεϊ –όπου βρήκα και θέση να καθίσω μάλιστα. «Δεν είναι τελικά τα πράγματα τόσο άσχημα, ας μην γκρινιάζω συνέχεια, μπορεί και να είμαστε κανονική χώρα» σκέφθηκα.

Κατέβηκε την Κυψέλης το τρόλεϊ, έστριψε στην Πατησίων, η κυκλοφορία ήταν αραιή, προχωρούσαμε κανονικά. Αλλά μόλις βγήκε στη Σταδίου, έπιασε δεξιά και σταμάτησε, πίσω από άλλα τρία τρόλεϊ: «διαδήλωση, ο δρόμος είναι κλειστός» ανακοίνωσε ο οδηγός.

Πράγματι, 50-60 άτομα με πορτοκαλί λάβαρα ασκούσαν το ιερό δικαίωμά τους να αποκλείσουν το κέντρο, υποχρεώνοντας δεκάδες χιλιάδες να αποκλειστούν σε ταξί και ιδιωτικά αυτοκίνητα και τους επιβάτες των τρόλεϊ να πεζοπορήσουμε. Προχώρησα και διάβασα τα λάβαρα, ΠΟΕ-ΟΤΑ έγραφαν. Δεν είχα ακούσει τίποτα, ούτε και έμαθα ως τώρα γιατί και ποιοι δημοτικοί υπάλληλοι διαδήλωναν.

Δεν ασχολήθηκα, δεν με ενδιαφέρει και τους καταριέμαι να μην ικανοποιηθεί ποτέ το αίτημά τους, όποιο και αν είναι: λίγοι, ελάχιστοι, αυτοί ασκούσαν την παράνομη κυριαρχία τους πάνω σε χιλιαπλάσιους –με τη συμπαράσταση της αστυνομίας που θα μπορούσε να τους εμποδίσει να κλείσουν τον δρόμο, να διαδηλώσουν από τα πεζοδρόμια ή τουλάχιστον να περιοριστούν σε μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας.

l Αυτά την Τρίτη –την Τετάρτη παρακολούθησα τη συνεδρίαση της Βουλής και εξανεμίστηκε κάθε ελπίδα κανονικότητας. Ακουσα ότι:

n ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, 35 ημέρες όλες και όλες υπηρεσιακός πρωθυπουργός, είχε απλώσει το καπέλο του και μάζεψε ευρώ το ευρώ 120.000 από περαστικούς μιζαδόρους.

n τα χαρτονομίσματα πήγαιναν με κυλιόμενο βαλιτσάκι στο Μαξίμου για τον Σαμαρά.

n ο ψιλικατζής Βενιζέλος πήρε 20.000 ευρώ για να βοηθήσει τη Novartis σε δουλειές εκατομμυρίων.

n άλλος ψιλικατζής, ο Στουρνάρας, πήρε μίζα 4.000 ευρώ μέσω εκδήλωσης που οργάνωσε η γυναίκα του.

n ήταν 23 δισεκατομμύρια η δημοσιονομική ζημιά από το «πάρτι των φαρμάκων», από αυτά 3 δισεκατομμύρια η ζημιά της Novartis και 60 εκατομμύρια οι δωροδοκίες –20% τις υπολόγισαν, και βγαίνουν στρογγυλοί οι αριθμοί.

Για τα 20 δισεκατομμύρια των άλλων φαρμακευτικών εταιρειών δεν άκουσα λέξη, ημερολόγιό μου. Πρέπει να καταβλήθηκαν προμήθειες 400 εκατ. Τα ψάχνει η Δικαιοσύνη; Ενδιαφέρεται να τα εντοπίσει η κυβέρνηση;

Μπα –τι τον νοιάζει τον Παύλο Πολάκη (απευθείας απόγονο του Homo Erectus, διάβασα), τι την νοιάζει την κυβέρνηση για τα άλλα 20 δισ., να ψάξει να δει πώς θα μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη, θα περιορίσει την πολυφαρμακία, θα προωθήσει τα γενόσημα –μόνο οι ψιλικατζήδες διαπλεκόμενοι δωροδοκούμενοι νοιάζονται για λεφτά. Οι πραγματικοί πολιτικοί άντρες νοιάζονται μόνο να κατατροπώνουν τους αντιπάλους τους, να τους θάψουν βαθιά στο χώμα, να μην ξανασηκωθούν.

l Η κυβέρνηση, ημερολόγιό μου, είναι σαν εκείνον που έψαχνε να βρει τα κλειδιά του κάτω από τον φανοστάτη –όχι επειδή του είχαν πέσει εκεί, αλλά επειδή εκεί είχε φως: έκανε το FBI έρευνα για τη Novartis για λογαριασμό των αμερικανικών αρχών, έδωσε κάποια στοιχεία στους δικούς μας, τα πήρε να τα μαγειρέψει ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος που ξέρει από αυτά ως εισαγγελέας και μικροκαραμανλικός εϋπατζής –και μετά σερβιρίστηκαν.

Τα έκαναν ιδιοκτησία τους τα στοιχεία των αμερικανών ομοσπονδιακών μπάτσων γουρουνιών δολοφόνων –είναι συφερτικά πολιτικά, δεν είναι μνημόνια –τα φόρτωσαν στην καμπούρα των αντιπάλων· όχι όλων, ο Καραμανλής ο Μικρός ρητά εξαιρείται: τον εξαπάτησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Ο Νικήτας Κακλαμάνης επίσης δεν είναι ύποπτος και ας αύξησε τη φαρμακευτική δαπάνη όσο και ο κομψότερος και μεγαλοπρεπέστερος του εν Βρυξέλλαις Κολεγίου των Επιτρόπων.

Μυστήρια, μυστηριωδέστερα μυστήρια και από αυτά της Αγίας Καθολικής Αποστολικής Εκκλησίας μας.

Και αν δεν υπάρχει ποινική, υπάρχει οπωσδήποτε «πολιτική ευθύνη» για τη Novartis, δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας –οπωσδήποτε. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Λες ένα «είχαμε αυταπάτες» ή «mea culpa» ή «συγγνώμην, λάθος» και ξεμπερδεύεις; Εμείς οι κοινοί θνητοί, οι ταπεινοί ιδιώτες που μας περιφρονούν τα δημόσια πολιτικά τέρατα, αν κάνουμε λάθος στη φορολογική μας δήλωση θα μας γδάρει η ΑΑΔΕ. Κοστίζει η ηρωική σου διαπραγμάτευσή 200 δισεκατομμύρια, κατά τον Βίζερ του EuroWorking Group, λες ένα «με το μπαρδόν, αυταπατήθηκα» και όλα είναι μέλι-γάλα; Ούτε καν ένα «δεν θα το ξανακάνω»;

l Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωνε τις προάλλες στο Ευρωκοινοβούλιο ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει επιτέλους να «εμπιστευθούν την ελληνική κυβέρνηση, τα ελληνικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις εργοδοτικές ενώσεις και τον ιδιωτικό τομέα». Η ταξική κυβέρνησή μας δεν εμπιστεύεται εργοδοτικές ενώσεις και ιδιωτικό τομέα· αδιάφθορη αυτή, δεν εμπιστεύεται τα άλλα κόμματα, την Τράπέζα της Ελλάδος, το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Τα υπόλοιπα κόμματα δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση –και οι πολίτες δεν εμπιστεύονται κανέναν, πρωτίστως τα «συνδικάτα τρεις κι ο κούκος» που κλείνουν τους δρόμους και τους βασανίζουν.

l Φταίει μετά η Κριστίν Λαγκάρντ που, κάνοντας απολογισμό της παρουσίας του ΔΝΤ στην Ευρώπη, δηλώνει: «Συνεργαστήκαμε πολύ καλά με την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Κύπρο· με την Ελλάδα ήταν πιο δύσκολο, αλλά εκεί όλα είναι δυσκολότερα».

Γιατί, ημερολόγιό μου, να είναι όλα δυσκολότερα εδώ, ακόμα και το να φθάσεις από την Κυψέλη στο Σύνταγμα;

γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr

Εχει ο καιρός γυρίσματα. Με τον πολλάκις ασχημονούντα Νεάντερταλ θα γελάσει κάποτε κάθε πικραμένος.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΡΒΙΝΙΣΤΗΣ

nnn

Εχω πεισθεί ότι η NOVARTIS έκανε ένα βαρύτιμο δώρο στον κ. Βενιζέλο. Τη συγκλονιστική ομιλία του στη Βουλή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

nnn

Τελικά, στήθηκαν 10 κάλπες στη Βουλή. Σε κάθε κάλπη ήταν στημένος τελάλης που φώναζε το όνομα του ψηφοφόρου και τον αριθμό της κάλπης του. Αποκορύφωση της δημοκρατικής διαδικασίας ήταν που οι υπεύθυνοι των καλπών φώναζαν όλοι μαζί. Ηταν πανηγύρι (περάστε, κόσμε…). Χαλάλι τους το ξενύχτι!
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΚΑΛΠΙΚΟΣ

nnn

Σκάνδαλα κι εξεταστικές, μηνύσεις και διχόνοια. / Μας κυνηγούν οι δαίμονες, λείπει κι η θεία πρόνοια. / Λαδώνεσαι – λαδώνομαι, σ’ έφαγα ή με τρως. / Ο διχασμός στο αίμα μας, αιώνιος εχθρός. / Εμείς μυαλό δε βάζουμε – κι όλοι μαζί βουλιάζουμε.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ

nnn

Πάλι λάδι θα τη βγάλει ο Αλαλος – γιατί αν κάτι πρέπει να διαλευκανθεί είναι η εκτόξευση της δημόσιας δαπάνης για τα φάρμακα επί πρωθυπουργίας του.
Γ. Κ., ΕΥΒΟΙΑ

nnn

Προς Αξιότιμον ΠτΔ, Ενταύθα. Εξοχότατε Πρόεδρε, όταν τελειώσετε με τον Μινώταυρο του φιλελευθερισμού, παρακαλώ ασχοληθείτε και με τη μουχρίτσα του ολοκληρωτισμού.
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, ΕΝΤΑΥΘΑ

nnn

Σπουδαίος θεατράνθρωπος, απ’ τη Σχολή της Αρτης / σκηνοθετεί πρωτότυπα το έργο της NOVARTIS. / Η δε πρωτοτυπία του / εις την τεχνοτροπία του, /
είναι πως πρωταγωνιστεί κουκουλοφόρος μάρτυς.
Γ. ΚΟΚ. ΔΟΥΡΓΟΥΤΙ

nnn

Εγκαλεί τον Κυριάκο ως μη αρθέντα εις το ύψος των μεγάλων ηγετών, όπως του Ανδρέα και του Καραμανλή… του νεότερου (sic). Ταύτα έφη ο βυθισθείς εις τα βάθη των κυβιστήσεων.
ΝΟΡΑ ΧΡΟΝΗ, ΑΘΗΝΑ

nnn

Αυτοί θα μας αλλάξουν και τη γλώσσα! Αντί για «κυρα-Κατίνα» θα λέμε πλέον «κυρα-Τασία»…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ