Μαζί στον… χορό του Ζαλόγγου

Σε πλήρη πολιτική απομόνωση στο εσωτερικό και με τους διεθνείς συνομιλητές του να επιδεικνύουν μεν ανοχή, αλλά να πιέζουν για τις μεταρρυθμίσεις της μεταμνημονιακής εποχής και να ακυρώνουν τα σενάρια της κυβέρνησης για τη συζήτηση ρύθμισης του χρέους, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να σχεδιάσει τη στρατηγική του για την εκλογική μάχη που αργά ή γρήγορα θα κληθεί να δώσει.

Η πορεία της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού υπό αυτές τις συνθήκες προσομοιάζει πλέον όλο και περισσότερο με έναν πολιτικό χορό του Ζαλόγγου. Νέες ομάδες ψηφοφόρων προστίθενται στους οργισμένους από την ασκούμενη πολιτική (βλ. πλειστηριασμούς, κατασχέσεις καταθέσεων, πληγέντες από περικοπές μισθών και συντάξεων, πλημμυροπαθείς, σεισμοπλήκτους, κ.ά.), ενώ την ίδια στιγμή η δυνατότητα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσουν ομάδες πολιτών και να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εκδοχή πολιτικού σχεδίου για τη χώρα εκμηδενίζεται.Οπως μαρτυρούν ακόμη και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανά την περιφέρεια, η ανοχή των ολιγάριθμων ακροατηρίων τους έχει φτάσει πλέον σε οριακά σημεία και οι αξιόπιστες απαντήσεις λείπουν.

Σε αυτό το κοινωνικό περιβάλλον, ο κ. Τσίπρας μοιάζει πλέον να βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο. Συμμάχους στο εσωτερικό δεν έχει και ο Πάνος Καμμένος κλονίζεται κάθε ημέρα και περισσότερο. Από τη μία πλευρά η δυνατότητα του Πρωθυπουργού για πολιτικές διευρύνσεις και ανοίγματα έχει εκμηδενιστεί. Η δημοσκοπική άνοδος του Κινήματος Αλλαγής, έπειτα από την πρώτη φάση διεργασιών στον πολιτικό χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, έχει οδηγήσει σε μια στρατηγική απόφαση της Φώφης Γεννηματά, του Σταύρου Θεοδωράκη και των λοιπών συνεργαζόμενων δυνάμεων. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη μετωπική αντιπαράθεση και σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη, η διαφορά από τη ΝΔ στις δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται να καλύπτεται, πόσω μάλλον να ανατρέπεται.Τα στοιχεία αυτά έχουν εμφανώς προβληματίσει την κυβέρνηση και σε αυτό αποδίδεται μεταξύ των άλλων και η δημόσια τοποθέτηση του Ν. Βούτση (με την ιδιότητα του βουλευτή) την προηγούμενη εβδομάδα. Μιλώντας στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ο Πρόεδρος της Βουλής σημείωσε ότι κυοφορείται «αντιΣΥΡΙΖΑϊκό μέτωπο», το οποίο συγκροτείται «με τη συνδρομή συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων», ενώ παρουσίασε ως μοναδικό σύμμαχο της κυβέρνησης… τους θεσμούς!

Η συγκεκριμένη αναφορά ερμηνεύτηκε και ως παραδοχή της πολιτικής απομόνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα συγκυρία, η οποία οδηγεί την Κουμουνδούρου σε μια αναγκαστική λογική μοναχικού και αμφίπλευρου «ανένδοτου», με φιλοδοξία τη διατήρηση αξιοπρεπών εκλογικών ποσοστών. Την ίδια στιγμή όμως η παρέμβαση Βούτση αξιολογήθηκεκαι ως σήμα, δεδομένων των γνωστών θέσεων του Προέδρου της Βουλής και του δόγματος «δίνουμε χώρο για να κερδίσουμε χρόνο», για το ότι ο χώρος έχει εξαντληθεί και ως εκ τούτου περιορίζεται και ο χρόνος.

Στην τελική ευθεία της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όλο και περισσότερα στελέχη του διαπιστώνουν ότι έχουν πέσει σε πολιτική παγίδα, με τις δυνατότητες διαφυγής τους να περιορίζονται. Η συνεχής υποχώρηση στις μνημονιακές επιταγές έχουν διαμορφώσει μια συνθήκη εξαιρετικά δύσκολα διαχειρίσιμη.

Ο,τι έχει ζητηθεί από τους δανειστές ψηφίζεται και πλέον έχει φτάσει η ώρα της υλοποίησης, με κόστος κοινωνικό και πολιτικό. Αποκορύφωμα είναι οι κατασχέσεις καταθέσεων, συντάξεων, λοιπών εισοδηματικών πηγών και, φυσικά, οι πλειστηριασμοί κατοικιών. Κατά τον τρόπο αυτόν, περισσότεροι από 1 εκατ. πολίτες βρίσκονται πλέον σε καθεστώς αιχμαλωσίας από τις τράπεζες και την Εφορία και διαμορφώνουν ένα –από εκλογικής απόψεως –εκρηκτικό μείγμα για την κυβέρνηση.

Κατά τις εκτιμήσεις των δημοσκόπων, οι επιπτώσεις αυτών των εξελίξεων δεν έχουν ακόμη αποτυπωθεί στις έρευνες κοινής γνώμης, κάτι που πολλοί εκτιμούν ότι θα συμβεί από τις αρχές του επόμενου έτους, όταν ακόμη και η υποτυπώδης προστασία της πρώτης κατοικίας μέσω του νόμου Κατσέλη θα αποτελεί παρελθόν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τείνει να ακυρωθεί ακόμη και η μείζων απόπειρα απεγκλωβισμού της κυβέρνησης, μέσω της διανομής του κοινωνικού μερίσματος, καθώς οι ομάδες που πλήττονται από κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και εισοδηματικές περικοπές είναι μεγαλύτερες και πολύ πιο οργισμένες.

Οι κινήσεις που έχουν σχεδιάσει στο Μέγαρο Μαξίμου προβλέπουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες: Μια νέα απόπειρα διαμόρφωσης του τοπίου στα ΜΜΕ μέσω της διεξαγωγής του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, έλεγχο των εταιρειών δημοσκοπήσεων μέσω της θέσπισης νέων όρων λειτουργίας τους, χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, όπως φάνηκε με τις πρόσφατες παρεμβάσεις του αρμόδιου υπουργού Σταύρου Κοντονή και έναν… αναγκαστικό ανασχηματισμό.

Παντού, όμως, είναι ορατά τα εμπόδια και οι πιθανότητες ενός ναυαγίου.

n Στο πεδίο των τηλεοπτικών αδειών, οι δυνατότητες της κυβέρνησης να διαμορφώσει ένα τοπίο όπως το επιθυμεί δεν αποκλείεται να προσκρούσει σε νέες εμπλοκές, δεδομένου ότι και στον νέο «νόμο Παππά» έχουν εντοπιστεί προβλήματα, όπως υποστηρίζουν πολλοί από τους έχοντες νόμιμο συμφέρον.

n Το στοιχείο αυτό συνδυάζεται και με το τοπίο που έχει διαμορφωθεί με φόντο τη σύγκρουση κυβέρνησης – Δικαιοσύνης, όπου είναι πλέον φανερή η αντίδραση των δικαστικών λειτουργών να ανεχθούν έστω και υπαινικτικές άνωθεν παρεμβάσεις ή «παροτρύνσεις».

n Ο ανασχηματισμός θεωρείται ήδη μια κίνηση προεξοφλημένη και με περιορισμένες δυνατότητες ανατροπήςτης πολιτικής ατμόσφαιρας. Κυρίως εξαιτίας της υπόθεσης της πώλησης πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία και τις συνεχείς αποκαλύψεις εις βάρος του Π. Καμμένου και της ομηρείας του Πρωθυπουργού από τον υπουργό Αμυνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Τσίπρας, δεχόμενος πιέσεις και εισηγήσεις, έχει ήδη επιχειρήσει να εξεύρει μια λύση απεγκλωβισμού μέσω της μετακίνησης του κ. Καμμένου σε άλλη θέση και συγκεκριμένα σε αυτήν του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Πλην, όμως, κάτι τέτοιο έχει ήδη απορριφθεί ως ενδεχόμενο από τον επικεφαλής των ΑΝΕΛ.
Υπό αυτές τις συνθήκες, από την προηγούμενη εβδομάδα φάνηκε να καταρρέει άλλο ένα από τα σενάρια της κυβέρνησης, αυτό για τη διευθέτηση του χρέους πριν από το προσεχές καλοκαίρι. Ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο προσδιόρισε την όποια συζήτηση για την περίοδο μετά το τέλος των μνημονίων. Επειτα και από αυτό κ. Τσίπρας θα κληθεί να λάβει τους πρώτους μήνες του 2018 τις αποφάσεις του για τον χρόνο προσφυγής στις κάλπες.