Ενα πολύπλοκο δίκτυο υπόγειων αγωγών που χρονολογούνται 1.000 χρόνια πριν από την εποχή της ακμής των πολύχρυσων Μυκηνών και δυο εργαστήρια μεταλλοτεχνίας με τον εξοπλισμό τους που βρέθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Δασκαλιού, στο δυτικότερο ακρωτήριο της Κέρου (σήμερα είναι νησάκι λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας) είναι τα νέα ευρήματα που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στο μεγαλύτερο οικιστικό συγκρότημα της πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Αιγαίο, δηλαδή περί την 3η χιλιετία π.Χ. Ευρήματα που δείχνουν ότι η Κέρος (νοτίως της Νάξου) μπορεί να ξεχωρίζει λόγω των μοναδικών τελετών με τα σπασμένα μαρμάρινα ειδώλια, τις οποίες φιλοξενούσε, όμως το γειτονικό Δασκαλιό που καλυπτόταν εξ ολοκλήρου από μνημειακά οικοδομήματα αναδεικνύεται σε μία από τις ιδιαιτέρως σημαντικές θέσεις του προϊστορικού Αιγαίου.
Τι δείχνουν τα νέα ευρήματα που αποκάλυψε η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, η Εφορεία Κυκλάδων και το Ινστιτούτο Κύπρου, υπό τον καθηγητή Κόλιν Ρένφριου; Το σύστημα των αγωγών υποδεικνύει σχεδιασμό και αυξημένες γνώσεις αρχιτεκτονικής. Η χρήση του δε, θα αποκαλυφθεί όταν ολοκληρωθούν οι αναλύσεις από το εσωτερικό του δικτύου, ώστε να διαπιστωθεί αν είχε αποχετευτική χρήση ή αν εξυπηρετούσε τη μεταφορά καθαρού νερού.
Οσο για τα εργαστήρια μεταλλοτεχνίας – στα οποία εντοπίστηκαν μεταξύ άλλων ένας μολύβδινος πέλεκυς, μια μήτρα για την κατασκευή χάλκινων μαχαιριών και κομμάτια πήλινων αγγείων με υπολείμματα χαλκού μαζί με έναν άθικτο φούρνο – αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι του Δασκαλιού ήταν έμπειροι γνώστες της σημαντικότερης τεχνολογίας της εποχής – της μεταλλουργίας – παρά το γεγονός ότι η Κέρος δεν διαθέτει κοιτάσματα χαλκού και οι πρώτες ύλες πρέπει να εισάγονταν από άλλες περιοχές.
