Η πολιτική και κοινωνική ζωή βρίσκεται για πολλοστή φορά παγιδευμένη στην αρένα ενός αντιπολιτικού λαϊκισμού. Δεν χρειαζόταν άλλωστε και μεγάλη προσπάθεια. Το κοινωνικό σώμα, τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του, έχει διαμορφώσει μια κουλτούρα απαξίας, για να μην πούμε μίσους για τους πολιτικούς. Τους θεωρεί υπεύθυνους για όλα τα δεινά που έχει υποστεί και, ας μην ξεχνάμε, δεν έχει διστάσει να επιβραβεύσει κάθε λογής και φυράματος δήθεν αντισυστημικούς.
Η υπαρκτή πράγματι διαφθορά και τα σκάνδαλα είναι το όχημα πάνω στο οποίο καλλιεργούνται θεωρίες συνωμοσίας αλλά και μια ισοπεδωτική αντίληψη απαξίας και ενοχής για τους πολιτικούς. Με την αγαστή συνεργασία βέβαια της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που δεν διστάζει σε κάθε ευκαιρία, πραγματική ή μη, να στοχοποιεί πολιτικούς αντιπάλους και να δημιουργεί την εντύπωση ενός διεφθαρμένου συστήματος, απέναντι στο οποίο προσπαθεί να επανοικοδομήσει το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα της αδιάφθορης Αριστεράς.
Στην αρένα αυτή το κράτος Δικαίου έχει υποκατασταθεί από τη μία και μοναδική «νομιμότητα» των άφθαρτων και καθαρών εξυγιαντών του δημόσιου βίου που κατοικοεδρεύουν στο Μαξίμου. Που δεν διστάζουν να εργαλειοποιούν τη Δικαιοσύνη για να συκοφαντήσουν και να απαλλαγούν από τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Ανάλογα με τις ανάγκες της συγκυρίας, εμφανίζεται στο προσκήνιο, με τη βοήθεια γνωστών κονδυλοφόρων, η ανάγκη της κάθαρσης από το αμαρτωλό παρελθόν, για να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα…
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η αίσθηση της διαφθοράς είναι περίπου καθολική, με μια κοινωνία που νιώθει ταπεινωμένη και προδομένη, η διαπόμπευση πολιτικών ηχεί όχι απλώς ευχάριστα, αλλά τροφοδοτεί και διογκώνει τα αισθήματα μίσους που ενδημούν. Μόνο που αυτό που δεν αντιλαμβάνονται όσοι πυροδοτούν αυτό το κλίμα είναι ότι στο τέλος δεν μένει κανείς αλώβητος από την αντίληψη ότι «όλοι είναι βουτηγμένοι στο μέλι της εξουσίας».
Προφανώς οι πολιτικοί είχαν και έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος. Δεν είναι όμως τυχαίο ότι κανείς δεν ασχολείται με τους χιλιάδες γιατρούς που έγραφαν με το αζημίωτο συνταγές της Novartis και πολλών άλλων εταιρειών. Γιατί ο λαός θέλει «επώνυμο αίμα», θέλει να δει ακόμη κι αυτούς που ψήφιζε προσωπικά να βουλιάζουν στον βούρκο. Μόνο που για την κατάντια της χώρας δεν φταίνε μόνο μερικές δεκάδες πολιτικοί, αλλά πολύ περισσότεροι, που δεν θέλουμε να τους δούμε, γιατί ξορκίζουμε τον καθρέφτη…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
