Βαθαίνει η κρίση του ΠΑΟ…

Η τελευταία συνέντευξη του προπονητή του Παναθηναϊκού Μαρίνου Ουζουνίδη στη συνδρομητική τηλεόραση είχε κάτι το δραματικό. «Από τις 21 Σεπτεμβρίου έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Εργαζόμαστε πάρα πολύ σοβαρά για την ομάδα, με τα καλά και τα λάθη μας. Δυστυχώς κάθε εβδομάδα αλλάζει το πλάνο. Χθες, έξι μέρες πριν από το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, μας ζητήθηκε να πέσει κι άλλο το κόστος της ομάδας. Σήμερα το κόστος είναι γύρω στα 6 εκατομμύρια, μας ζητήθηκε να πέσει δυο εκατομμύρια ακόμα, να γίνουν δηλαδή κι άλλες αποχωρήσεις. Δεν έχει σημασία το πώς θα γίνει αυτό. Είναι όλα ένα χαρτί με νούμερα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν είναι νούμερα και ποσά, αλλά ένα τεράστιο μέγεθος. Διαφωνώ με αυτό που μας ζητήθηκε, δεν το θεωρώ πλάνο σωτηρίας αλλά διάλυσης της ομάδας» είπε. Από πολλούς η δήλωση θεωρήθηκε προαναγγελία μιας παραίτησης. Ωστόσο η λύση του προβλήματος του ΠΑΟ δεν έχει σχέση με το τι θα αποφασίσει να κάνει ο προπονητής του.

Καθώς η κρίση του Παναθηναϊκού βαθαίνει, γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητό πως όχι μόνο δεν υπήρξε ένα πλάνο για να αντιμετωπιστεί, αλλά δεν υπάρχει καν σύμπνοια μεταξύ όσων σήμερα διοικούν την ομάδα. Ο μεγαλομέτοχος κ. Γιάννης Αλαφούζος έγινε στόχος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας που έβγαλε μια σκληρή ανακοίνωση εναντίον του –κάποιοι οπαδοί ξεπερνώντας τα όρια διαδήλωσαν και νύχτα μπροστά στο σπίτι του.

Από τη μέρα που ανακοίνωσε την αποχώρησή του, ο Αλαφούζος παρακολουθεί τα πράγματα από απόσταση –είχε άλλωστε αποστασιοποιηθεί ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Ο Ουζουνίδης είπε ότι του ζητήθηκε να ευλογήσει αποδεσμεύσεις παικτών ώστε να μειωθεί το κόστος της ομάδας, ωστόσο λέει τη μισή αλήθεια: από το περιβάλλον του Αλαφούζου είχε γίνει σαφές ότι αν την περίοδο των μεταγραφών του Ιανουαρίου δεν υπάρχουν πωλήσεις παικτών που να φέρουν στο ταμείο χρήματα, θα πρέπει να υπάρξουν αποδεσμεύσεις ώστε το κόστος της ομάδας να μειωθεί. Πωλήσεις, παρά τις προσπάθειες, μία εβδομάδα πριν από το τέλος των μεταγραφών δεν υπήρξαν.

Ο Αλαφούζος από πέρυσι το καλοκαίρι έχει δώσει λευκή επιταγή στον Ουζουνίδη και στο πρόσωπο-κλειδί της δραματικής αυτής ιστορίας, που είναι ο μάνατζερ του προπονητή και άτυπος τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ κ. Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος. Πιθανότατα το καλοκαίρι ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ δεν ήταν πολύ σαφής σε ό,τι έχει να κάνει με το πλάνο λιτότητας, αλλιώς δεν εξηγείται πώς, ενώ ήδη από τον Μάιο ο τότε διευθύνων σύμβουλος του ΠΑΟ κ. Χρήστος Παναγόπουλος είχε εξαγγείλει δημοσίως μεγάλη μείωση του κόστους της ομάδας, έγιναν καλοκαιριάτικα δεκατρείς μεταγραφικές προσθήκες.

Ωστόσο, αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι πριν ξεκινήσει η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου στον Διαμαντόπουλο είχε γίνει ξεκάθαρο ότι η ομάδα πρέπει να κάνει πωλήσεις. Και παρά τις διαβεβαιώσεις του μάνατζερ ότι θα μπουν στο ταμείο της ομάδας 4 εκατ. ευρώ τουλάχιστον από τις πωλήσεις του Κουρμπέλη, του Λουντ, του Χουλτ, του Μολέδο και του Κουλιμπαλί, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Για αυτό τώρα προέκυψε και η απαίτηση για αποδεσμεύσεις, που πραγματικά φέρνει τον Ουζουνίδη σε δύσκολη θέση.

«Ο Παναθηναϊκός περνά για πρώτη φορά στην ιστορία του μια τόσο μεγάλη κρίση και έχει ιστορία 110 ετών» είπε στους δικαστές του διαιτητικού δικαστηρίου ο πρόεδρος της ομάδας και παλιά της δόξα κ. Βασίλης Κωνσταντίνου, ζητώντας λίγες μέρες προθεσμία για να εξοφλήσει τις οφειλές σε παλιούς παίκτες όπως ο Εσιέν, ο Λέτο, ο Τοτσέ, ο Ταυλαρίδης. Το δικαστήριο έδωσε δεκαπέντε μέρες προθεσμία, αλλά παραμένει αμφίβολο αν τα χρήματα θα βρεθούν. Ο στόχος της είσπραξης των 4 εκατ. ευρώ έχει χαθεί και εξαιτίας σοβαρότατων λαθών. άλλωστε οι εμπλεκόμενοι στην ιστορία αυτή δεν είχαν πείρα διαχείρισης κρίσεων, αλλά ούτε και κάποιες απαραίτητες ποδοσφαιρικές γνωριμίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

Ο ΠΑΟ ποτέ δεν έχει βρεθεί σε τέτοια κατάσταση, όμως έχει περάσει και άλλες οικονομικές κρίσεις. Το 2011, σε ανάλογες συνθήκες εγκατάλειψης τότε από τους μετόχους που πρωταγωνίστησαν στο πείραμα της πολυμετοχικότητας, ο κ. Δημήτρης Γόντικας είχε βρει χρήματα πουλώντας τον Σισέ αλλά και άλλους πολλούς. Δυο χρόνια αργότερα, ο Νίκος Νταμπίζας και ο Γιάννης Αναστασίου έφτιαξαν μια ομάδα που δεν κόστιζε περισσότερα από την εφετινή και κατάφεραν και να πουλήσουν σε καλές τιμές παίκτες όπως ο Ορέστης Καρνέζης, ο Χάρης Μαυρίας, ο Στέφανος Καπίνο κ.λπ. Σήμερα από τον ΠΑΟ λείπουν άνθρωποι με τέτοιες ικανότητες: άλλωστε και ο Ουζουνίδης, όσο καλός προπονητής και να είναι, δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν αγγλος μάνατζερ διοικώντας τον σύλλογο. Και μάλλον ήταν λάθος που ανέλαβε περισσότερες αρμοδιότητες από όσες μπορούσε να σηκώσει.

Στην εφετινή μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου φαίνεται ότι εντός της ομάδας υπάρχουν δύο διαφορετικές αντιλήψεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Ο Διαμαντόπουλος, που είναι και άμισθος, δείχνει μια παράξενη εμμονή να κάνει ο Παναθηναϊκός δουλειές με τον ΠΑΟΚ. Θα ήθελε να αγοράσει ο ΠΑΟΚ τον Μολέδο, ζητεί από τους Θεσσαλονικείς παίκτες δανεικούς όπως ο Κάτσε, ο Κωνσταντινίδης και ο Μυστακίδης, καμαρώνει ότι χάλασε την πώληση του Μολέδο στον Ολυμπιακό και τώρα ξεκίνησε με τον ομόλογό του τεχνικό διευθυντή του ΠΑΟΚ κ. Λούμπος Μίχελ και συζητήσεις για την πώληση του Κουρμπέλη, παρ’ όλο που τον αποτιμούσε 2,5 εκατ. ευρώ και γνωρίζει πως ο ΠΑΟΚ δύσκολα θα δώσει τα μισά.

Διαφορετική είναι η αντίληψη των πρώην συνεργατών του Αλαφούζου αλλά και του ίδιου του μεγαλομετόχου, που φοβάται πως κανείς δεν θα ενδιαφερθεί να αποκτήσει την ομάδα ούτε το επόμενο καλοκαίρι. Για αυτό θέλει έναν Παναθηναϊκό που να κοστίζει έως 4 εκατ. ευρώ συνολικά και να είναι αυτάρκης. Πιστεύει συγχρόνως πως η προτεραιότητα δεν θα έπρεπε να είναι οι δανεισμοί παικτών αλλά οι πωλήσεις παικτών σε όποιον δίνει τα μετρητά, τα οποία το ταμείο έχει ανάγκη.

Ο Διαμαντόπουλος είναι δύσκολο να υπηρετήσει αυτό το δεύτερο σχέδιο, οι πρώην συνεργάτες του Αλαφούζου, που έχουν πάντα λόγο, διακρίνουν μια έλλειψη πλάνου από τη μεριά του: στον συνεργάτη του Ουζουνίδη προσάπτουν και ότι το καλοκαίρι έκανε δεκατρείς μεταγραφές χωρίς λόγο και ότι δεν βρήκε τον Ιανουάριο τους αγοραστές που θα έδιναν 4 εκατ. ευρώ για να αναπνεύσει η ομάδα. Και ο Ουζουνίδης, που αποθεώθηκε μετά τη νίκη του ΠΑΟ επί της Κέρκυρας, σκέφτεται αν ο τίτλος του προπονητή του ΠΑΟ αξίζει για να ζήσει το μαρτύριο της σταγόνας που ζει εφέτος…