Η επί το δημοκρατικότερον αλλαγή της Σκοπιανής ηγεσίας, μετά τον αλυτρωτικό οίστρο του ανεκδιήγητου Γκρουέφσκι και το άνοιγμα, τόσο του νέου προέδρου όσο και του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, αντιστοίχως Γκιόρκι Ιβανόφ και Ζόραν Ζάεφ προς την Ελλάδα, αλλά και τη Βουλγαρία και την Αλβανία, η νέα αυτή στροφή των Σκοπίων κατ’ αρχήν και θεωρητικά φαίνεται να προοιωνίζεται ένα σταδιακό ξεκαθάρισμα του θολού πολιτικού ορίζοντα των γειτόνων μας της Βαλκανικής.
Η για πρώτη φορά ευθεία πρόσκληση της Ελλάδας από τα Σκόπια για ανεύρεση, με κοινή απόφαση, μιας ονομασίας που θα διαδεχθεί τις ονομασίες ΠΓΔΜ και «Μακεδονία» φαίνεται να δικαιώνει μερικώς την ελληνική πλευρά, για την εμμονή της, για κατάργηση της αυθαίρετης και εξ υφαρπαγής ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Οι οποιεσδήποτε όμως επιφυλάξεις της Ελλάδας για την «καλή διάθεση» των Σκοπίων, θα πρέπει, ν’ αναζητηθούν στην έλλειψη μόνιμων ασφαλιστικών δικλείδων και κυρίως του ΝΑΤΟ που κατά κανόνα ενεργεί περισσότερο ως υπερατλαντικών συμφερόντων «εγγυήτρια» επιθετικοαμυντική «συμμαχία» και καταφανώς ολιγότερο υπέρ των καλώς νοουμένων αμυντικών συμφερόντων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την ευθύνη για την ελλιπέστατη πρωτοκαθεδρία του υπερατλαντικού ΝΑΤΟ στην υποχρέωσή του για τη θεμελίωση της ευρωπαϊκής ασφάλειας και άμυνας, ασφαλώς και φέρει η ευρωπαϊκή Κομισιόν, ως κυρίαρχος θεσμός για τη λειτουργία της έστω και χαλαράς άτυπης συνομοσπονδίας των χωρών-μελών της Ε.Ε. Αρκεί, για το επιχείρημά μας αυτό, να επικαλεστούμε την αδράνεια αμέτρηρων συμφωνιών που έχουν συνομολογηθεί μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. για ένα αμιγώς ευρωπαϊκό σύμφωνο άμυνας και ασφάλειας που δυνητικώς θα συνδέεται και με το ΝΑΤΟ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα σχολάζοντος αμυντικού οργανισμού της Ε.Ε. η Ευρωπαϊκή Οργάνωση Άμυνας (ΕΟΑ), που τη συνυπέγραψαν 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. τον Ιούλιο του 2004, εκτός της Δανίας. Η ΕΟΑ, μεταξύ των άλλων θεσμοθετεί:
– Τη βελτίωση των αμυντικών συστημάτων στις 27 χώρες-μέλη της Ε.Ε.
– Την ενίσχυση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και τεχνολογίας στον τομέα των εξοπλισμών. Με άλλα λόγια ενεργοποίηση και προγενέστερων συμφωνιών για αμιγώς «συνεταιριστικό» σύστημα παραγωγής ευρωπαϊκού αμυντικού εξοπλισμού, που θα μπορούσε να απορροφήσει τις υπάρχουσες πολεμικές βιομηχανίες της Ευρώπης, στη Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.α, χαμηλώνοντας και το κόστος λειτουργίας τους αλλά και τις τελικές τιμές των προϊόντων τους, ελαφρύνοντας έτσι σημαντικά τις σημερινές δυσβάσταχτες αμυντικές δαπάνες για όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.
Η σχετικώς μακρά παραπάνω παρένθεση για τη απαράδεκτη έλλειψη αμιγώς ευρωπαϊκού αμυντικού συμφώνου κρίθηκε απαραίτητη για να αιτιολογήσει τον ενδεχόμενο ρόλο ενός Ποντίου Πιλάτου, από την πλευρά του ΝΑΤΟ και μάλιστα ενόψει της επίσκεψης του Γ.Γ. του Οργανισμού Γενς Στόλτενμπεργκ στις 17 και 18 Ιανουαρίου στα Σκόπια. Και ας μην ξεχνάμε, ότι ο τύποις αυτός «θεματοφύλακας» της ευρωπαϊκής ασφάλειας, γ.γ. του ΝΑΤΟ, στις 18 Μαΐου 2015 απεκάλεσε την ΠΓΔΜ… «Μακεδονία»!
Όμως, οι φαρσοκωμωδίες αυτές είναι συχνά επαναλαμβανόμενες με:
– Την… περιφρούρηση από τα νατοϊκά σκάφη όχι των ελληνικών θαλασσίων συνόρων προς ανατολάς, αλλά των τουρκικών πολεμικών σκαφών που συστηματικά αλωνίζουν το ελληνικό αρχιπέλαγος!
– Την περιφρόνηση, εκ μέρους του ΝΑΤΟ, του αυτονόητου διεθνοπολιτικού θεσμού, σύμφωνα με τον οποίο στα σύνορα της Ε.Ε. εντάσσονται και τα ελληνικά και κυπριακά θαλάσσια σύνορα και οι αδιαμφισβητήτως οριοθετημένες ελληνο-κυπριακές ΑΟΖ (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες) του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου. Ερώτηση: Πότε και πώς περιεφρούρησε το ΝΑΤΟ αυτά τα ευρωπαϊκά σύνορα;
Ας φανταστούμε λοιπόν τι θα γίνει, εάν τηρουμένων των αναλογιών, για το ρόλο του νατοϊκού Ποντίου Πιλάτου και στο πρόβλημα των σχέσεων Αθήνας-Σκοπίων για τη μετονομασία της ΠΓΔΜ, επανέλθουν στην εξουσία των γειτόνων μας Σκοπιανών τα γεράκια του επεκτατικού αλυτρωτισμού και της παραχάραξης μιας ιστορίας που είναι και η πεμπτουσία της διαχρονικής μας παρουσίας. Θα αποβάλει ή όχι κλωτσηδόν από τους κόλπους της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ ο οποιοσδήποτε Στόλτενμπεργκ τους οποιουσδήποτε ταραξίες της ειρηνικής συνύπαρξης στα Βαλκάνια;
Εμείς οι Έλληνες και οι αδελφοί μας Κύπριοι, εάν το ΝΑΤΟ υπερηφανεύεται, βλέποντας μια Κύπρο αλυσσοδεμένη με τα τουρκικά τείχη του αίσχους από τις αιματηρές επιδρομές του Αττίλα 1 και 2, εμείς λοιπόν οι δύο ισότιμες κοινωνίες-μέλη της Ε.Ε., «Δεν ξεχνούμε». Και με τη δισύλλαβη αυτή φράση οριοθετούμε το αιματοβαμμένο 38% της κυπριακής επικράτειας από την επιδρομή του Αττίλα 1 και 2, στο «χρυσοπράσινο φύλλο το ριγμένο στη θάλασσα».
Στην Κύπρο.
Όμως η προειδοποίηση αυτή αφορά και τις Βρυξέλλες που ανέχονται, (εν ονόματι των ανατολίτικων παζαριών) με τον νέο-σουλτάνο Ερντογάν την ύπαρξη του μοναδικού τείχους του διχασμού στην Ευρώπη. Το τείχος της Κύπρου. Ένα τείχος ισοδύναμο μ’ εκείνο του Βερολίνου. Ντροπή λοιπόν και για τα άτυπα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων που ανέχονται τα τείχη της ντροπής του 21ου αιώνα! Φτάνει πια!
Και οίκοθεν νοείται ότι εάν το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Κομισιόν ειλικρινά προτίθενται να συμβάλλουν σε μια τίμια λύση του «Μακεδονικού» θα πρέπει να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου του πολιτικού μας κόσμου, αλλά και του ελληνικού λαού.
