Τους τελευταίους έξι μήνες, επαγγελματίες και επιχειρήσεις με χρέη στις τράπεζες και στο Δημόσιο για ποσά που ξεκινούν από 20.000 ευρώ και ξεπερνούν και τα δύο εκατομμύρια ευρώ βιώνουν μια πρωτοφανή περιπέτεια.
Μετά την πολυετή κρίση, που κυριολεκτικά τους γονάτισε, είναι αντιμέτωποι με μια νέα μεγάλη ταλαιπωρία που λέγεται εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών.
Στην προσπάθεια να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους, ώστε να μην τους κυνηγούν τράπεζες και Δημόσιο και κυρίως για να επιβιώσουν, προσέφυγαν στη μοναδική αυτή λύση που τους δίνει το νομικό πλαίσιο, αφού προηγουμένως βρήκαν κλειστές πόρτες παντού.
Με λίγα λόγια, στην προσπάθειά τους να μη βάλουν λουκέτο και πολλοί από αυτούς να μη χάσουν το σπίτι τους, βιώνουν την παταγώδη αποτυχία του γραφειοκρατικού τέρατος που δημιούργησαν κυβέρνηση και δανειστές, αφού κανένας –ούτε οι τράπεζες ούτε το Δημόσιο –αναλαμβάνει την ευθύνη να «κουρέψει» οφειλές και χρέη χωρίς τη βούλα του δικαστή.
Για την αποτυχία μιλούν οι αριθμοί.
Μέχρι τώρα έχουν γίνει 13.835 αιτήσεις ρύθμισης, από τις οποίες 11.635 βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. Από όσες έχουν προχωρήσει, πέρα από το πρωτόκολλο, μόνο τρεις περιπτώσεις –ναι, καλά διαβάσατε, μόνο τρεις –έχουν ολοκληρωθεί επιτυχώς. Δηλαδή έχει ρυθμιστεί το χρέος και οι επαγγελματίες εντάχθηκαν στη ρύθμιση των 120 δόσεων.
(Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν στο Τεχνικό Επιμελητήριο τη Δευτέρα από τον Φώτη Κουρμούση, ειδικό γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.)
Η βασική διαπίστωση είναι ότι αυτή η διαδικασία δεν προχωράει. Και το ερώτημα είναι πού έχει σκοντάψει. Για τους ειδικούς, ορκωτούς λογιστές και νομικούς που έχουν εμπλακεί στη διαδικασία, οι αιτίες είναι προφανείς. Ο εξωδικαστικός μηχανισμός κολλάει στη γραφειοκρατία, αλλά κυρίως στην απροθυμία των τραπεζών να προχωρήσουν σε «κούρεμα» οφειλών προκειμένου να μην δημιουργήσουν ανοίγματα στους ισολογισμούς τους, καθώς όλα αυτά τα δάνεια με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα εμφανίζουν στις απαιτήσεις και διεκδικήσεις τους.
Ομως έτσι δεν πάμε μπροστά. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
