Ντάνιελ Ντέι- Λιούις: «Η χειρωνακτική εργασία ηρεμεί το πνεύμα»

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μεσημέρι πρόσφερε σε όσους τον παρακολούθησαν στην κατάμεστη αίθουσα Ball Room III της συνέντευξης Τύπου που ο Βρετανός ηθοποιός Ντάνιελ Ντέι –Λιούις έδωσε την Τρίτη 1 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο King George στο Σύνταγμα. Αναδρομή στα παιδικά του χρόνια, στα χρόνια της εφηβείας («ήμουν ένας χούλιγκαν»), σκέψεις πάνω στο πως η ηθοποιία «έσωσε τη ζωή μου», προβλέψεις για τα προσεχή Οσκαρ στα οποία είναι και πάλι υποψήφιος…

Και όλα αυτά χάρη στην φιλοξενία του τρις βραβευμένου με Οσκαρ Α ρόλου ηθοποιού – ο μόνος στην Ιστορία των βραβείων, για τις ταινίες «Το αριστερό μου πόδι», «Θα χυθεί αίμα» και «Λίνκολν») από την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών που τον κάλεσε για την πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας του, «Αόρατη κλωστή» (Phantom thread). Η πρεμιέρα θα γίνει στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) απόψε το βράδυ, ενώ η ταινία ανοίγει σήμερα και στις αίθουσες.

«Θυμάμαι πολύ καλά την εποχή που ξεκινούσα σε αυτή την δουλειά» είπε ο Ντέι -Λιούις που τον ερχόμενο Μάιο κλείνει τα 60. «Την αγάπησα, ήταν μια λύτρωση. Με έσωσε, έδωσε μεγάλη σημασία στην ζωή μου σε μια πολύ μουντή περίοδο (χρησιμοποίησε την λέξη bleak).» Ο ηθοποιός θυμάται την εποχή που η μητέρα του έκλαιγε καθισμένη στο κοινό, θυμάται όμως και την εποχή που ανακάλυψε την μέθοδο του Στανισλάφσκι από τον καθηγητή του στην υποκριτική Ρούντι Σέλει.

Μίλησε επίσης για το πως κάποιοι ρόλοι, όταν οι ταινίες ολοκληρώνονται, «επιστρέφουν σε μένα και μένουν για πάντα μέσα του» αλλά και για το πως, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων τον συντροφεύουν στα όνειρά του. «Το ένιωσα πολύ στο «Αριστερό μου πόδι» και στον «Λίνκολν»» είπε ο ηθοποιός. «Ξυπνούσα και έβρισκα τον εαυτό μου στην στάση που ήταν χαρακτηριστική στον Κρίστι Μπράουν. Οσο για τον Λίνκολν κι εκείνος ονειρευόταν πολύ. Είχε ονειρευτεί τον θάνατό του, κάτι που βρήκα πολύ ενδιαφέρον.»

Oλα αυτά όμως φαίνεται ότι ανήκουν πλέον στο παρελθόν, αν και ο Ντέι -Λιούις δεν θέλησε να μιλήσει ιδιαίτερα για την πρόσφατη απόφασή του να εγκαταλείψει την υποκριτική. «Αν ήξερα την απάντηση στο «γιατί», μάλλον δεν θα την έλεγα» είπε στον συντονιστή της συνέντευξης Τύπου, κριτικό κινηματογράφου Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. «Αλλά δεν ξέρω την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι δεν την πολυκαταλαβαίνω, είναι όμως μια απόφαση που πάρθηκε με την αίσθηση της πεποίθησης. Και δεν θα μιλήσω άλλο γι’ αυτό.»

Του τέθηκε επίσης η ερώτηση για την συμβολή της Τέχνης σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης. «Σε κάθε δουλειά νομίζουμε ότι μπορούμε να συμβάλλουμε προς το καλύτερο» απάντησε, αλλά «σε ένα ευρύτερο πλαίσιο δεν έκανα μια δουλειά με κοινωνική σημαντικότητα».

Ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις είναι επίσης άνθρωπος που του αρέσουν οι χειρωνακτικές δουλειές ·γνωστή εξάλλου η ενασχόλησή του με την κατασκευή και επισκευή παπουτσιών. «Ανέκαθεν μου άρεσε να δουλεύω με τα χέρια» είπε, «η χειρωνακτική εργασία ηρεμεί το πνεύμα, μικρός ήθελα να γίνω μαραγκός, ζήλευα την γαλήνη που έβλεπα στους ξυλουργούς.» Όταν όμως είπε ότι θα ήθελε να κάνει το ίδιο, οι δάσκαλοί του τον αποθάρρυναν λέγοντας ότι δεν έχει «το ανάλογο ταμπεραμέντο.» Ο Ντέι -Λιούις επίσης ράβει, μαντάρει και επιδιορθώνει ρούχα. «Ράβω τα παντελόνια των παιδιών μου» είπε προκαλώντας γέλια στην αίθουσα.

Σε ότι αφορά την τελευταία ταινία του, την «Αόρατη κλωστή» – η οποία όλα δείχνουν ότι θα είναι και η τελευταία της καριέρας του –ο Ντέι -Λιούις υποδύεται έναν παθιασμένο με την δουλειά του μόδιστρο της haute couture στο Λονδίνο της δεκαετίας του 1950, του οποίου η ζωή αλλάζει ριζικά όταν εμφανίζεται σε αυτήν μια σερβιτόρα (Βίκι Κριπς) με την οποία αναπτύσσει μια εξαιρετικά ανορθόδοξη ερωτική σχέση. Ο Ντέι -Λιούις φάνηκε φειδωλός στο να εκφραστεί ξεκάθαρα για την ταινία την οποία όπως είπε δεν έχει δει ακόμα. Προς το παρόν λοιπόν «μαθαίνω ακούγοντας τη γνώμη εκείνων που την είδαν» είπε.

Μπορεί ωστόσο να πει ότι είναι έτοιμος να χειροκροτήσει τον Γκάρι Ολντμαν, συνυποψήφιο μαζί του εφέτος στα Οσκαρ όπου ο Ολντμαν θεωρείται φαβορί για τον ρόλο του Γουίνστον Τσόρτσιλ στην «Πιο σκοτεινή ώρα». «Μεγαλώσαμε και οι δύο σε πολύ κοντινή απόσταση ανάμεσά μας αν και τότε δεν γνωριζόμασταν. Είμασταν κι οι δυο χούλιγκαν νέοι. Ο Γκάρι έχει κάνει σπουδαίους ρόλους αλλά δεν έχει ακόμα δικαιωθεί. Θα κάτσω λοιπόν πίσω στο κάθισμά μου και θα απολαύσω την δικαίωσή του.» _