Σύμφωνα με το κινεζικό ωροσκόπιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση, που γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1957, χρονιά του Αρουραίου, είναι ένα ον φιλόδοξο, τίμιο, μερικές φορές επιθετικό, δύσπιστο και οργανωτικό. Και ως προς την ερωτική της ζωή… ε, αυτό δεν μας ενδιαφέρει. Φέτος, χρονιά του Σκύλου, προβλέπουν ότι θα κυριαρχήσουν ο ιδεαλισμός, η φροντίδα για τους αδύναμους και η δικαιοσύνη.
Είναι φανερό ότι το 2018 θα μοιάζει με το 1992, χρονιά δημιουργίας του ευρώ, χρονιά του Πιθήκου. Τότε ο Ζακ Ντελόρ ολοκλήρωσε, μερικώς, την εσωτερική –ή ενιαία –αγορά υιοθετώντας το ευρώ. Εφέτος ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα προχωρήσει στην ακόμη μεγαλύτερη εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς, επεκτείνοντάς στις αγορές Ενέργειας, Κεφαλαιαγορών (CMU) και στην Ενιαία Ψηφιακή Αγορά (DSM), και μέχρι το τέλος της θητείας του θα ολοκληρώσει την ΟΝΕ, την τραπεζική ένωση και τη νέα αρχιτεκτονική της ΕΕ. Γιατί, σύμφωνα με την πρόβλεψη του δικού μας Λεφάκη, ο Τοξότης – Γιούνκερ «μέσα στο επεισοδιακό και μεταρρυθμιστικό 2018 θα ζωντανέψει μια αισιοδοξία και μια δραστηριότητα που κυοφορούνταν τα προηγούμενα δύο χρόνια».
Τα σημάδια είναι καλά. Σύμφωνα με το Politico, τη χρονιά που πέρασε ο Γιούνκερ, με την αμέριστη «βοήθεια» του προέδρου Τραμπ (Δίδυμος) και της πρωθυπουργού, κυρίας Μέι (όπως και η Θάτσερ, Ζυγός), είδε την Ευρώπη μας να έρχεται στην κορυφή της παγκόσμιας ισχύος ως προς το εμπόριο.
Με την πρόσφατη υπογραφή της εμπορικής συμφωνίας με την Ιαπωνία –με τους δύο εταίρους, δύο μέρη, να παράγουν το 30% του ΑΕΠ του πλανήτη –και με τις αναμενόμενες συμφωνίες με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, το Μεξικό και την Αυστραλία, η δυναμική –ως Ταύρος –σουηδή επίτροπος Εμπορίου Cecilia Malmström δήλωσε περιχαρής ότι η ΕΕ θα εξοικονομήσει δισεκατομμύρια από αυτές τις συμφωνίες.
Για να δούμε πιο καθαρά το καλό άστρο μας, να θυμηθούμε τι συνέβη με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, ενώ η ΕΕ ανοίγει τη μία αγορά μετά την άλλη.
Ο Τραμπ με το καλημέρα στον Λευκό Οίκο έσπευσε να θάψει την εξελισσόμενη εμπορική συμφωνία ΗΠΑ – χωρών του Ειρηνικού. Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Κορέα, Ιαπωνία κ.λπ. βρέθηκαν στο κενό. Και η Κίνα, που δεν μετείχε στη διαπραγμάτευση ΤΤΡ, προσφέρθηκε αμέσως να τις υποκαταστήσει. Αλλά και η διατλαντική συμφωνία ΗΠΑ – ΕΕ (TTIP), που θα δημιουργούσε τη μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία, διεκόπη.
Η κυρία Μέι, πάλι, ως Ζυγός που προχωρά στον στόχο της ισορροπώντας στο μαλακό και στο σκληρό Brexit, στο πρόσφατο ταξίδι σαγήνης προς τον ιάπωνα πρωθυπουργό έφαγε «πόρτα». Γιατί της είπαν ότι αδίκως πασχίζει να συνάψει συμφωνίες πριν από το Brexit. Kαι ότι, όταν με το καλό πετύχει την ιεραποστολική επιθυμία του δημοψηφίσματος, τότε «εδώ είμαστε να τα ξαναπούμε».
Οφείλω σε αυτό το σημείο να δώσω μια εξήγηση, γιατί παραμονές Πρωτοχρονιάς σας απασχολώ με το εμπόριο. Οι λόγοι είναι πολλοί.
Πρώτα, το εμπόριο είναι από τους πυλώνες του τριγώνου των Βερμούδων της ευημερίας και της παγκόσμιας ισορροπίας. Οι άλλοι δύο είναι η παραγωγή και η παιδεία – εκπαίδευση. Αν δεν αναπτυχθούν αρμονικά και παράλληλα και οι τρεις, τότε κινδυνεύει ένα έθνος να σβήσει από τον χάρτη.
Και η μεν παιδεία και η εκπαίδευση, από τη δημιουργία της Ενωσης, δεν υπάγονται στις κοινοτικές αρμοδιότητες. Εχουν παραμείνει στη δικαιοδοσία των κρατών-μελών. Η δε παραγωγή από μόνη της δεν επαρκεί για την ευημερία των εθνών, ούτε μπορεί να στηριχθεί μόνο από την εσωτερική κατανάλωση. Οι εξαγωγές και η σχετική ισορροπία τους με τις εισαγωγές προσφέρουν αειφόρο ανάπτυξη, προσελκύουν επενδύσεις και αντιμετωπίζουν με στέρεο και βιώσιμο τρόπο τις διεθνείς αναταράξεις.
Ομως το εμπόριο δεν είναι μια απλή και «αναίμακτη» διαδικασία.
Να θυμηθούμε τους ελληνιστικούς χρόνους των διαρκών πολέμων μεταξύ των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Τότε και μόνο οι κλαγγές των όπλων σιγούσαν όταν διεξήγετο εμπόριο και όταν υπήρχαν κοινές θρησκευτικές εορτές. Να θυμηθούμε την επιβολή της αγγλικής κυριαρχίας, άνοιξε τις αγορές διά πυρός, σιδήρου και ατμού (πλοία, σιδηρόδρομος). Και να θυμηθούμε τους διαρκείς πολέμους, πραξικοπήματα κ.λπ. για τον έλεγχο της ενέργειας. Ε, λοιπόν, αυτού του είδους οι πόλεμοι έχουν περιοριστεί με την επιλογή κανόνων μέσω των εμπορικών συμφωνιών και των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Ολων των ειδών οι συμφωνίες αποσκοπούν στον περιορισμό της γραφειοκρατίας και των επιβαλλόμενων δασμών. Η δική μας εσωτερική αγορά είναι η μόνη που μηδενίζει τους δασμούς και εξαλείφει τη γραφειοκρατία. Το όφελος για τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας είναι προφανές. Μόνο για τις εξαγωγές απασχολούνται 30.000.000 εργαζόμενοι.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο Κρόνος πέρασε τον Αιγόκερω για να συναντήσει τον Πλούτωνα, υποδεικνύει ότι το 2018 είναι ο προθάλαμος μιας τριετίας που θα διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα. Η ζωή μετά το πέρας των μνημονίων και η νέα η επιτήρηση κανονικά θα έπρεπε να είναι βελτιωμένες. Ωστόσο και επειδή συν Αθηνά… κ.λπ., οι αστρολογικές προβλέψεις μπορούν να ανατραπούν. Η πολιτική αντιπαράθεση κινείται σε χώρους παράλληλου σύμπαντος. Η παιδεία συνεχώς υποβαθμίζεται και η γραφειοκρατία πνίγει επενδύσεις, τραπεζικές εργασίες και αισιοδοξία. Ο φόβος των ιδιοκτητών κατοικιών και η μετανάστευση των νέων επιστημόνων επιτείνουν το πρόβλημα. Συνεπώς και παρά τις θετικές προβλέψεις των άστρων, το πέρασμα του τριγώνου των Βερμούδων μοιάζει να μας επιφυλάσσει έντονες αναταράξεις και ίσως και καταστροφές. Ας ελπίσουμε ότι… Τι άραγε;
Ο κ. Αντώνης Τριφύλλης είναι πρώην στέλεχος της ΕΕ και μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου της διαΝΕΟσις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
