Μαδριλένια στην καταγωγή, γεννημένη στην Κρήτη η Αννα Κασιμάτη επανέρχεται στο προσκήνιο τραγουδώντας το «Απαγορευτικόν» σε δύο γλώσσες (σ.σ. ελληνικά και ισπανικά) κομμάτι που έχει συμπεριληφθεί στο πρώτο album του Παύλου Συνοδινού «Μικρές Ελπίδες» (LYRA 2010). Σε αυτό το τραγούδι ακούμε μια νέα ενορχήστρωση που ουσιαστικά αποτελεί μια νέα προσέγγιση.
Η Άννα Κασιμάτη επιχειρεί να δώσει το προσωπικό της μουσικό στίγμα και να αφηγηθεί τις μικρές της ιστορίες καθώς γι αυτήν το τραγούδι αποτελεί τον τρόπο έκφρασης του ψυχισμού της. Η ενασχόλησή της με την μουσική αρχίζει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου που ξεκίνησε να μαθαίνει μουσικά όργανα και να τραγουδά και λίγο αργότερα έρχονται τα σεμινάρια θεάτρου και κινησιολογίας, όπως και φωνητικής με την Αρετή Τοπουντζίδη. Έχει κάνει κάποιες σόλο εμφανίσεις σε ελληνόφωνο και ισπανόφωνο ρεπερτόριο με τον μαέστρο Γιώργο Παγιάτη στο πιάνο, αλλά και μεταφράσεις από τα ελληνικά στα ισπανικά σε κομμάτια όπως το «Πάρε με» του Βασίλη Παπακωσταντίνου και το «Παπάκι» του Νικόλα Άσιμου όπου ερμήνευσε η ίδια.
Η Αννα Κασιμάτη μιλά στο vima.gr για την ενασχόλησή της με τη μουσική τις δύο… πατρίδες της, τα μελλοντικά της σχέδια και την αγάπη της για το τραγούδι.
Ποια ήταν η αιτία και η αφορμή να ασχοληθείτε με τη μουσική και το τραγούδι;
«Τελευταία που εξωτερίκευσα πιο μεθοδευμένα την ανάγκη μου να τραγουδάω και πραγματοποίησα τα πρώτα βήματα μου, μου γίνεται συχνά αυτή η ερώτηση. Παρόλα αυτά παραμένει μια πολύ καλή ερώτηση. Καθώς γυρίζοντας το χρόνο πίσω είναι δύσκολο να βρω απλά μια στιγμή αφορμή ή αιτία. Προσπαθώντας να απαντήσω και σε μένα την ίδια, όσο δε βρίσκω συγκεκριμένη απάντηση τότε μάλλον θα πρέπει να πω πως ίσως υπήρχε αρχέγονα μέσα μου αυτή η επιθυμία από τις επιρροές μου, τα βιώματα μου τις πλούσιες εικόνες που μου κληρονόμησαν οι τόποι μου.»
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές;
«Μοιραία πρώτη κ κυρίαρχη η Κρήτη. Έπειτα όμως ισπανόφωνα κομμάτια, αλλά μια πιο συνολική διαμόρφωση στο ελληνικό τραγούδι μου προκάλεσαν τα έργα των μεγάλων μας Χατζιδάκι κ Θοδωράκη καθώς βέβαια και οι πρώτοι ερμηνευτές τους. Μια εποχή που απλόχερα χάριζε αισθητική.»
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ασχοληθεί σήμερα ένας νέος άνθρωπος με το τραγούδι;
«Χωρίς να ξέρω ποσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να ασχοληθεί ένας νέος άνθρωπος με το τραγούδι στο παρελθόν, μπορώ να επιβεβαιώσω στα σίγουρα τη δυσκολία του σήμερα. Οι λόγοι είναι πραγματικά πολλοί και ικανοί να ανοίξουν μια πραγματικά μεγάλη κουβέντα. Αν όμως έπρεπε να διαλέξω τον κυριότερο λόγο που προσωπικά συμβαίνει αυτό τότε θα αναφερόμουν στην ποιότητα που έχει ή πιο σωστά μάλλον δεν έχει η Περίοδος που διανύουμε σαν εποχή. Η πνευματικότητα του συνόλου της κοινωνίας μοιάζει να κοιμάται. Οι ανθρωποι κουρασμένοι από την εποχή δεν αναζητούν ούτε το καινούριο ούτε την τέχνη. Η τέχνη σήμερα έχει ‘υποβαθμιστεί’ στο επίπεδο να θεωρείται κάτι πολυτελές.»
Η Τέχνη επηρεάζεται από την κρίση;
«Λογικά θα έπρεπε. Αλλά σύμφωνα με τα παραπάνω λεγόμενα μου προσωπικά δεν θα έλεγα ότι διαφαίνεται κάτι τέτοιο τουλάχιστον με την καλή έννοια. Επηρεάζεται οικονομικά. Η τέχνη ζει καθαρά από την ανάγκη των ανθρώπων να κάνουν τέχνη και μόνο από αυτό. Ανθρωποι ήρωες που επιμένουν να εξελίσσονται, νέοι, ταλαντούχοι, ορματιστές, γεμάτη η Ελλάδα, όλοι χτυπάνε στον τοίχο της κρίσης που δεν αφήνει κανένα περιθώριο ‘επένδυσης’ και δυστυχώς όχι μόνο με την οικονομική έννοια. Το θετικό σε όλο αυτό είναι πως παρόλα αυτά η τέχνη βράζει συνέχεια. Αργά η γρήγορα αυτό θα φανεί και θα περάσουμε σε μια άλλη εποχή πια. Αυτή είναι η ελπίδα μου. Και όλοι όσοι δεν τα παρατάνε μπροστά σε όλη αυτή τη δυσκολία είναι σαν να δουλεύουν έστω κ υποσυνείδητα για αυτό. Ακόμα ακόμα και εγώ, θέλω να ελπίζω.»
Η καταγωγή σας από την Ισπανία τι ρόλο έχει παίξει στη ζωή σας;
«Πολλούς ρόλους. Δύο πατρίδες με τόσο έντονο ταπεραμέντο κ οι δυο. Δυο διαφορετικές αντιλήψεις. Δυο υπέροχες γλώσσες. Ένα από τα βασικότερα είναι ότι μου δίνεται η δυνατότητα ρεπερτοριακά να έχω περισσότερες επιλογές. Να κάνω αν θέλετε πιο πολλά κ μακρινά ταξίδια μέσα στη μουσική. Απολαμβάνω να μπορώ να χρησιμοποιώ κ να εναλάσω γλώσσες, τρόπους σκέψης κ αντίληψης αντίστοιχους της κάθε κουλτούρας. Μου έχει φανεί πραγματικά χρήσιμο»
Τι σημαίνει για σας τραγούδι;
«Προσωπικά βιώνω το τραγούδι σαν καταγραφή ταπεραμέντου. Κ σαν ακροάτρια αλλά κ όταν τραγουδώ η ίδια νιώθω εκείνη τη στιγμή σαν ένας δίαυλος που μεταφέρει την πληροφορία ενός δημιουργού, ενός λαού, μιας κουλτούρας, μιας ιστορικής στιγμής, μιας μεγάλης αγάπης. Για αυτό κατάλαβα με τον καιρό πως θαυμάζω και διδάσκομαι από ερμηνευτές που υπηρετούν αυτήν την πληροφορία που ταξιδεύει ανάμεσα στους ανθρώπους κ τους λαούς κ όχι από αυτούς που βρίσκουν την ευκαιρία μέσα από το τραγούδι να αναδείξουν ουσιαστικά τον εαυτό τους, την εικόνα κ το ταλέντο τους.»
Εχετε μετανιώσει που έχετε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο επάγγελμα ή μήπως δεν είναι επάγγελμα;
«Δεν ξέρω που θα με βγάλει αλλά δεν πρόκειται να μετανοίσω ποτέ που προσπαθώ για κάτι που αγαπώ. Πολύ σωστά το θέσατε δεν μπορεί να μπει στη κατηγορία με τα επαγγέλματα. Σαφώς κ οι ανθρωποι που είναι μεσα σε αυτό πρέπει να ζήσουν, ας μην παρεξηγηθεί λοιπόν αυτό που λέω όσο αναφορά τον οικονομικό τομέα. Απλά η αντίληψη του καλλιτέχνη σίγουρα δεν χωράει επαγγελματισμούς με την στενή έννοια. Στην προσπάθεια μου να διατηρήσω καθαρό το πεδίο του τραγουδιού για τον εαυτό μου κ να πορεύομαι όπως πραγματικά πιστεύω και νιώθω χωρίς εκπτώσεις, κινήθηκα επαγγελματικά, κυριολεκτικά αυτή τη φορά στο χώρο της διοργάνωσης συναυλιών. Ο χώρος αυτός επιλέχτηκε γιατί έτσι παραμένω πολύ κοντά σε αυτή μου την αγάπη για τη μουσική.»
Τα επόμενά σας σχέδια;
«Κυκλοφόρησα στο διαδύκτιο το ¨Απαγορευτικόν¨ σε στίχους κ μουσική του Παύλου Συνοδινού. είναι για μένα ορόσημο καθώς είναι το πρώτο πρωτότυπο κομμάτι που επίσημα ηχογραφώ, τραγουδάω κ ενσαρκώνω εγώ και αυτό σίγουρα έχει μια μεγάλη διαφορά από τις διασκευές. Ένα πλανο που έρχεται είναι ίσως έχει να κάνει με την άλλη μου γλώσσα τα Ισπανικά. Μια συλλογή από ομοιόμορφα διασκευασμένα σε ηλεκτρικό πλαίσιο ισπανικά τραγούδια. Μια πιο ηλεκτρισμένη Μεσόγειο θάλασσα.»
Φωτογραφίες: Δημήτρης Μανιώρος
