Ο «αυτόνομος» Τσίπρας

Οσοι από εσάς έχετε παρακολουθήσει την τελευταία συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην (κρατική) ΕΡΤ3, σίγουρα θα διαπιστώσατε ότι ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να στρογγυλέψει τις «γωνίες» που έχουν δημιουργήσει οι τελευταίες δηλώσεις των υπουργών του εναντίον των δικαστικών λειτουργών, αλλά και συνολικά εναντίον της δικαστικής εξουσίας του κράτους.

nnn

Πέτυχε όμως τα αντίθετα με τις αντιφατικές του δηλώσεις. Ενώ από τη μια πλευρά, ως Πρωθυπουργός, αναγνωρίζει την υποχρέωση της κυβέρνησής του να σέβεται τις «αυτόνομες», όπως ο ίδιος τις χαρακτηρίζει, διαδικασίες της Δικαιοσύνης, από την άλλη, ως πολίτης, θεωρεί δικαίωμά του, όταν βλέπει αποφάσεις οι οποίες είναι τελείως αντίθετες με το περί δικαίου αίσθημα το μέσου έλληνα πολίτη, να τις κατακρίνει.

nnn

Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν από τις πρωθυπουργικές δηλώσεις είναι αυθόρμητα: Μέχρι ποίου ορίου εντός του ίδιου προσώπου λειτουργεί ο πολίτης Αλέξης Τσίπρας και από πού αρχίζει να λειτουργεί ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος; Το δεινότερο όμως ζήτημα που δημιουργείται από τη δήλωση αυτή του Πρωθυπουργού είναι ότι αναγνωρίζει όχι απλώς διακριτό ρόλο στη δικαστική σε σχέση με την εκτελεστική εξουσία (ως όφειλε), αλλά φτάνει μέχρι του σημείου να της απονέμει το προνόμιο της «αυτονομίας». Δηλαδή κατά τον πρωθυπουργό Τσίπρα, η Δικαιοσύνη έχει την εξουσία να δημιουργεί η ίδια τους κανόνες που τη δεσμεύουν (αυτονομία). Αλλά υπό τα δεδομένα αυτά αναρωτιέμαι πόσο, αλήθεια, τραγική θα είναι η θέση του πολίτη Αλέξη όταν ασκεί κριτική σε έναν θεσμό που ο ίδιος αναγνωρίζει ότι είναι υπεράνω κριτικής;

Στο Συνέδριο της ΝΔ, που ολοκληρώνει σήμερα τις εργασίες του, αναμένεται, σύμφωνα με τους διοργανωτές, να καταγραφεί μια σημαντική πρωτιά στα χρονικά του ελληνικού κομματικού φαινομένου. Δεν πρόκειται να συμβεί στο Συνέδριο αυτό που συνήθως συνέβαινε σε ανάλογες περιπτώσεις σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα. Τον λόγο δηλαδή του Συνεδρίου, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, προγραμματίζεται να μην τον μονοπωλήσουν κομματικά στελέχη, αλλά κλήθηκαν να συμμετάσχουν και να μιλήσουν επί ίσοις όροις σημαντικά πρόσωπα της οικονομικής, της κοινωνικής, της επιστημονικής ζωής: άνθρωποι όπως ο Στέλιος Ράμφος από τον χώρο της διανόησης, ο Μανώλης Δερμιτζάκης από το χώρο της έρευνας, ο Παναγιώτης Λιαργκόβας από το χώρο της οικονομίας, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης από τον χώρο των τεχνών και άλλοι. Στόχος, όπως ειπώθηκε, είναι να δημιουργηθεί μια πρωτόγνωρη συνεδριακή ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία ο κομματικός λόγος να δεξιωθεί δημιουργικά τον λόγο και τη φαντασία ενεργών πολιτών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΝΔ. Θα τα καταφέρουν;

nnn

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, η κυβέρνηση επιχειρεί να διαχειριστεί το θέμα των πλειστηριασμών και των αντιδράσεων που προκαλεί στην κοινωνία. Θα επιδιώξει, μαθαίνω, να συγκροτήσει ένα Παρατηρητήριο, το οποίο σε συνεργασία και με ενημέρωση από τις τράπεζες θα παρακολουθεί την πορεία των πλειστηριασμών. Το Παρατηρητήριο θα συγκροτούν το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Δικαιοσύνης και η αντιπροεδρία της κυβέρνησης, ενώ ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες έχουν δεσμευθεί να δίνουν σε αυτό τα σχετικά πινάκια με τις προς πλειστηριασμό κατοικίες μία εβδομάδα νωρίτερα, ώστε να ελέγχεται αν έχουν τηρηθεί οι σχετικές προβλέψεις για προστασία της πρώτης κατοικίας, να είναι δηλαδή η αντικειμενική αξία μέχρι 180.000 ευρώ για άγαμο οφειλέτη και έως 280.000 ευρώ για έγγαμο οφειλέτη με τρία παιδιά.

nnn

Θυμάμαι ότι ουδείς από τους υπουργούς του Κωνσταντίνου Καραμανλή τολμούσε ποτέ, είτε δημοσίως είτε ιδιωτικώς, να του μιλήσει στον ενικό ή να τον αποκαλέσει με το μικρό του όνομα. Ακόμα και ο αδελφός του Αχιλλέας Καραμανλής τον φώναζε «κύριε πρόεδρε». Το ίδιο συνέβαινε, τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια της θητείας του, με τον Ανδρέα Παπανδρέου και βεβαίως με τον Κώστα Σημίτη. Για τους άλλους πρωθυπουργούς όρκο δεν παίρνω. Αλλά γιατί σας τα λέω όλα αυτά;

nnn

Επειδή τελευταίως πρωθυπουργοί, υπουργοί, συνεργάτες, μετακλητοί έγιναν… ένας. «Κολλητοί» που λέμε στην καθομιλουμένη. Και πού να τους δείτε ή να τους ακούσετε όταν συζητούν χαλαρά μεταξύ τους, όπου η φράση «κύριε πρόεδρε» αντικαταστάθηκε με τη γνωστή λαϊκή φράση (δεν είναι ανάγκη να σας την αναφέρω, γνωρίζετε ακριβώς τι εννοώ). Μάλιστα, πριν από καιρό, σε μια πτήση του κυβερνητικού αεροσκάφους, το πλήρωμα, που ήταν όλοι στρατιωτικοί, έμεινε έκπληκτο όταν διαπίστωσε ότι στον θάλαμο των VIP επιβατών η φράση που κυριαρχούσε ήταν η γνωστή των Ελληναράδων. Με αυτόν τον τρόπο προσφωνούσε ο ένας τον άλλον στις τρεισήμισι ώρες που διήρκεσε η πτήση. Αφήστε που ένας διοικητής οργανισμού κόντευε κατά τη διάρκεια της θητείας του να ξεχάσει το πραγματικό του όνομα, αφού ο πολιτικά προϊστάμενός του τον προσφωνούσε (σε επιτυχίες και σε αποτυχίες) με φράση που ούτε στο γήπεδο την ακούς συχνά. Και αν την ακούσεις κοκκινίζεις.

Ιδού τι αλίευσα από μια συνέντευξη που έδωσε ένας γαλάζιος πολιτικός στο εξειδικευμένο για τα θέματα του ελληνικού οίνου περιοδικό «Wine Trails». Θέμα με το οποίο κάλλιστα μπορούσε να ασχοληθεί και ο «Γευσιγνώστης». Ετσι με ξάφνιασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κώστας Τζαβάρας, όχι τόσο με την ευρυμάθειά του όσο με τις απόψεις του για το πιο δυναμικό προϊόν της ελληνικής γης, το κρασί. Ενα αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού, όπως το χαρακτηρίζει. Μία από τις 2 ή 3 φυσικές ουσίες της ζωής μας, που η χρήση της είναι συνδεδεμένη με τις πιο βασικές λειτουργίες του ανθρώπου. Είναι το προϊόν της φύσης που για τον Ελληνα έχει κατ’ εξοχήν αποτελέσει διαχρονικά τη βάση της δημιουργίας των πιο σημαντικών συμβολισμών του για την ατομική και κοινωνική ζωή. Εκτός των άλλων, απαντώντας στο ερώτημα του κατά πόσο το κρασί αποτελεί καθρέφτη των κοινωνικών συσχετισμών, ο Κώστας Τζαβάρας απάντησε ότι το κρασί εξακολουθεί να είναι το φάρμακο της λύπης και το μέσο πολλαπλασιασμού της χαράς. Συνοδεύει συζητήσεις και ευφραίνει «καρδίας ανθρώπων».

nnn

Η σχέση κοινωνίας και κρασιού εξακολουθεί, κατά τον κ. Τζαβάρα, να χαρακτηρίζεται με τα ίδια ακριβώς λόγια που κάποτε είχε χρησιμοποιήσει ο δειπνοσοφιστής Αθηναίος: «Οταν ιδείς ιδιώτη μόνο του να τρώγει, χωρίς να ‘χει συντροφιά, ή ποιητή να μη θέλει τα τραγούδια ούτε τη μουσική, γι’ αυτούς πρέπει να πιστεύεις ότι χάσανε και οι δυο τους: ο μεν πρώτος τη μισή απ’ όλη του τη ζωή, ο δε δεύτερος τη μισή απ’ όλη την τέχνη του. Και στο κάτω-κάτω άθλια ζούνε και οι δύο». Το κρασί έχει τη δύναμη να αδρανοποιεί όλες τις ταξικές διακρίσεις. Το ίδιο γλυκαίνει τη ζωή και του φτωχού και του πλούσιου, το ίδιο διεγείρει τη ψυχή και του εργάτη και του εργοδότη. Με τον ίδιο τρόπο το μεταλαμβάνει κάθε πιστός, με την ίδια ζέση το απολαμβάνει κάθε μυημένος, χωρίς φραγμούς που αναφέρονται σε φύλο, τάξη, ιδεολογία, επάγγελμα. Ποιος άραγε μπορεί να διαφωνήσει μαζί του;

Οι αταίριαστοι

Μπορεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να χτύπησε το καμπανάκι της Wall Street, αλλά η καμπάνα του ανασχηματισμού αρχίζει οσονούπω να χτυπά για δύο υπουργούς.

nnn

Ο πρώτος είναι ο Γιώργος Σταθάκης. Ολες οι ενδείξεις δείχνουν πως θα αντικατασταθεί στο νευραλγικό υπουργείο που έχει. Ο δεύτερος είναι ο Πάνος Σκουρλέτης. Τώρα, θα πείτε, γιατί αυτοί οι δύο; Επειδή, μου λένε, δεν ταιριάζουν με τις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν και κατέληξαν ξένοι προς το γενικότερο κλίμα.

nnn

Υπάρχει όμως ένας αναπληρωτής υπουργός που μόνον εύσημα εισπράττει από το Μαξίμου. Πρόκειται για τον Αλέξη Χαρίτση, ο οποίος πέραν του ΕΣΠΑ αναλαμβάνει και άλλες «αποστολές». Για παράδειγμα, το ξεμπλοκάρισμα των επενδύσεων, όπως αυτή του Ελληνικού, όπου οι καθυστερήσεις φαίνεται πως δεν οφείλονται μόνο στη γραφειοκρατία ή στη κυβερνητική αβελτηρία, αλλά και σε απαιτήσεις της αναδόχου εταιρείας, με τις αμφισβητήσεις που υπάρχουν για τη νομιμοποίηση του mall.

***

Η 60χρονη Ζωή Χαλιδιά παίρνει τον τιμητικό τίτλο της προσωπικής σκηνοθέτριας του Αλέξη Τσίπρα, αφού δημιούργησε και το δεύτερο, ύστερα από αυτό με το πούρο, προπαγανδιστικό σποτάκι με τον Πρωθυπουργό. Το επάγγελμά της στην προ Τσίπρα εποχή ήταν διαφημίστρια και σε αυτήν αποδίδεται και το σύνθημα «Πρώτη Φορά Αριστερά» με το οποίο κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μέλος του κόμματος, δραστηριοποιείται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, και με τον κ. Τσίπρα πρωτοήρθε σε επαφή το 2006, όταν ανέλαβε την προεκλογική του καμπάνια για τη δημαρχία της Αθήνας.

***

Ξέρετε τι απάντησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι για τη στήριξη από την ΕΚΤ, εάν η Ελλάδα θελήσει τέταρτο πρόγραμμα (μνημόνιο); «Ευχαριστούμε, να λείπει το βύσσινο».