Συνέβαιναν και στην αρχαία Ελλάδα

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κοινή γνώμη έχει, πλέον, εθισθεί στις ιλιγγιώδεις αμοιβές των αστέρων του εμπορευματοποιημένου αθλητικού θεάματος. Και αναλογικά έχει διαμορφωθεί τέτοια εικόνα και στη χώρα μας, για τους «εκλεκτούς» του ποδοσφαίρου βασικά. Στην προκειμένη περίπτωση είναι εύγλωττο τεκμήριο το συμπέρασμα έρευνας στη Βρετανία όπου οι νέοι επιλέγουν ως πρώτο επάγγελμα το ποδόσφαιρο και για τα κορίτσια ο αθλητισμός είναι η τρίτη επιλογή. Σε άλλες χώρες η προσέλκυση έχει ευρύτερη κλίμακα (από το μπάσκετ και το χόκεϊ μέχρι το τένις και το ράγκμπι ή το γκολφ). Κατανοητό ως προϊόν του αθλητικού «σταρ σύστεμ».

ΚΑΤΑ περίπτωση και όχι πολύ συχνά κάποιοι «ρομαντικοί» (ίσως ελλιπώς πληροφορημένοι) αντιπαρατάσσουν το αρχαίο πνεύμα αθάνατο. Η ιστορία άλλα μας προσκομίζει. Οι σπουδαίοι αθλητές στην αρχαιότητα απολάμβαναν πέραν των κοινωνικών απολαβών και αξιωμάτων και μεγάλα οικονομικά κέρδη. Βέβαια στα Ολύμπια (τους Ολυμπιακούς Αγώνες) η συμβατική, θα λέγαμε, αμοιβή ήταν ο κότινος από δάφνη ή αγριελιά. Οι αγώνες ρητά δεν ήσαν «χρηματίτες». Αλλά στη συνέχεια ανάλογα με τις επιλογές και τις επιδεξιότητές του ο ολυμπιονίκης κέρδιζε μεγάλα ποσά σε χρυσά και αργυρά νομίσματα. Αυτό προέκυπτε από τη συμμετοχή του (είτε αγωνιστικά είτε ως επίδειξη) σε τοπικές διοργανώσεις που τις ονομάτιζαν θεματικούς και χρηματίτες αγώνες. Είναι γνωστό, επίσης, ότι εκτός από την κοινωνική ανέλιξη και τα αποδοτικά αξιώματα απολάμβαναν και τη διατροφή στο Πρυτανείο, και από τους χορηγούς κτήματα και ζώα (και άλλα τινά).

ΣΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ, τη μεγάλη αθλητική και όχι μόνο εορτή, το πρόγραμμα περιελάμβανε εκτός από τα πέντε ολυμπιακά αγωνίσματα και τους σπουδαίους κωπηλατικούς αγώνες από το Σούνιο μέχρι τον Πειραιά, καθώς και αρματοδρομίες και ιππικούς αγώνες. Στα Παναθήναια είχε καθιερωθεί ως ανταμοιβή και για τον δεύτερο, κάτι που δεν αναφερόταν στους Ολυμπιακούς και στους πανελλήνιους Ιερούς Αγώνες (γι’ αυτό έχουν διασωθεί μόνο τα ονόματα των πρώτων). Η ανταμοιβή ήταν σε εκλεκτό λάδι μέσα σε αττικούς αμφορείς. Οχι σε έναν ή δύο-τρεις αλλά τριάντα για τους παίδες και μέχρι εβδομήντα για τους άνδρες (περί όλων αυτών υπάρχει ευρύτατη βιβλιογραφία με προεξάρχουσα ερευνητική εργασία του καθηγητή της Αρχαιολογίας Π. Βαλαβάνη). Στους ιππικούς αγώνες στην περιοχή του Φαλήρου ο ιδιοκτήτης του αλόγου έπαιρνε ως έπαθλο 140 αμφορείς! Σύμφωνα με την ίδια πληροφόρηση, ο δεύτερος ανταμειβόταν με το ένα πέμπτο του επάθλου του πρώτου.