Ποια είναι η Ανεγκρέτπου που ίσως γίνει η επόμενη… Μέρκελ

Στο τοπικό καρναβάλι του Ζάαρλαντ, η πρωθυπουργός του κρατιδίου ντύθηκε καθαρίστρια, με ποδιά, μαντίλι στο κεφάλι και μια σκούπα στο χέρι. Αλλά τώρα που η Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ διορίστηκε νέα γενική γραμματέας της κυβερνώσας Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης, τα ΜΜΕ τη χαρακτηρίζουν «πριγκίπισσα-διάδοχο της Μέρκελ», ίσως και επόμενη καγκελάριο της Γερμανίας.

Επί του παρόντος πρωθυπουργός του μικρού κρατιδίου Ζάαρλαντ, στα σύνορα με τη Γαλλία, η 55χρονη «μίνι Μέρκελ» απορρίπτει τη βασιλική ετικέτα. Δεν της πάει καθόλου ο ρόλος της πριγκίπισσας, λέει, όπως ξέρει και όποιος την έχει δει στο καρναβάλι. Αλλά η ΑΚΚ, όπως είναι ευρέως γνωστή από τα αρχικά της, πρόκειται να υποβληθεί σε μια τεράστια μεταμόρφωση. Από τον άνετο επαρχιακό κόσμο του Ζάαρλαντ θα προσγειωθεί στο μηχανοστάσιο της γερμανικής πολιτικής, στην πρωτεύουσα του ισχυρότερου κράτους της Ευρώπης.

Στην κοινή συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, η καγκελάριος ήταν ενθουσιώδης στους επαίνους της για την Κραμπ-Καρενμπάουερ, την οποία τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης έχουν βαφτίσει εδώ και καιρό «μίνι Μέρκελ».

Η καγκελάριος είπε ότι θαυμάζει την πρωθυπουργό του Ζάαρλαντ και ότι οι δυο τους συζητούσαν επί εβδομάδες πώς θα μπορούσε να παίξει «μεγαλύτερο ρόλο στην εθνική πολιτική». Ο διορισμός της στην ηγεσία του CDU είναι κατά κάποιον τρόπο μια υποβάθμιση: οι ηγέτες των κρατιδίων έχουν το ίδιο καθεστώς, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Γερμανίας, με τους υπουργούς του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ οι γενικοί γραμματείς των κομμάτων έχουν ελάχιστη επίσημη εξουσία. Αλλά ο ρόλος θα μπορούσε να αποδειχθεί κρίσιμο εφαλτήριο για μια σταδιοδρομία στην ομοσπονδιακή πολιτική, επιτρέποντας στην Κραμπ-Καρενμπάουερ να δημιουργήσει δίκτυα, μια βάση εξουσίας και να ενισχύσει τη φήμη της στο κόμμα.

Η AKK είναι ήδη πολύ δημοφιλής στο CDU, τόσο στη δεξιά όσο και στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Οι πιο προοδευτικοί εκτιμούν την υποστήριξή της για τον ελάχιστο μισθό και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι δεξιοί εντυπωσιάζονται από την υπεράσπιση των οικογενειακών αξιών και την αντίθεσή της στον γάμο ομοφυλοφίλων. Επίσης τους άρεσε η απροκάλυπτη άρνησή της να επιτρέψει πέρυσι σε τούρκους πολιτικούς να κάνουν στο Ζάαρλαντ εκστρατεία για το «ναι» στο συνταγματικό δημοψήφισμα της Τουρκίας –παρότι κανείς δεν είχε εκφράσει την επιθυμία να εμφανιστεί εκεί. Αυτή η ικανότητα να συμβιβάζει τις συντηρητικές και τις προοδευτικές θέσεις είναι που την κάνει να ξεχωρίζει.

Υποστήριξε την απόφαση της Μέρκελ να δεχθεί ένα εκατομμύριο πρόσφυγες στη Γερμανία το 2015-16: ήρθε η ώρα, είπε αργότερα, «όταν πρέπει να πάρεις μια θέση στην πολιτική και δεν μπορείς να μένεις αναποφάσιστος». Αλλά επιμένει ότι οι πρόσφυγες πρέπει να αποδέχονται τις αξίες της χώρας υποδοχής τους. Οταν της είπαν ότι μουσουλμάνοι αρνούνταν να δεχθούν τα τρόφιμα που δίνουν γυναίκες, είπε ότι κάποιος πρέπει να τους εξηγήσει ότι αν αυτή είναι η στάση τους, «δεν υπάρχει φαγητό». Και σε μια εποχή που οι Γερμανοί ανησυχούσαν για ένα κύμα εγκλημάτων από νεαρούς πρόσφυγες που ήταν πολύ μεγαλύτεροι από ό,τι ισχυρίζονταν, εισήγαγε εξετάσεις ακτίνων Χ για μερικούς μετανάστες για να καθοριστεί η πραγματική ηλικία τους.

Γεννημένη το 1962 σε μια μικρή πόλη της Δυτικής Γερμανίας κοντά στα γαλλικά σύνορα, η Κραμπ-Καρενμπάουερ σπούδασε πολιτική και νομικά σε πανεπιστήμια του Ζάαρλαντ και μπήκε στο CDU στα φοιτητικά χρόνια της, όπου άρχισε να ανεβαίνει στην ιεραρχία. Ο σύζυγός της Χέλμουτ, μηχανικός ορυχείων, έμεινε στο σπίτι για να μεγαλώσει τους τρεις γιους τους καθώς εκείνη ακολουθούσε την πολιτική καριέρα της.

Μπήκε στην τοπική Βουλή το 1999, προσχωρώντας στην κυβέρνηση του κρατιδίου το επόμενο έτος. Εχει μείνει εκεί από τότε, και το 2011 έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Ζάαρλαντ, κερδίζοντας γρήγορα τη φήμη της ενωτικής πολιτικού που πάντα επιδίωκε να συμβιβάσει τις αντίθετες απόψεις. Βιομηχανική περιοχή χτισμένη στον άνθρακα και στον χάλυβα, το Ζάαρλαντ έχει δει ένα κύμα απολύσεων και κλεισίματος εργοστασίων που το μεταμόρφωσαν στο «φτωχοκομείο της Δυτικής Γερμανίας». Με την κατάσταση να επιδεινώνεται από τα βαριά χρέη, η ΑΚΚ αναγκάστηκε να προχωρήσει σε δραματικές περικοπές δαπανών, αλλά μείωσε το χτύπημα κάνοντας στενές διαβουλεύσεις με συνδικάτα και ΜΚΟ.

Οι διαμαρτυρίες ήταν σπάνιες και η δημοτικότητά της έφτασε στο 80%. Στη συνέχεια, πέρυσι, ηγήθηκε των Χριστιανοδημοκρατών στη νίκη στις εκλογές του κρατιδίου, κερδίζοντας 40,7% των ψήφων (5,5 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από το 2012) παρά τις δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν νίκη για τους Σοσιαλδημοκράτες.

Το αποτέλεσμα εξέπληξε το Βερολίνο και την ανέδειξε σε ανερχόμενο αστέρι του CDU. Στον νέο της ρόλο, η ΑΚΚ είπε ότι θα οδηγήσει το κόμμα σε ένα ταξίδι «αυτοανακάλυψης» και «προγραμματικής ανανέωσης». Δίπλα στην καγκελάριο την περασμένη Δευτέρα, ρωτήθηκε αν θέλει να μετακινήσει το κόμμα προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά. Εκείνη είπε ότι δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες ταμπέλες. Θα τους «εμπλέξει όλους» σε αυτή τη διαδικασία ανανέωσης και συζήτησης και θα εξασφαλίσει ότι το CDU θα παραμείνει «κόμμα του Κέντρου», τόνισε. Η Μέρκελ, η γυναίκα που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον είναι υπεύθυνη για τη μετατροπή του CDU στη μετριοπαθή, κεντρώα δύναμη που είναι σήμερα, την κοίταζε με ένα χαμόγελο επιδοκιμασίας.