10 μεγάλες στιγμές στη μικρή οθόνη το 2017

Μας άρεσε, δεν μας άρεσε (έγινε αφορμή για πολλές συζητήσεις και διαφωνίες), ήταν η αδιαμφισβήτητη επιτυχία της χρονιάς. Το τηλεπαιχνίδι «Survivor», όπου δύο ομάδες καλούνταν να επιβιώσουν και να διακριθούν σε διάφορες δοκιμασίες στην τροπική ζούγκλα, έγινε η αγαπημένη καθημερινή ψυχαγωγία (πείτε το και ένοχη απόλαυση) χιλιάδων ελλήνων τηλεθεατών, σημειώνοντας εντυπωσιακές τηλεθεάσεις: Ο ημιτελικός του έφτασε το 77,6% ενώ ο τελικός πλησίασε το 80%! Επρόκειτο για την 5η περίοδο της ελληνικής έκδοσης του δημοφιλούς τηλεπαιχνιδιού – ριάλιτι, αλλά και για την πρώτη φορά που την οργάνωσή του ανέλαβε ο Σκάι σε συνεργασία με τον τούρκο παραγωγό Ατζούν Ιλίτζαλι. Η… ελληνοτουρκική φιλία εορτάστηκε, εξάλλου, με δύο επεισόδια στα οποία συναντήθηκαν οι έλληνες παίκτες με τους παίκτες του τουρκικού «Survivor». Νικητής του παιχνιδιού ήταν ο Γιώργος Αγγελόπουλος, γνωστός και ως «Ντάνος», ο οποίος έκτοτε εξαργυρώνει τη δημοτικότητα που απέκτησε με εμφανίσεις σε κλαμπ και σε τηλεοπτικές εκπομπές, ένας survivor στην αβαθή λιμνοθάλασσα του ελληνικού lifestyle.

Κλώνος του «Survivor», το «Survival Secret» (κάθε επιτυχία βρίσκει μιμητές) μας θύμισε από τα πρώτα κιόλας πλάνα του πως και στην τηλεόραση «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν…»: Γυρισμένο στην Κουρούτα της Ηλείας, το πρώτο επεισόδιο έδειξε τους παίκτες να επιβιβάζονται στην έρημη παραλία όπου θα έπρεπε να επιβιώσουν μόνοι, αβοήθητοι, με μοναδικό όπλο τις αντοχές και τη θέλησή τους, ενώ στο βάθος φαίνονταν λουόμενοι με τις ομπρέλες και τα φουσκωτά τους να απολαμβάνουν τον ήλιο. Τόσο μοναχική, τόσο απομονωμένη, τόσο άγρια και αφιλόξενη η ακτογραμμή της Ηλείας! Οι εν λόγω εναρκτήριες σεκάνς μάς χάρισαν άφθονο γέλιο. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι συνεχίζεται… σαν να μην προβλήθηκε ποτέ!

Τo κραταιό κάποτε Mega Channel σταμάτησε να έχει πρόγραμμα το 2016, όμως το 2017 ήταν η χρονιά καθ’ όλη τη διάρκεια της οποίας εξέπεμπε χωρίς καμία νέα ελληνική παραγωγή, μόνο με επαναλήψεις, καταφέρνοντας να κάνει καλές θεαματικότητες και να παίρνει διαφήμιση. Ενα κανάλι που ουσιαστικά δεν υπήρχε κατάφερε να εξαργυρώσει τις παλιές, καλές, ψυχαγωγικές παραγωγές του, υπάρχοντας τελικά διά των επαναλήψεών τους. Είναι και αυτό μια νίκη.

Η πρώτη συνδρομητική υπηρεσία streaming που εξέπεμψε στην Ελλάδα, το Netflix, για αρκετό καιρό απευθυνόταν κυρίως στους αγγλομαθείς τηλεθεατές, προσθέτοντας ενίοτε και υποτίτλους στην τουρκική, στα βουλγάρικα, όχι όμως και στα ελληνικά. Η δική μας αλφαβήτα εμφανίστηκε στις επιλογές των υποτίτλων από τις αρχές του 2017. Εκτοτε το Netflix συνεχίζει προσφέροντάς μας όλο και περισσότερες υποτιτλισμένες στα ελληνικά ταινίες, ντοκιμαντέρ και σίριαλ. Το πρόβλημα που, δυστυχώς, για τους εν Ελλάδι συνδρομητές της πλατφόρμας παραμένει είναι η διάθεση στη χώρα μας αρκετά πιο λίγων σειρών από ό,τι π.χ. στις ΗΠΑ, λόγω περιορισμών στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων.

«Σου πετάω την τσίχλα αυτή ως ένδειξη χαράς!» είπε ο Νίκος Καρβέλας, μέλος της κριτικής επιτροπής του «Star Academy», και εκσφενδόνισε τη μασημένη τσίχλα του σε μια από τις διαγωνιζόμενες. «Χαίρομαι, χαίρομαι, σας ευχαριστώ» είπε το κορίτσι –τι να έλεγε και αυτό το καημένο! Μήπως κράτησε την τσίχλα ως πολύτιμη ανάμνηση της συνάντησής της με τον μεγάλο μας συνθέτη, κρυμμένη σε ανοιγοκλειόμενη καρδούλα-μενταγιόν που φοράει πάντα; Οπως και να έχει, ο Καρβέλας, συνθέτης και στιχουργός και άσματος «Φεύγεις ή η τσίχλα» («Τη δάγκωσες μία φορά και της έχει φύγει όλη η γλύκα / και έχει γίνει σκληρή, σκληρή, σκληρή σαν καληνύχτα. (…) Φεύγεις μέσα στη νύχτα. / Μ’ έφτυσες σαν να ‘μουν τσίχλα»), και με αυτή την άκομψη κίνηση, όπως και με τη γενικότερη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια του τηλεπαιχνιδιού του Ε, κατάφερε να μας προκαλέσει εκτός από βαρεμάρα και ναυτία. Μαζί με μια βαθύτατη αίσθηση λύπης. Μόνο να λυπηθείς μπορούσες και την Αννα Βίσση, παρατηρώντας τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να δικαιολογήσει την αδικαιολόγητη συμπεριφορά του Νίκου της, αλλά και τον απόλυτο τρόπο με τον οποίο τον θαύμαζε και στα χειρότερά του. Ο Καρβέλας απομακρύνθηκε από την παραγωγή, το Ε τού ζήτησε αποζημίωση – μαμούθ, τελικά τα βρήκαν… Μια απελπισία!

Ο Αλέξης Παπαχελάς συνάντησε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο. Ο τότε υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Σκάι αποκάλυψε τι συμβούλευσε τον Αλέξη Τσίπρα πριν αυτός γίνει πρωθυπουργός, μίλησε για τις δραματικές ώρες μετά το δημοψήφισμα, για την απόφαση εμπλοκής του ΔΝΤ στο ελληνικό ζήτημα και σχολίασε την περίοδο διαπραγμάτευσης με επικεφαλής τον Γιάνη Βαρουφάκη. Είτε συμφωνούσες είτε διαφωνούσες, είτε τον πίστευες είτε όχι, ήταν μια από τις σπάνιες στιγμές στην ελληνική τηλεόραση που άκουγες έναν πολιτικό να μιλάει σαν κανονικός άνθρωπος και όχι σαν ερασιτέχνης ηθοποιός που απαγγέλλει ένα κακογραμμένο ποίημα, όπως κάνουν οι δικοί μας πολιτικοί.

Κατά τη διάρκεια της «Αίθουσας Σύνταξης» στην ΕΡΤ με παρουσιάστρια την Κατερίνα Ακριβοπούλου: Εχει μόλις γίνει σύνδεση με τη Βουλή και τον αρμόδιο συντάκτη και συνεχίζεται η κουβέντα σχετικά με τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση και την ενόχλησή του για τη δημοσιοποίηση μιας έκθεσης. Από τα μικρόφωνα, που έχουν πιθανώς ξεχάσει ανοιχτά, και ενώ η Ακριβοπούλου σχολιάζει «έχει και ένα δίκιο ο Πρόεδρος της Βουλής να εκφράζει δυσαρέσκεια…», ακούγεται μια φωνή: «Πες του Θόδωρου μπράβο που υποστηρίζει τον Πρόεδρο!». Ακρως εξευτελιστική για την τιμή της δημοσιογραφίας η στιγμή. Και για την Ακριβοπούλου. Επιπλέον, μια ακόμη επιβεβαίωση για να μην το ξεχνάμε: παραδοσιακά η δημόσια τηλεόραση εξ-υπηρετεί την εκάστοτε κυβέρνηση.

Οι καταστροφές στη Μάνδρα Αττικής με τις τραγικές απώλειές τους έφεραν σε πρώτο πλάνο τη δύναμη της εικόνας –και των drones, τα οποία χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στην τηλεόραση. Οι αποκλεισμένοι σε ταράτσες και μπαλκόνια κάτοικοι της περιοχής έγιναν ρεπόρτερ μεταφέροντάς μας με τις κάμερες των κινητών τηλεφώνων τους τρομακτικά στιγμιότυπα. Οι δε δημοσιογράφοι των καναλιών για πολλές ημέρες εξέπεμπαν από τις πληγείσες περιοχές, κάνοντας ρεπορτάζ σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Λάθη έγιναν, υπερβολές ακούστηκαν, ενίοτε χάθηκε το μέτρο, όμως χωρίς τα κανάλια ούτε θα είχαμε κατανοήσει το μέγεθος της καταστροφής, ούτε κράτος και κοινωνία θα είχαν κινητοποιηθεί στον βαθμό που αναγκάστηκαν να κινητοποιηθούν. Την εποχή των κατασκευασμένων ειδήσεων και των fake news, η συγκλονιστική πραγματικότητα της Μάνδρας, έτσι όπως την είδαμε στην τηλεόραση, αποτυπώθηκε για πάντα στις μνήμες μας, ένα ακόμη επεισόδιο στο θρίλερ της σύγχρονης Ελλάδας.

«Οι αντιστασιακοί τού σήμερα είναι η Χρυσή Αυγή» είπε ο Νότης Σφακιανάκης σε ένα από τα πρόσφατα «Late Νight» (Ant1) του Γιώργου Λιάγκα, δηλώνοντας ευθαρσώς πως, ναι, θα ψηφίσει και πάλι Χρυσή Αυγή. Δεν είναι η πρώτη φορά, είναι η πιο πρόσφατη: Μέσα στο 2017 τον έχουμε δει και άλλοτε να εκφράζει τα πολιτικά πιστεύω του, μασώντας πάντα την τσίχλα του (τι κακό και αυτός, όπως και ο Καρβέλας –να μην μπορούν να μιλήσουν χωρίς τσίχλα στο στόμα!). Η κουβέντα περί του αν πρέπει να δίνουν οι τηλεοπτικές εκπομπές βήμα σε ανθρώπους με τέτοια πιστεύω φούντωσε, πολλές οι απόψεις που ακούστηκαν. Εχει η δημοκρατία τα ρίσκα της και στη μικρή οθόνη –και αυτό είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα.

Η απόφαση της δημόσιας τηλεόρασης να ξαναπροβάλει «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», τη σειρά που ψυχαγωγούσε την ελληνική οικογένεια τη δεκαετία του ’70, ήλθε ως άλλη μια δόση της δροσιάς και της φρεσκάδας που διατρέχουν το πρόγραμμά της. Προς τι η επιστροφή στο παρελθόν; Λόγω της οικονομικής ένδειας της δημόσιας τηλεόρασης που αδυνατεί να αγοράσει κάτι φρέσκο ή λόγω της παλιομοδίτικης αισθητικής εκείνων που φτιάχνουν το πρόγραμμά της; Εμείς πάντως, θέλουμε, δεν θέλουμε, εξακολουθούμε να πληρώνουμε μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ τα λειτουργικά έξοδά της. Χωρίς έκπτωση, ούτε καν στα ληγμένα προϊόντα.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017.