Ο «κίτρινος κομήτης» απέναντι στην «πράσινη υπεροπλία»

O Eντμουντ Χάλεϊ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 1742, άφησε παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα τον φερώνυμο κομήτη που έσπειρε τον πανικό στις 19 Απριλίου του 1910 και αυτό ακριβώς θέλει να διαπράξει –αλλά και να αποφύγει –σήμερα με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ!

Συνιστά οξύμωρο σχήμα αυτή η αναφορά, αλλά έχει την εξήγησή της: απέναντι στους ομόσταβλούς της Πράσινους η Ενωση αφενός θα επιδιώξει να προκαλέσει σαματά και αφετέρου δεν θέλει τέτοιες νίκες να είναι τόσο σπάνιες, ώστε να θεωρούνται φαινόμενα!

Τυγχάνει κιόλας ύστερα από τριάντα ώρες να προβάλλεται σε avant-première στο κινηματοθέατρο «Παλλάς» η ταινία «1968» του σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη, η οποία έχει ως κεντρικό καμβά τον θρίαμβο της ΑΕΚ επί της Σλάβια Πράγας στο κατάμεστο από 80.000 θεατές Καλλιμάρμαρο Στάδιο, στις 4 Απριλίου του 1968, οπότε με τη λογική πως «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει», ομοίως και ηττημένος Δικέφαλος Αετός δεν πετάει ούτε μέσα στο σινεμά!

Παρεμπιπτόντως το ημερολόγιο έγραφε 6 Απριλίου του 2008 όταν η ΑΕΚ, σε μια εορταστική βραδιά ελέω της τεσσαρακοστής επετείου από το έπος του ’68, επιβλήθηκε του Παναθηναϊκού με 70-66 και αυτή η νίκη έπιασε αράχνες μέχρι τις 15 Μαΐου του 2017, όταν ύστερα από 109 μήνες και 13 απανωτές ήττες κατάφερε να τον ξαναρίξει στο καναβάτσο, στον δεύτερο ημιτελικό του Πρωταθλήματος (71-70).

Στη συνέχεια της σειράς, ο Παναθηναϊκός πέτυχε δύο νίκες –μάλιστα η δεύτερη υπήρξε συντριπτική με 105-67 -, προκρίθηκε στους τελικούς και ανέκτησε τα σκήπτρα, ενώ η ΑΕΚ ζει με τον πόθο να χωθεί σφήνα στον παγιωμένο διπολισμό και να αμφισβητήσει την καθεστωτική εξουσία που ασκούν οι «αιώνιοι».

Εξι μήνες αργότερα, στις 5 Νοεμβρίου του 2017, η ΑΕΚ προκάλεσε ένα δεύτερο σοκ στον Παναθηναϊκό εκτροχιάζοντάς τον από τη συνηθισμένη ρότα του προς τον τελικό Κυπέλλου (73-69) και σήμερα οι Πράσινοι θα επιδιώξουν να πάρουν το αίμα τους πίσω.

Η αναμέτρηση της 12ης αγωνιστικής βρίσκει τις δύο ομάδες να διάγουν αντίθετους βίους: ο μεν Παναθηναϊκός συνεχίζει την άπταιστη διαδρομή του στο ελληνικό Πρωτάθλημα (11-0) και φιλοδοξεί να καταρρίψει το 16-0 που αποτελεί την καλύτερη εκκίνησή του (σεζόν 2007-08), η δε ΑΕΚ βολοδέρνει και αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων του ιωβηλαίου της!

Η «βασίλισσα» βρίσκεται βυθισμένη στην έκτη θέση και μπορεί να έχει νικήσει τον Ολυμπιακό (66-62), αλλά η εν γένει πορεία της αποτελεί τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό του σκωτσέζικου ντους: έχει νικήσει στα έξι εντός έδρας, αλλά έφυγε με την ουρά στα σκέλια και στα πέντε που έπαιξε μακριά από το σπίτι της –Αλεξάνδρειο, Ρόδος, Λαύριο, Πυλαία, Πάτρα –και η χασούρα καλά κρατεί!

Οι αντίθετοι βίοι έχουν σαφές υπόβαθρο: ο Παναθηναϊκός διέπεται από συνέπεια, ευδιάκριτους ρόλους και συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα, ενώ η ΑΕΚ συνεχίζει να ψάχνει επί ματαίω τις σταθερές της.

Την ώρα που οι Πράσινοι έχουν φύσει και θέσει το δικαίωμα να συστήνονται ως «η ομάδα του προπονητή της», γεγονός που καθιστά χαρίεντα τον Τσάβι Πασκουάλ, οι Κιτρινόμαυροι δεν ξέρουν τίνος προπονητή η ομάδα είναι: του Σωτήρη Μανωλόπουλου που αποχώρησε πριν από σαράντα ημέρες ή του μπαρουτοκαπνισμένου Ντράγκαν Σάκοτα, ο οποίος κλήθηκε εξ εφέδρων έπειτα από δύο χρόνια.

Σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος διαθέτει αρραγή κορμό στο ρόστερ του, συγκεκριμένες κατευθύνσεις, επιθετικό πλουραλισμό, αμυντική φιλοσοφία και αθλητικότητα, η ΑΕΚ εξακολουθεί να πάσχει από την έλλειψη προσανατολισμού στο παιχνίδι της με ό,τι αυτό συνεπάγεται και στις δυο άκρες του γηπέδου.

Ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα που δεν διαθέτει ούτε έναν παίκτη με διψήφιο νούμερο πόντων, αλλά έχει τέσσερις στις παρυφές τους (Σίνγκλετον 9,7, Καλάθης 9,7, Λοτζέσκι 9,6, Παππάς 8,80). Στον αντίποδα η ΑΕΚ μοστράρει τρεις από δαύτους (Σάκοτα 13,1, Χάρις 11,4, Γκριν 11,3), αλλά, κατά τα ειωθότα της, ξαναβγήκε στην αγορά αναζητώντας έναν αξιόπιστο σουτέρ και δεινό σκόρερ!

Ο Πασκουάλ νιώθει ασφαλής διότι έχει έναν «αντ’ αυτού» στο παρκέ: τον Νικ Καλάθη, ικανό να πάσα στιγμή να διαβάσει τις καταστάσεις, να κλέψει μπάλες, να περάσει χειροπέδες στον αντίπαλό του, να δημιουργήσει, να εκτελέσει, να πατήσει το γκάζι ή το φρένο και πάει λέγοντας.

Ο Σάκοτα θα ήταν ευτυχής εάν ο Μάικλ Γκριν μπορούσε να υποστηρίξει τις αντίστοιχες ανάγκες, αλλά ο αμερικανός πόιντ γκαρντ είναι δέσμιος της αστάθειάς του που προσδιορίζει κιόλας τη ροπή της ΑΕΚ προς τις παλινωδίες.

Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός υπερτερεί έναντι της ΑΕΚ σε ποιότητα, προσωπικότητα, εμπειρία και βάθος. Συν τοις άλλοις, υπερέχει καταφανώς και σε όλες τις κατηγορίες της στατιστικής, εκτός από το ποσοστό ευστοχίας στις ελεύθερες βολές (68,7% έναντι 73,9%) που αποτελεί από την αρχή της σεζόν την αχίλλειο πτέρνα του.

Οπως έλεγε και ο Ντούσαν Ιβκοβιτς την περασμένη Τρίτη, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Pick ‘N’ Roll» της Cosmote TV, «επί δεκαετίες πιστεύαμε ότι μόνο με το σουτ δεν μπορείς να νικήσεις σε έναν αγώνα, αλλά ο Στεφ Κάρι και οι Γουόριορς διαψεύδουν πανηγυρικά αυτή την πεποίθηση»: στο ίδιο μήκος κύματος με τους πρωταθλητές του ΝΒΑ εκπέμπει και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος στην καλή εκτελεστική βραδιά του σκοτώνει και δεν πληρώνει!

Η σεζόν άρχισε με ατζαμίδικο τρόπο στη Βαρκελώνη (2/18 τρίποντα), αλλά έκτοτε οι Πράσινοι βελτίωσαν θεαματικά τις επιδόσεις τους από τη Μεγάλη Αρκτο και βρίσκονται στην κορυφή τόσο του ελληνικού πρωταθλήματος (39,8%), όσο και της Ευρωλίγκας (41,1%).

Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει την προέλαση του εφόσον βάλει τα σουτ σε ένα γήπεδο που το ξέρει κιόλας καλύτερα από τους σημερινούς οικοδεσπότες και εκμεταλλευθεί την υπεροχή του σε αθλητικά προσόντα κυρίως μέσα στη ρακέτα.

Στην αντίπερα όχθη η ΑΕΚ, για να τριτώσει το καλό της απέναντι στους εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης και να βρει ένα νέο και πάντως καθυστερημένο σημείο αναφοράς στη σεζόν, πρέπει να ρίξει τον ρυθμό, να ισορροπήσει τις κατοχές της μπάλας και να μην αφήσει το σκορ να ξεφύγει πάνω από τους 70 πόντους.