Απειλή υπονόμευσης του θεσμού της διαμεσολάβησης διαβλέπει ο ΟΠΕΜΕΔ, υπό τον πρώην πρόεδρο του ΣτΕ, αλλά και πρώην Πρωθυπουργό κ. Παναγιώτη Πικραμμενο, πίσω από το οικείο σχέδιο νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης. Στηλιτεύοντας την άρνηση – από το υπουργείο- διαλόγου με τους αρμόδιους φορείς καθώς και την «κατ’ επίφαση δημόσια διαβούλευση», ο ΟΠΕΜΕΔ τονίζει μεταξύ άλλων ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης «προχώρησε με αδικαιολόγητη σπουδή στην κατάθεση ενός σχεδίου νόμου με πολυάριθμες αδυναμίες και αστοχίες».
«Η διαμεσολάβηση στην Ελλάδα χάνει το αυτοτελές και αναγνωρίσιμο νομοθετικό της πλαίσιο (τον ν. 3898/2010) και υποβιβάζεται σε απλό κεφάλαιο ενός ακόμη «διεκπεραιωτικού» πολύ-νομοσχεδίου μνημονιακών απαιτήσεων. Το πλήγμα στο κύρος και την κοινωνική αναγνώριση του θεσμού είναι εξ αυτού και μόνο του λόγου δεδομένο», σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.
Ο ΟΠΕΜΕΔ εκφράζει την έντονη ανησυχία και την αντίθεσή του στην προτεινόμενη μορφή της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης, αλλά και τον έντονο προβληματισμό του «για την εισαγόμενη μη ορθολογικά σχεδιασμένη διαδικασία, που χαρακτηρίζεται από υψηλό κόστος, αμφίβολη αποτελεσματικότητα και κίνδυνο έμπρακτης δυσφήμησης του θεσμού».
Ο Οργανισμός διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις, αλλά και δοκιμαστικό στάδιο εφαρμογής ως προς τα της διαμεσολάβησης.
Τη σύγκληση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου ζητάει ο ΔΣΑ
Τη σύγκληση της Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου προκειμένου να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη συμβατότητα του θεσμού της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης, όπως νομοθετείται, προς το Σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο, προτείνει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών στο ίδιο μήκος κύματος με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
«Με τις προτεινόμενες διατάξεις όχι μόνο δεν προωθείται ο θεσμός της διαμεσολάβησης αλλά αντιθέτως τραυματίζεται, υπονομεύεται και κινδυνεύει να ακυρωθεί στην πράξη», τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Το ΔΣ του ΔΣΑ συνεδρίασε εκτάκτως στις 9.1.2018 για να τοποθετηθεί επί του διατάξεων που προωθεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης για τον θεσμό της διαμεσολάβησης, στο Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο συζητείται στην Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
»Μετά από διαλογική συζήτηση το ΔΣ κατέληξε στις παρακάτω θέσεις:
»1) Με σεβασμό στις παραδόσεις του δικηγορικού σώματος, τάσσεται σταθερά υπέρ των εναλλακτικών μορφών επίλυσης διαφορών (ΕΕΔ). Μεταξύ αυτών σπουδαιότερος και αποτελεσματικότερος θεσμός είναι η διαιτησία, η προώθηση και διάδοση της οποίας πρέπει να ενθαρρυνθεί και μέσω των Δικηγορικών Συλλόγων (βλ. και άρθρα 131, 132 Κωδ. Δικ.)
»2) Θεωρεί ότι η επιλογή του Υπουργείου Δικαιοσύνης να διαθέσει μόλις τρεις εργάσιμες ημέρες για διαβούλευση, αποτελεί εμπαιγμό του θεσμού της διαβούλευσης και παραβιάζει ευθέως τον ν. 4048/12 περί καλής νομοθέτησης.
»3) Αποδοκιμάζει έντονα τις προωθούμενες διατάξεις για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση, όπως έχουν διατυπωθεί στο πολυνομοσχέδιο, καθώς: α) αυξάνουν το κόστος πρόσβασης στην δικαιοσύνη για τους διαδίκους και θέτουν σοβαρά ζητήματα συμβατότητας με το ενωσιακό δίκαιο και το Σύνταγμα, β) αφορούν αδικαιολόγητα ευρύ φάσμα ιδιωτικών διαφορών.
»Περαιτέρω, το Διοικητικό Συμβούλιο, θεωρεί ότι συμβατή με το ενωσιακό δίκαιο θα μπορούσε να είναι μόνον η εισαγωγή ενός υποχρεωτικού πρώτου σταδίου διαμεσολάβησης, πιλοτικά, με πολύ χαμηλό κόστος και μόνο για συγκεκριμένες, πολύ περιορισμένες αριθμητικά κατηγορίες ιδιωτικών διαφορών, που θα καθοριστούν σε συνεργασία με όλους τους συλλειτουργούς της δικαιοσύνης.
»Με τις προτεινόμενες διατάξεις όχι μόνο δεν προωθείται ο θεσμός της διαμεσολάβησης αλλά αντιθέτως τραυματίζεται, υπονομεύεται και κινδυνεύει να ακυρωθεί στην πράξη.
»Ο ΔΣΑ θεωρεί επιβεβλημένο να συγκληθεί η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου προκειμένου να γνωμοδοτήσει σχετικά με την συμβατότητα του θεσμού της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης, όπως νομοθετείται, προς το Σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο, εκφράζει δε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η ίδια άποψη διατυπώνεται και από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
»Σε κάθε περίπτωση, ο ΔΣΑ θα παραμείνει σε εγρήγορση προκειμένου να διαγνωστεί με κάθε πρόσφορο νόμιμο μέσο η αντίθεση του νέου θεσμού, όπως εισάγεται με το πολυνομοσχέδιο, προς το δικαίωμα δικαστικής προστασίας (άρθρα 8 και 20 Συντ., ΕΣΔΑ 6) και το Ενωσιακό Δίκαιο».
