Για «763 καΐκια καταδικασμένα σε άδικο θάνατο» κάνει λόγο σε ανακοίνωση του το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών λέγοντας χαρακτηριστικά ότι 46 εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για καταστροφή αντί για διατήρηση της ναυτικής μας κληρονομιάς.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύνδεσμος σημειώνει «με λύπη σας γνωρίζει ότι η καταστροφή των ξύλινων παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών συνεχίζεται, λόγω επιδότησης της απόσυρσης της αλιευτικής αδείας, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τις αμέσως επόμενες ημέρες αρχίζει νέα καταστροφή. Όταν θα ολοκληρωθεί αυτή η απόσυρση η πολιτιστική μας κληρονομιά θα θρηνεί 13.785 αλιευτικά ξύλινα κυρίως παραδοσιακά σκάφη προς τις χωματερές».
Και επισημαίνει: «Σύμφωνα με τα συγκεντρωθέντα στοιχεία ήδη εγκρίθηκαν καταστροφές 763 αλιευτικών σκαφών και άλλες 522 αιτήσεις δεν προχώρησαν προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου ποσού για τις υπόλοιπες καταστροφές. Όμως δεν έγινε κανένας έλεγχος για να διαπιστωθεί η πολιτιστική αξία των σκαφών που θα καταστραφούν από το κράτος, που κόπτεται για την πολιτιστική του ευαισθησία».
Αναφέρει επιπλέον ότι «οι προφορικές διαβεβαιώσεις σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος ότι «κάτι καλό» θα γίνει για την μη συνέχιση της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ήταν απλά μια εξαγγελία για την συσκότιση της υποθέσεως. Η αναλγησία που επιδεικνύει το Υπουργείο Αγροτικής (δήθεν) Ανάπτυξης είναι εξοργιστική».
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών καλεί όσους αγαπούν την παράδοση της ελληνικής ναυπηγικής χειροποίητης τέχνης, των Ελλήνων καραβομαραγκών, να συστρατευθούν «για την αποτροπή αυτής της επαίσχυντης καταστροφής».
Επιπλέον παρακαλεί το Υπουργείο Πολιτισμού για τις δικές του κατ’ αρμοδιότητα ενέργειες, ώστε η διάσωση αξιόλογων παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών, να μην μείνει γράμμα άνευ λόγου και ουσίας.
«Ο Σύνδεσμος μας από πολλών ετών έχει προτείνει αντί της καταστροφής τους, την αλλαγή χρήσης των αλιευτικών σκαφών σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής με αγορά τους μέσω της διαδικασίας εκποίηση τους μέσω του ΟΔΔΥ προς κάθε Έλληνα η αλλοδαπό φίλο της ελληνικής παραδοσιακής χειροποίητης ναυπηγικής τέχνης. Απαιτούμε την έμπρακτη πολιτιστική ευαισθησία της ελληνικής κυβέρνησης. Αν θέλουν μπορούν, έστω και τώρα, να δοθεί η δίκαια και σωστή λύση. Περιμένουμε έργα και όχι λόγια» επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση.
Στελέχη του Συνδέσμου μιλώντας στο «Βήμα» επεσήμαναν ότι αυτό που ζητούν είναι να επιλεγεί η διατήρηση του σκάφους με αλλαγή χρήσης πχ να χρησιμοποιηθούν για περιήγηση τουριστών και να μην συνεχιστεί η απόφαση της κυβέρνησης για καταστροφή των σκαφών καθώς η σχετική οδηγία της ΕΕ δίνει αυτή την εναλλακτική λύση. Όπως λένε ο λόγος για τον οποίο αποφασίστηκε η καταστροφή είναι γιατί έτσι οι Αρχές γνωρίζουν πως το συγκεκριμένο σκάφος αποτελεί παρελθόν και δεν μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί.
Ωστόσο μερικοί που εισέπραξαν τα χρήματα που αντιστοιχούσαν στην αποζημίωση για την απόσυρση του σκάφους τους επέλεξαν με αυτά να αγοράσουν πλαστικό που χρειάζεται λιγότερη συντήρηση και έτσι να συνεχίσουν το ψάρεμα. Σχετικά με το χρηματικό ποσό, όπως ανέφεραν τα ίδια στελέχη, αυτό εξαρτάται και ενδεικτικά είπαν ότι για ένα σκάφος 8-10 μέτρων μπορεί να δοθούν από 50.000-60.000 ευρώ και αρκετοί λόγω των οικονομικών προβλημάτων επιλέγουν αυτή τη λύση «με πόνο ψυχής» και δεν είναι λίγοι εκείνοι που επειδή το έχουν συνδυάσει με την ιστορία της οικογένειας τους (πολλά καΐκια αποτελούσαν το μοναδικό τρόπο για τη συντήρηση οικογενειών) κρύβονται όταν ξεκινά η διαδικασία διάλυσης γιατί δεν θέλουν να τους δουν συγκινημένους.
Όσο για τα σκάφη τα μέλη του Συνδέσμου λένε ότι πολλά είναι μοναδικά που δεν μπορούν να ξανακατασκευαστούν, με την δικιά τους διαδρομή στο πέρασμα των χρόνων ενώ με την επιλογή της διάλυσης εξαφανίζονται σταδιακά και η τέχνη του καραβομαραγκού γιατί δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι να την μάθουν, δεν δίνονται παραγγελίες για νέα σκάφη και δεν γίνεται και αναπαλαίωση όσων ακόμα υπάρχουν.
