Δύο ηθοποιοί αγαπημένοι στο κοινό. Σε κάθε ρόλο τον οποίο καλούνται να υποδυθούν αφήνουν το στίγμα τους και ένα κομμάτι της ψυχής τους. Εφέτος τους συναντάμε στη συχνότητα του ΑΝΤ1, από Δευτέρα ως και Πέμπτη στις 21.00, στη σειρά «Κάτι χωρισμένα παλικάρια», όπου ενσαρκώνουν τον Χριστόφορο και τη Βιολέτα Δοξαρά. Η Μαριάννα Τουμασάτου και ο Κώστας Κόκλας μιλούν στο «Βήμα της Κυριακής» για την εφετινή σειρά, την έννοια της ελευθερίας, την πορεία της ελληνικής τηλεόρασης και για το αν υπάρχει μυστικό της επιτυχίας.
Εχετε κοινά στοιχεία με τον ρόλο τον οποίο υποδύεστε;
Μαριάννα Τουμασάτου: «Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε όλα τα στοιχεία μέσα μας και ανάλογα με τα κυτταρικά μας στοιχεία προεξάρχουν κάποια, ανά στιγμές και ανά καταστάσεις. Και δυναμική είμαι κάποιες φορές και ανασφαλής και αφελής και έξυπνη κάποιες άλλες. Τα έχουμε όλοι όλα. Τη Βιολέτα τη συμπαθώ και την αγαπώ πολύ. Είναι χαζούλα, αφελής. Αγαπάει πολύ και έχει παραδοθεί άνευ όρων, με αποτέλεσμα να καταπιέζεται πάρα πολύ, γιατί και η αγάπη θέλει τους όρους της. Ως χαρακτήρας διαφοροποιείται κατά στιγμές, δεν ξέρω πού θα πάει, αλλά όπου και να πάει θα την ακολουθήσω».
Κώστας Κόκλας: «Οπως και σε κάθε ρόλο που καλούμαι να προσεγγίσω, προσπαθώ να βρω στοιχεία του χαρακτήρα μου μέσα από αυτόν, ώστε να προσαρμοστώ και να βγει κάτι που θα είναι αληθινό αλλά θα είμαι κι εγώ. Να έχει χιούμορ, ευαισθησία, να έχει πολλά πρίσματα ο χαρακτήρας. Ο Χριστόφορος τα έχει όλα αυτά. Αγαπάει πολύ την οικογένειά του, του αρέσουν όμως και άλλες γυναίκες. Είναι πολύ καλός επιστήμονας, είναι και ανάλαφρος στη συμπεριφορά του με τους γύρω του».
Υπάρχει μυστικό της επιτυχίας για ένα σίριαλ;
Μ.Τ.: «Μπορείς να πεις μυστικό την εντιμότητα απέναντι στον κόσμο και στον εαυτό σου, την αγάπη για τη δουλειά, τον επαγγελματισμό. Νομίζω ότι αυτά είναι στοιχεία που εξασφαλίζουν σε έναν βαθμό την επιτυχία. Αλλά δεν μπορείς να πεις ότι υπάρχει συνταγή».
Κ.Κ.: «Το μυστικό βρίσκεται στους συνεργάτες. Αν όλοι οι συνεργάτες σου είναι άνθρωποι που ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους και είναι ταλαντούχοι, τότε είναι σίγουρο πως θα είναι ενδιαφέρουσα η δουλειά. Δεν υπάρχει περίπτωση».
Οι παρέες κάνουν την επιτυχία;
Μ.Τ.: «Και ιστορία οι παρέες, που λέει και το τραγούδι. Νομίζω πως ναι, η παρέα παίζει μεγάλο ρόλο».
Κ.Κ.: «Οι ταλαντούχες παρέες. Το θέατρο και το ποδόσφαιρο έχουν πολύ μεγάλη σχέση. Δεν θέλω να το παρεξηγήσετε. Σε μια ποδοσφαιρική ομάδα παίζουν όλοι. Από τον τερματοφύλακα μέχρι τον επιθετικό, και πρέπει ο καθένας να δώσει τον καλύτερό του εαυτό από τη θέση που είναι. Ετσι είναι και η δουλειά μας. Βάζεις τον καθένα στη θέση που πρέπει για να έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα».
Στη σειρά βλέπουμε πέντε καταπιεσμένους άνδρες οι οποίοι αποφασίζουν να συγκατοικήσουν και να ζήσουν την απόλυτη ελευθερία…
Μ.Τ.: «…τρομάρα τους».
…υπάρχει απόλυτη ελευθερία;
Μ.Τ.: «Νομίζω, ναι. Η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό κατά τη γνώμη μου, θα πεθάνω υπερασπιζόμενη αυτή την ιστορία της ελευθερίας. Για εμένα δεν σημαίνει ασυδοσία. Ελευθερία είναι να έχεις τη δύναμη να λες τη γνώμη σου και να ζεις με τις αρχές τις δικές σου. Βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερες από του άλλου ή ότι οι αρχές είναι μόνο όταν τα πράγματα είναι αυστηρά. Την παραχωρώ στους ανθρώπους που είναι γύρω μου και την απαιτώ. Θέλω ο καθένας να εκφράζεται όταν είμαι μπροστά, σύμφωνα με αυτό που θέλει και όχι με αυτό που πιστεύει ότι θέλω εγώ».
Κ.Κ.: «Αλλιώς εννοείς το ελεύθερος όταν είσαι 20-25 ετών και έχεις τις πλάτες των γονιών σου κι αλλιώς όταν έχεις υποχρεώσεις, σπίτι, οικογένεια. Απόλυτη ελευθερία σημαίνει να έχεις την ευχέρεια να κάνεις τις επιλογές σου στον τρόπο που ζεις, στους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι, στη δουλειά που κάνεις. Αυτό είναι ελευθερία. Είναι βέβαια και πόσο την αντέχεις. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να έχουν έναν μπούσουλα στη ζωή τους».
Πόσο έχει αλλάξει η τηλεόραση στο πέρασμα του χρόνου;
Μ.Τ.: «Είμαι στην τηλεόραση από το 1992. Με έναν μαγικό τρόπο έχει αλλάξει και δεν έχει αλλάξει καθόλου. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό που όλα αλλάζουν και όλα μένουν ίδια, όπως επίσης λέει ένα άλλο τραγούδι. Νομίζω ότι ο πυρήνας της είναι ο ίδιος, ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα είναι αυτός που έχει αλλάξει. Για παράδειγμα, όταν πρωτοξεκίνησα, κάναμε ένα επεισόδιο σε δέκα ημέρες. Τώρα κάνουμε δέκα επεισόδια σε μία ημέρα. Τουλάχιστον εμείς που ξεκινήσαμε τότε –σαν τους γέρους μιλάω, αλλά τι να κάνω, έτσι είναι –έχουμε μάθει έναν τρόπο και είναι δύσκολο να αλλάξει ο λύκος περπατησιά. Απλά ανακαλύπτουμε νέα μέσα τεχνικά».
Κ.Κ.: «Εχει τελειώσει η τηλεόραση όπως την ξέραμε. Κάποτε γίνονταν 30 σίριαλ, τώρα δύο-τρία. Μιλάω για το prime time, όπου παραδοσιακά υπήρχαν σίριαλ και θα υπάρχουν, γιατί είναι πολύ σημαντικό πράγμα η μυθοπλασία. Κανάλι που δεν έχει ζώνη μυθοπλασίας δεν πρόκειται ποτέ να κάνει κοινό. Βλέπουμε ότι το Mega είναι κλειστό για δύο χρόνια και παρ’ όλα αυτά κρατάει το κοινό του λόγω της μυθοπλασίας. Δυστυχώς τα κανάλια περνούν μεγάλη κρίση, έμεινε μόνο ο ΑΝΤ1 με αυτή τη δυναμική, προσπαθεί και ο Alpha, αν συνεχίσει έτσι, νομίζω ότι σύντομα θα περάσει στη συνείδηση του κοινού. Η γενιά η δική μου είχε την ατυχία να μην έχει πρόσβαση στην ΕΡΤ και εκείνη να μην κάνει καμία δουλειά μυθοπλασίας. Κρίμα, ένα κρατικό κανάλι να μην κάνει μια μεταφορά βιβλίου. Υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που περνούν δύσκολα και βλέπεις ότι η ΕΡΤ αντί να κάνει ένα σίριαλ προτιμά ακόμα μία πολιτική εκπομπή».
Πιστεύετε ότι κάποια στιγμή η τηλεόραση θα μπορέσει να ξαναζήσει στιγμές του παρελθόντος;
Μ.Τ.: «Τα σίριαλ που κάνουμε είναι περασμένα από το φίλτρο ελλήνων σεναριογράφων, αλλά το concept είναι από το εξωτερικό. Σύντομα πιστεύω ότι δεν θα το χρειαζόμαστε ούτε αυτό. Οι έλληνες σεναριογράφοι έχουν δείξει ότι είναι ικανοί και άξιοι να κάνουν πολύ δυνατά πράγματα. Και το δικό μας σίριαλ είναι χιλιανής παραγωγής, αλλά το έχει πάρει η Βίκυ Αλεξοπούλου και το έχει κάνει ελληνικό. Νομίζω ότι θα ξαναζήσει τις παλιές στιγμές».
Κ.Κ.: «Πρέπει να αλλάξει και εμάς η νοοτροπία μας σαν κοινό. Θα είναι πολύ λιγότερα τα σίριαλ σε σχέση με παλαιότερα. Μακάρι του χρόνου να έχουμε άλλο ένα κανάλι με μυθοπλασία στην ελληνική τηλεόραση».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
