Η παγκόσμια οικονομική, πολιτική και επιχειρηματική ελίτ συγκεντρώνεται αυτές τις μέρες στο Νταβός της Ελβετίας, για να συζητήσει το παρόν και το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, μέσα σε ένα κλίμα γενικής αισιοδοξίας. Η οικονομική κρίση μοιάζει να είναι παρελθόν, η διεθνής οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς ταχύτερους από ότι προβλεπόταν, ακόμα και λίγους μήνες πριν, ενώ οι επενδυτές αναζητούν διεξόδους για να τοποθετήσουν τα άφθονα κεφάλαια τους.
Μόνο που η εικόνα δεν είναι τόσο ειδυλλιακή όσο φαίνεται. Ο παγκόσμιος πλούτος βέβαια αυξάνεται, αλλά μαζί διευρύνονται και οι παγκόσμιες ανισότητες. Όταν το 1% των πιο πλούσιων ελέγχει το 50,1% του παγκόσμιου πλούτου σε σύγκριση με το 42,5% του 2008, είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά. Και δεν μιλάμε μόνο για το πιο φτωχό κομμάτι του πλανήτη,δηλαδή 3,2 δισ. συνανθρώπων μας που κατέχουν μόλις το 2,7% του παγκόσμιου πλούτου.
Ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες οικονομικά χώρες, δηλαδή την Ευρώπη και τις ΗΠΑ οι ανισότητες διευρύνονται, η εργασιακή ανασφάλεια επεκτείνεται και το πάλαι ποτέ πανίσχυρο κοινωνικό κράτος πριονίζεται εν ονόματι του ανταγωνισμού με την Κίνα και την Ινδία. Με συνέπεια να βλέπουμε την αναβίωση ακραίων εθνικιστικών και λαϊκίστικων κινημάτων που εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα των πολιτών.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι αυτή η έκρηξη των ανισοτήτων πλήττει κυρίως τη νέα γενιά, που βλέπει να μεγαλώνει συνεχώς η απόσταση από το βιοτικό επίπεδο που είχαν κατακτήσει οι προηγούμενες γενιές. Εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν αρκετές, κυρίως για όσους μπορούν να εκμεταλλευτούν τις τεχνολογικές εξελίξεις και να παρουσιάσουν καινοτόμες ιδέες.
Ενώ ένα μέρος της παγκόσμιας πολιτικής ηγεσίας αναγνωρίζει, στα λόγια τουλάχιστον το πρόβλημα, αδυνατεί στην πράξη να το διαχειριστεί. Όσο όμως δεν αντιλαμβάνονται ότι οι τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες, δημιουργούν ένα εκρηκτικό υπόβαθρο, υπονομεύουν και το δικό τους μέλλον. Ανέχονται τη συνεχή απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών και αφήνουν πρόσφορο έδαφος για να ανθίσουν ανεξέλεγκτοι και επικίνδυνοι δημαγωγοί.
Και το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο κόσμος είναι να διογκωθεί αυτό το κύμα των επικίνδυνων και αδίστακτων λαοπλάνων που βλέπουμε να αυξάνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς.
ΤΟ ΒΗΜΑ
