Η Ελλάδα ύστερα από οκτώ χρόνια σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην οριστική έξοδό της από την οικονομική κρίση.
Μια κρίση που διέλυσε τον παραγωγικό ιστό, οδήγησε χιλιάδες επιχειρήσεις στην κατάρρευση και εκτόξευσε την ανεργία σε πρωτοφανή για την ελληνική κοινωνία τής Μεταπολίτευσης επίπεδα.
Μια κρίση που λίγο έλειψε να στοιχίσει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και να την απομακρύνει από τον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενα κεκτημένο που δεν πρέπει να χαθεί, καθώς κερδήθηκε με κόπο και θυσίες.
Ολα δείχνουν ότι η περιπέτεια που έζησε η χώρα φαίνεται να οδεύει προς αίσιο τέλος, με τα χειρότερα σενάρια να έχουν αποφευχθεί.
Η εμπιστοσύνη επιστρέφει, η αβεβαιότητα που σκίασε τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια απομακρύνεται –αργά μεν, αλλά σταθερά –και η οικονομία βαδίζει στον δρόμο της σταθεροποίησης.
Τώρα, λοιπόν, σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία είναι η ώρα να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας και να θέσουμε τις προτεραιότητες πάνω στις οποίες επιθυμούμε ως λαός να κινηθούμε τα επόμενα χρόνια. Είναι η ώρα να κάνουμε μια νέα αρχή.
Πέρα και πάνω από τα μνημόνια που επεβλήθησαν από τους δανειστές μας, πρέπει να χαράξουμε εμείς οι ίδιοι μια εθνική στρατηγική για την παραγωγική ανασυγκρότηση, που θα αξιοποιεί τα τεράστια πλεονεκτήματα και τις αστείρευτες δυνάμεις του ανθρώπινου δυναμικού και θα μειώνει την εξάρτησή μας από τις εισαγωγές.
Ο κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος έλεγε: «Μελέτησε το παρελθόν, αν θες να ορίσεις το μέλλον». Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς αυτήν τη στιγμή.
Να μελετήσουμε το πρόσφατο παρελθόν, να μάθουμε από τα λάθη μας και να γυρίσουμε οριστικά σελίδα.
Χωρίς μισαλλοδοξία και φανατισμούς, αλλά με καθαρό μυαλό και ψυχραιμία, πρέπει να θέσουμε τις βάσεις για την επιστροφή σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία θα δημιουργεί καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και θα βάλει φρένο στη φυγή των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό.
Ενα φαινόμενο που στέρησε τη χώρα από ταλέντο και γνώση και συνεχίζει να υπονομεύει την προοπτική της.
Ως χώρα και ως λαός καλούμαστε να κερδίσουμε το στοίχημα της βιώσιμης ανάπτυξης. Και αυτό μπορεί να προέλθει θέτοντας στο επίκεντρο τις εξαγωγές.
Οι ελληνικές εξαγωγές για άλλη μία χρονιά απέδειξαν πως αποτελούν πυλώνα αλλά και μοχλό ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας.
Κόντρα σε ένα αντίξοο περιβάλλον, με την αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας –κυρίως στο πρώτο μισό του έτους –να κυριαρχεί και να υπονομεύει τις εμπορικές συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων, κατάφεραν να ξεχωρίσουν με τις επιδόσεις τους, κρατώντας ψηλά τη σημαία της χώρας.
Με σχέδιο, υπομονή και επιμονή μπόρεσαν να ενισχύσουν τη θέση τους στις διεθνείς αγορές, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση και την επιστροφή της χώρας πιο ισχυρής στο παγκόσμιο στερέωμα.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, χωρίς τα πετρελαιοειδή αναμένεται να ολοκληρώσουν τη χρονιά με άνοδο μεταξύ 5% και 7% οι εξαγωγές και θα κινηθούν μεταξύ 19,5 δισ. ευρώ και 20 δισ. ευρώ, ενώ συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών θα κλείσουν με άνοδο μεταξύ 10% – 14% και θα κινηθούν μεταξύ 28 δισ. ευρώ και 29 δισ. ευρώ.
Ενδεικτικό της τεράστιας συμβολής των ελληνικών εξαγωγών στην εθνική οικονομία είναι το γεγονός πως η συνεισφορά τους στο ΑΕΠ διαμορφώνεται πλέον μεταξύ 15,5% και 16,5%, το υψηλότερο ποσοστό που έφθασαν ποτέ την τελευταία 30ετία.
Εξίσου θετικές όμως είναι οι προοπτικές και για τη νέα χρονιά. Η έγκαιρη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς για την τρίτη αξιολόγηση, σε συνδυασμό με τις θετικές προοπτικές της ευρωπαϊκής οικονομίας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μεγάλη ανάπτυξη των εξαγωγών τα επόμενα χρόνια.
Το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τα ελληνικά προϊόντα μεγαλώνει διαρκώς, ενώ πληθαίνουν οι ξένες εταιρείες που θέλουν να συνεργαστούν με ελληνικές επιχειρήσεις. Θα έλεγα πως βρισκόμαστε στην κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε το μεγάλο άλμα προς τα μπροστά.
Αρκεί η πολιτεία να διευκολύνει το έργο μας και να μας στηρίξει στην πράξη.
Τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν για να εκμεταλλευθούν οι έλληνες εξαγωγείς το θετικό μομέντουμ που διαμορφώνεται είναι τα εξής:
1. Μείωση της φορολογίας: Η φορολόγηση θα πρέπει να είναι ευνοϊκότερη και να φτάσει τα επίπεδα των κύριων ξένων ανταγωνιστών, ώστε τα ελληνικά προϊόντα να μπορούν να είναι ανταγωνιστικά.
2. Οριστική άρση των capital controls: Θα λειτουργήσει καταλυτικά στην αναθέρμανση της αγοράς και την αποκατάσταση της κανονικότητας στις εμπορικές συναλλαγές εντός και εκτός συνόρων.
3. Αποκατάσταση τραπεζικής χρηματοδότησης: Η ρευστότητα από τις τράπεζες θα πρέπει να αυξηθεί, ώστε οι ελληνικές επιχειρήσεις να μπορούν να ανταγωνίζονται τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές και να διατηρούν την έδρα τους στην Ελλάδα.
4. Χάραξη εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη, με επίκεντρο την εξωστρέφεια: Στη φάση που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, είναι αναγκαίο περισσότερο από ποτέ να εκπονηθεί ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές.
Πρέπει να κατανοήσουν όλοι ότι χωρίς εξαγωγές δεν υπάρχει ανάπτυξη.
H επένδυση στην εξωστρέφεια είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση και την οικοδόμηση ενός βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου που δημιουργεί θέσεις εργασίας, παράγει έσοδα για το κράτος και αντέχει στους κραδασμούς της παγκόσμιας οικονομίας.
Η κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη είναι πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
