Χιόνια πολλά στο Νταβός μαθαίνουμε. Χιονοστιβάδα τα γεγονότα. Οι χαώδεις οικονομικές ανισότητες καλά κρατούν. Οι περιβαλλοντικές και πυρηνικές απειλές στον πλανήτη μεγεθύνονται. Ο κόσμος το’ χει τούμπανο καις ας το’ χει κρυφό καμάρι η παγκόσμια ελίτ της ολιγαρχίας οικονομικής και πολιτικής. Και στη χώρα μας τα γεγονότα τρέχουν. Δεν πήραμε ανάσα από την 3η αξιολόγηση και ήρθε το Σκοπιανό.
Ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτός το’ χει κρυφό καμάρι». Οι μνημονιακές δεσμεύσεις δεν έχουν τελειωμό. Πλειστηριασμοί 130.000 μέχρι το 2021. Ιδιωτικοποιήσεις σαρωτικές. Τα κόκκινα δάνεια παραδίδονται στα funds. Οι προσωπικές διαφορές στις συντάξεις καταργούνται. Το αφορολόγητο πέφτει χαμηλά στα 5.836 ευρώ. Και ενώ ο κόσμος το’ χει τούμπανο, η κυβέρνηση το’ χει κρυφό καμάρι, ότι ως αρχάγγελος,καβαλάρης ο κ. Τσίπρας διαλαλεί την «καθαρή» έξοδο από τα Μνημόνια. Και σαν να μην έφταναν αυτά ήρθαν και τα Σκοπιανά, ως «μάνα εξ’ ουρανού», ή το πιο πιθανό ως παράκληση των ΗΠΑ!!!
Ξυπόλυτοι πραγματικά στα αγκάθια χωρίς καμιά προετοιμασία εθνικής σύγκλησης των απόψεων των πολιτικών κομμάτων ξεκίνησε η διαπραγμάτευση σε όλα τα επίπεδα. Μεταξύ των Υπουργών εξωτερικών, επιτροπών, σε επίπεδο ΟΗΕ, σε επίπεδο πρωθυπουργών και πάμε λέγοντας…
Δεν θέλω να πιστεύω ότι ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα το διαχειρίζεται η κυβέρνηση με τόση προχειρότητα και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό εθνικής ενότητας και ομοψυχίας. Δεν θέλω επίσης να πιστεύω ότι σηκώνεται «καπνός» και «αντάρα» για να ξεχνάει ο λαός τα βάσανά του. Η κατάσταση είναι σοβαρή:
Πολιτεία, εκκλησία και κοινωνία βρίσκονται μοιρασμένες και διχασμένες. Στα συλλαλητήρια η κοινωνία. Στην κυβέρνηση η αριστερά δεν γνωρίζει (ή κάνει πως δεν γνωρίζει) τι ποιεί η δεξιά. Οι ΑΝΕΛ δηλώνουν ότι το όνομα Μακεδονίαδεν ψηφίζουν και συμμετέχουν στα συλλαλητήρια. Ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Πως είναι δυνατό ο ένας εταίρος να κοιτάζει δεξιά και ο άλλος αριστερά;
Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία η κυβέρνηση όφειλε να βρει ένα κοινό τόπο με τους συγκυβερνήτες (ΑΝΕΛ) και να μην γινόμαστε μάρτυρες σε θέατρο παραλόγου. Οι κυβερνόντες όμως ξεπερνάνε αυτό το σοβαρό ζήτημα (κοινώς το στρογγυλεύουν, το καταπίνουν) και επιτίθενται στην αντιπολίτευση. Με οξείς εκφράσεις και ειρωνικές δηλώσεις κατηγορούν την αντιπολίτευση ότι δεν έχει μία καθαρή θέση!!! Μάλιστα, όταν η ίδια η συγκυβέρνηση δεν έχει κοινή θέση. Αυτό δεν είναι μόνο παράλογο, αλλά και εξόχως βλαπτικό για τη Δημοκρατία μας. Η κοινοβουλευτική Δημοκρατία αναγνωρίζει τις διαφορετικές θέσεις, τις συγκρούσεις κομμάτων και φορέων, αλλά επιδιώκει τη σύγκληση και τη συναίνεση. Δυστυχώς, ο κ. Πρωθυπουργός με τους τακτικισμούς του, προσπαθεί πυροσβεστικά να κλείσει μέτωπα. Μόλις η εκκλησία δήλωσε ότι δεν δέχεται όνομα σύνθετο ή μη, Μακεδονία για τα Σκόπια ο κ. Τσίπρας έσπευσε να τον συναντήσει. Να κατευνάσει το κύμα του λαού για συλλαλητήρια. Ναι η αριστερά κρίνει τις διαδηλώσεις άκαιρες και ανώφελες, αφού όπως είπε ο κ. Κότζιας δεν πρόκειται να επηρεάσουν τη διαπραγμάτευση.
Για όλα αυτά ταιριάζει η ρήση «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις»!!!
Η συγκυβέρνηση ξεχνά ότι καβάλησε το κίνημα των «αγανακτισμένων», για να’ ρθει στη Βουλή. Τώρα έχει αλλεργία με τα συλλαλητήρια. Κατηγορεί τους πάντες, ως εθνικιστές, χρυσαυγίτες, θρησκευόμενους, εκτός από τους ΑΝΕΛ. Εθνικιστής ο Άνθιμος, πατριώτης ο Ιερώνυμος, που έκανε έκκληση να μην γίνουν συλλαλητήρια, χρυσαυγίτης όμως αν επιμένει να λέει όχι στο όνομα Μακεδονία.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ζήσαμε και το παράλογο. Η αριστερά να βλέπει πρώτα τον παπά για ένα εθνικό θέμα που ταλανίζει 25 χρόνια τη χώρα, και ταυτόχρονα να αγνοεί επιδεικτικά τους αρχηγούς των κομμάτων, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό είναι «πέναλτι» πολύ σοβαρό για την κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Η διακυβέρνηση οφείλει να αναλογισθεί τις ευθύνες της για αυτό το διχαστικό πνεύμα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και των θεσμών. Οφείλει πρωτίστως να βρει κοινή θέση σε κυβερνητικό επίπεδο. Άλλως η κοινοβουλευτική και λαϊκή νομιμοποίησή της είναι έωλη. Δεν μπορεί σε ένα μείζον εθνικό θέμα να στηρίζεται στη θέση της αντιπολίτευσης.
Οφείλει να σεβαστεί τους θεσμούς και τις λειτουργίες της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Να ενημερώσει και να επιδιώξει συγκλήσεις και συναινέσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων. Οι πυροσβεστικές πρωτοβουλίες με την εκκλησία αντί να λύνουν, πυροδοτούν προβλήματα. Διότι καλός ο σεβασμός στην εκκλησία, καλύτερος στη Δημοκρατία και κάλλιστος στην πατρίδα που μας ενώνει και σχεδιάζουμε το μέλλον.
Ο κόσμος πλέον το’ χει τούμπανο για τα γεγονότα και δεν επιτρέπεται η κυβέρνηση να το’ χει κρυφό καμάρι, πως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν από τον Αύγουστο και πέρα, με την «καθαρή» έξοδο από τα Μνημόνια.
