Στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατατέθηκε –για τη σχετική νομοπαρασκευαστική επεξεργασία – το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος, που προβλέπει το πλήρες άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού.

Με το Π.Δ. καθορίζονται μεταξύ άλλων οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας σε φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού, ιδιώτες χωρίς τη σχετική ιδιότητα, καθώς και σε συνεταιρισμούς – μέλη της «Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας».
Στο Π.Δ. προβλέπεται ότι ο ιδιώτης μη φαρμακοποιός μπορεί να λειτουργήσει το φαρμακείο, υποχρεωτικά μόνο ως Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), που πρέπει να έχει συσταθεί πριν από τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας του φαρμακείου.

Στην ΕΠΕ μετέχει υποχρεωτικά ως εταίρος και με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον 20% στο κεφάλαιο, τα κέρδη και τις ζημίες της εταιρείας, ο φαρμακοποιός ο οποίος έχει δηλωθεί υπεύθυνος για τη λειτουργία του φαρμακείου.

Όταν χορηγείται άδεια σε φαρμακοποιό, τότε το φαρμακείο του δεν μπορεί να λειτουργήσει ως Ανώνυμη Εταιρεία.

«Κάθε άδεια αντιστοιχεί σε ένα κατάστημα ή υποκατάστημα φαρμακείου. Ο ανώτερος επιτρεπόμενος αριθμός χορηγουμένων αδειών στο ίδιο φυσικό πρόσωπο αυξάνεται κατά μια άδεια κατ’ ανώτερο όριο κατ’ έτος μέχρι το 2020, οπότε ορίζεται ανώτατος επιτρεπόμενος αριθμός οι 10 άδειες σε πανελλαδική κλίμακα».

Για το έτος 2018 επιτρέπεται η χορήγηση μέχρις 8 αδειών στο ίδιο πρόσωπο, για το έτος 2019 μέχρι 9 και για το 2020 μέχρι 10 αδειών στο ίδιο πρόσωπο».

Το καλοκαίρι, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) είχε ακυρώσει την υπουργική απόφαση που προέβλεπε ότι μπορούσαν να ιδρυθούν φαρμακεία από μη αδειούχους φαρμακοποιούς, υποχρεωτικά υπό εταιρική μορφή (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης), αρκεί ένα μέλος να είναι φαρμακοποιός και να έχει μετοχικό μερίδιο 20%.
Με σειρά αποφάσεων της, κατά το 2017, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκανε δεκτές τις αιτήσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και των Φαρμακευτικών Συλλόγων Αττικής και Θεσσαλονίκης, με τις οποίες ζητούσαν να ακυρωθεί η από 20.5.2016 απόφαση των υπουργών Οικονομίας και Υγείας για «τις ρυθμίσεις επαγγέλματος φαρμακοποιού και την ίδρυση φαρμακείου».
Το ΣτΕ δεν είχε μπει στην ουσία της υπόθεσης, καθώς είχε κρίνει ότι οι προϋποθέσεις ίδρυσης φαρμακείων και τα θέματα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, ρυθμίζονται μόνο με νόμο ή Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργική απόφαση, όπως είχε γίνει το 2017.
Στο Π.Δ. προβλέπεται ότι ο ιδιώτης μη φαρμακοποιός μπορεί να λειτουργήσει το φαρμακείο, υποχρεωτικά μόνο ως Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), που πρέπει να έχει συσταθεί πριν από τη χορήγηση της άδειας λειτουργίας του φαρμακείου.

Στην ΕΠΕ μετέχει υποχρεωτικά ως εταίρος και με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον 20% στο κεφάλαιο, τα κέρδη και τις ζημίες της εταιρείας, ο φαρμακοποιός ο οποίος έχει δηλωθεί υπεύθυνος για τη λειτουργία του φαρμακείου.

Οταν χορηγείται άδεια σε φαρμακοποιό, τότε το φαρμακείο του δεν μπορεί να λειτουργήσει ως Ανώνυμη Εταιρεία.
«Κάθε άδεια αντιστοιχεί σε ένα κατάστημα ή υποκατάστημα φαρμακείου. Ο ανώτερος επιτρεπόμενος αριθμός χορηγουμένων αδειών στο ίδιο φυσικό πρόσωπο αυξάνεται κατά μια άδεια κατ’ ανώτερο όριο κατ’ έτος μέχρι το 2020, οπότε ορίζεται ανώτατος επιτρεπόμενος αριθμός οι 10 άδειες σε πανελλαδική κλίμακα».
Για το έτος 2018 επιτρέπεται η χορήγηση μέχρις 8 αδειών στο ίδιο πρόσωπο, για το έτος 2019 μέχρι 9 και για το 2020 μέχρι 10 αδειών στο ίδιο πρόσωπο».