Να γιατί τον χειμώνα παίρνουμε βάρος!

Εχουμε πλέον έναν νέο λόγο, εκτός από τη σύνθεση της βιταμίνης D, για να «πάρουμε λίγο ήλιο» με κάθε ευκαιρία. Μια νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα στον Καναδά που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Scientific Reports» δείχνει ότι τα λιποκύτταρα που βρίσκονται κάτω από το δέρμα μας συρρικνώνονται όταν εκτίθενται στο μπλε φως του ήλιου.

«Οταν τα μήκη κύματος του μπλε φωτός του ήλιου –πρόκειται για το φως που είναι ορατό με τα μάτια μας –διεισδύουν στο δέρμα μας και φθάνουν στα λιποκύτταρα ακριβώς κάτω από αυτό, τα σταγονίδια των λιπιδίων μειώνονται σε μέγεθος και εκλύονται από τα κύτταρα. Με άλλα λόγια, τα κύτταρά μας δεν αποθηκεύουν τόσο λίπος» αναφέρει ο Πίτερ Λάιτ, κύριος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Φαρμακολογίας και διευθυντής του Ινστιτούτου για τον Διαβήτη του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα και προσθέτει: «Αν δούμε την άλλη όψη αυτών των ευρημάτων, η ανεπαρκής έκθεση στον ήλιο κατά τους χειμερινούς μήνες ίσως προάγει την αποθήκευση λίπους και συμβάλλει στην αύξηση του βάρους που εμφανίζουν πολλοί άνθρωποι τον χειμώνα».

Βέβαια, ο καθηγητής Λάιτ υπογραμμίζει ότι το εύρημα αυτό αποτελεί μόνο μια αρχική παρατήρηση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συστήσει την έκθεση στον ήλιο ως ασφαλή και ενδεδειγμένο τρόπο απώλειας βάρους. «Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμε ακόμη την ένταση και τη διάρκεια του φωτός που είναι απαραίτητες για να ενεργοποιηθεί αυτό το μονοπάτι».

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον ερευνητή, η νέα ανακάλυψη ανοίγει δρόμους μελλοντικής επιστημονικής εξερεύνησης η οποία στο μέλλον ελπίζεται ότι θα οδηγήσει σε ανάπτυξη φαρμάκων αλλά και θεραπειών βασισμένων στο φως για την παχυσαρκία και άλλα σχετιζόμενα προβλήματα υγείας όπως ο διαβήτης.

Η ερευνητική ομάδα οδηγήθηκε στη νέα ανακάλυψη διερευνώντας οδούς γενετικής τροποποίησης των λιποκυττάρων ώστε να παράγουν ινσουλίνη αποκρινόμενα στο φως με στόχο τη βοήθεια ασθενών με διαβήτη τύπου 1. «Παρατηρήσαμε την αντίδραση των ανθρώπινων λιποκυττάρων στο φως κατά τα πειράματά μας και, καθώς δεν υπήρχε τίποτα σχετικό στη βιβλιογραφία, καταλήξαμε στο ότι είναι σημαντικό να διερευνήσουμε το ζήτημα περαιτέρω» περιγράφει ο ερευνητής.

Με βάση τα ευρήματα, τα λιποκύτταρα που αποθηκεύουμε κοντά στο δέρμα μας ίσως αποτελούν ένα περιφερειακό βιολογικό ρολόι, σημειώνει ο δρ Λάιτ. «Παρότι είναι νωρίς ακόμη για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, δεν είναι παράλογο να υποθέσουμε πως το φως το οποίο ρυθμίζει τον κιρκαδικό ρυθμό μας όταν το λαμβάνουμε μέσω των ματιών μας, έχει την ίδια επίδραση εισερχόμενο μέσω των λιποκυττάρων κοντά στο δέρμα μας».

Ο καθηγητής εξηγεί ότι το μοριακό μονοπάτι που ανακάλυψε με την ομάδα του είχε αρχικώς φανεί ότι ενεργοποιείται από το μάτι όταν εκτίθεται στα μήκη κύματος του μπλε φωτός του ήλιου. «Για αυτόν τον λόγο και δεν πρέπει να κοιτάμε ψηφιακές συσκευές πριν τον ύπνο επειδή εκπέμπουν το ίδιο μπλε φως με τον ήλιο, το οποίο μας στέλνει σήμα να ξυπνήσουμε». Κατά τον δρα Λάιτ (ο οποίος σχολιάζει ότι το επίθετό του είναι μάλλον… συμβολικό αφού light στα αγγλικά σημαίνει φως) το ίδιο μονοπάτι πιθανώς λειτουργεί και με αισθητηριακό τρόπο καθορίζοντας την ποσότητα λίπους που καίμε ανάλογα με την κάθε εποχή. «Ετσι, παίρνουμε βάρος τον χειμώνα και το καίμε το καλοκαίρι» καταλήγει.