Κάτι καλό συμβαίνει στον τομέα των ελληνικών αποσταγμάτων οίνου τα τελευταία χρόνια. Πολλοί παραγωγοί αναβάθμισαν την παραγωγή τους και τα παλιότερα «παρεξηγημένα» ούζα και τσίπουρα, έχουν περάσει σε νέο επίπεδο ποιότητας και ως προς το περιεχόμενο και ως προς την εμφιάλωση. Θυμάμαι την εντύπωση που μας είχε κάνει το «Απόσταγμα Οίνου Παλαιωθέν» του Παρπαρούσση που ήταν από τα πρώτα αν όχι το πρώτο που κυκλοφόρησε ως ελληνικό απόσταγμα υψηλής ποιότητας. Ακολούθησαν πολλοί όπως ο Μπαμπατζίμ στην Βόρειο Ελλάδα και το μυτηλινιό ούζο Ισιδώρου Αρβανίτη και σήμερα είναι αρκετοί οι παραγωγοί που «αγωνίζονται» στον τομέα αυτό.
Επιστέγασμα της επιτυχούς πορείας η ετήσια έκθεση που γίνεται στο Ζάππειο τα τελευταία δύο χρόνια, και όπου φέτος εξετέθησαν 24 παραγωγοί. Η επιτυχία της έκθεσης και τις δυό χρονιές ήταν μεγάλη και μάλιστα φέτος έληξε μετά μουσικής. Συγκρότημα έπαιξε ρεμπέτικα σχετικά με το ποτό, προλόγισε μάλιστα ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος φέρνοντας στο τσακίρ, το κέφι των παρευρισκομένων.
Οι παραγωγοί που πήραν μέρος είναι:
Αγροτικός Παραγωγικός Συνεταιρισμός Νέα Αγχιάλου «η Δήμητρα», Αpostolakis Distillery, Avantes, Bellas, Διονύσια Κελλάρια, ΕΒΑ, Καλλικούνη αποστακτήρια,
Καρδάση αποστάγματα, Kατσαρός αποστάγματα, Κτήμα Σιγάλα, Lost Lake Distillery, Melissanidi ποτοποιία-αποστάγματα, Μπαμπατζίμ, Οινοποιείο Τυρνάβου, Ούζο Μυτηλίνης Σαμαρά, Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου,
Ούζο Πλωμαρίου Δημητρίου Γιαννάτση, Parparoussis Winery, Πειρίθοον,
Spyropoulos Family, Tsantali, Τσιλιλή, Φι, Veto
