Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι περιορίζοντας την ποσότητα της ασπαραγίνης στον οργανισμό πειραματόζωων (ποντικιών) με επιθετικό τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού, κατάφεραν να μειώσουν δραστικά την ικανότητα των όγκων να εξαπλώνονται σε μακρινά μέρη του σώματος, δημιουργώντας μεταστάσεις.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή μοριακής βιολογίας Γκρεγκ Χάνον του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ευελπιστούν ότι, βρίσκοντας τρόπους να μειώσουν την ασπαραγίνη στους καρκινοπαθείς, θα μειώσουν τις πιθανότητες μεταστάσεων του καρκίνου πέρα από τους μαστούς.
Η ασπαραγίνη, ως αμινοξύ, αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία πρωτεϊνών από τα κύτταρα. Το ίδιο το σώμα παράγει ασπαραγίνη, ενώ η ποσότητά της αυξάνεται μέσω της διατροφής. Είναι μάλιστα δύσκολο να την αποφύγει κανείς, καθώς είναι πανταχού παρούσα.
Τροφές πλούσιες σε ασπαραγίνη είναι το σπαράγγι, τα γαλακτοκομικά, το μοσχάρι, τα αβγά, τα ψάρια και τα θαλασσινά, οι πατάτες, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, η σόγια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως κ.α. Χαμηλά επίπεδα ασπαραγίνης υπάρχουν στα περισσότερα φρούτα και λαχανικά, συνεπώς αυτές είναι οι τροφές που δημιουργούν μικρότερο κίνδυνο να τροφοδοτήσουν την εξάπλωση του καρκίνου του μαστού.
Αν μελλοντικές έρευνες επιβεβαιώσουν αυτά τα ευρήματα, ανοίγει ο δρόμος για μια νέα θεραπευτική στρατηγική που θα βασίζεται στον περιορισμό της ασπαραγίνης στον οργανισμό των ασθενών, παράλληλα με άλλες θεραπείες.
Ο λεγόμενος «τριπλά αρνητικός» καρκίνος του μαστού αναπτύσσεται και εξαπλώνεται ταχύτερα από άλλα είδη καρκίνου, με αποτέλεσμα να αντιστέκεται στις υπάρχουσες θεραπείες. Ένα μέρος των καρκινικών κυττάρων μπορεί να κάνει μεταστάσεις στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο, στα οστά και στο ήπαρ. Οι περισσότερες ασθενείς δεν πεθαίνουν από τον αρχικό όγκο στο μαστό, αλλά από τις κατοπινές μεταστάσεις.
Η νέα μελέτη δείχνει ότι η εμφάνιση σε έναν όγκο της συνθετάσης της ασπαραγίνης, ενός ενζύμου που τα κύτταρα χρησιμοποιούν για να παράγουν το αμινοξύ ασπαραγίνη, ενισχύει την κατοπινή επέκταση του όγκου. Όμως αντίθετα η μετάσταση «φρενάρεται» σε μεγάλο βαθμό, αν περιορισθεί η συνθετάση της ασπαραγίνης, είτε μέσω διατροφικών περιορισμών, είτε μέσω χημειοθεραπείας με το φάρμακο L-asparaginase, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας και το οποίο μελλοντικά μπορεί να αξιοποιηθεί επίσης κατά του καρκίνου του μαστού.
Όταν τα πειραματόζωα κατανάλωναν τροφές πλούσιες σε ασπαραγίνη, τα καρκινικά κύτταρα εξαπλώνονταν στο σώμα τους πολύ πιο εύκολα, ενώ το αντίθετο συνέβαινε, όταν το φαγητό τους περιείχε πολύ λίγη ασπαραγίνη.
Οι ερευνητές, μεταξύ των οποίων οι ελληνικής καταγωγής Γιώργος Πουλογιάννης και Ευαγγελία Παπαχρήστου (του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο της Βρετανίας και του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ αντίστοιχα) εκτιμούν ότι, εκτός από τον καρκίνο του μαστού, η ασπαραγίνη μπορεί να εμπλέκεται και σε άλλες μορφές καρκίνου. Προηγουμένως όμως πρέπει να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
