Ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός, η Νέα Δημοκρατία –κυρίαρχη έκφραση της ευρύτερης συντηρητικής παράταξης που τούτες τις ημέρες πραγματοποιεί συνέδριο θέσεων και προγράμματος –εξέφραζε από την ίδρυσή της και συνεχίζει να εκφράζει σημαντικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Ηταν και παραμένει ένα μεγάλο πολιτικό κόμμα, με ιστορικό βάθος.
Προέρχεται από τα σπλάχνα του παλαιού Λαϊκού Κόμματος, που αποτέλεσε τη βάση της συντηρητικής παράταξης στα χρόνια του Εθνικού Διχασμού και μετέπειτα, στα μεταπολεμικά χρόνια, ηγήθηκε της σύγκρουσης με την Αριστερά, συγκροτώντας ένα σχήμα αστικών και λαϊκών δυνάμεων, το οποίο εν τέλει επικράτησε και καθοδήγησε στη συνέχεια την εθνική ανασυγκρότηση και ανοικοδόμηση της χώρας.
Με όλα τα λάθη, τα πάθη και τις υπερβολές της μετεμφυλιακής περιόδου, η συγκεκριμένη παράταξη όρισε σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας πορεία και συγκράτησε την Ελλάδα στον κύκλο του ελεύθερου δυτικού κόσμου.
Από τις τάξεις της ανεδείχθησαν ξεχωριστές προσωπικότητες, πολιτικοί με πεποιθήσεις και αντιλήψεις συγκεκριμένες. Κορυφαίος ο γεννήτορας της Νέας Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος θεωρείται απόλυτος σύνδεσμος της μεταπολεμικής περιόδου με εκείνη της Μεταπολίτευσης.
Το κόμμα που ίδρυσε ο Καραμανλής αμέσως μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ήταν νεωτερικό, εθνικό, αστικό και λαϊκό μαζί, με επιρροές από το αντίστοιχο γαλλικό κόμμα του στρατηγού Σαρλ ντε Γκωλ.
Διακρίθηκε κυρίως για τη συμβολή του στην αποκατάσταση και παγίωση της Δημοκρατίας στη χώρα μας και ιδιαιτέρως για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρώπη. Ηταν αυτή κεντρική επιλογή, η οποία και καθόρισε τη μέχρι τώρα εθνική μας πορεία.
Εκτοτε παρήλθαν έτη πολλά. Το κόμμα πέρασε από σαράντα κύματα, κέρδισε και έχασε την εξουσία, έδωσε άλλοτε επιτυχώς και άλλοτε ανεπιτυχώς ιδεολογικές και άλλες μάχες, και μαζί υπέστη αλλοιώσεις και κλονισμούς πολλούς.
Στην προ της κρίσης περίοδο κυβέρνησε με αφροσύνη, και μετέπειτα πληγωμένο δεν μπόρεσε να διαχειριστεί με συνέπεια την κρίση.
Στην προσπάθειά του αυτή έχασε τη λαϊκότητά του, κατέστη κόμμα ελιτίστικο και ταυτόχρονα πολλές φορές παρασύρθηκε από τις Σειρήνες του λαϊκισμού –που εμφιλοχωρούν στις τάξεις του -, ενώ τώρα, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, παλεύει να ανασυγκροτηθεί ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία.
Ωστόσο ακόμη δεν έχει βρει περπατησιά σταθερή και σίγουρη. Συνεχίζει να καταδιώκεται από επικοινωνιακές ευκολίες, δεν συντονίζεται με τις μεγάλες ανάγκες της χώρας και, το κυριότερο, δεν αποδίδει σχέδιο σαφές και ολοκληρωμένο, ικανό να βεβαιώσει ότι υπό την καθοδήγησή του η χώρα θα πάει μπροστά.
Επειδή όμως η χώρα βρίσκεται σε μεταίχμιο και επειδή η Νέα Δημοκρατία προβάλλει ως πιθανή νικήτρια των επόμενων εκλογών, το συνέδριό της αποκτά εξαιρετική σημασία.
Τώρα θα κριθεί εάν η συγκεκριμένη πολιτική δύναμη, με τα συγκεκριμένα παραδοσιακά χαρακτηριστικά και τις ιστορικές αναφορές, θα μπορέσει να πείσει ότι κατέχει τη λύση και τη διέξοδο.
Οι πολίτες, μετά και την αποτυχία της αριστερής διακυβέρνησης, μπορούν να συσπειρωθούν και να συντονιστούν με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μόνο στη βάση ισχυρών συμβολισμών, που πηγάζουν από την ιστορικότητα της παράταξης.
Η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη μπορεί να κερδίσει τη μάχη μόνο αν απορροφήσει τις καθοδηγητικές και έντονα συμβολικές έννοιες του ευρύτερου κεντροδεξιού χώρου, όπως αυτές της Ευρώπης, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας, της Παραγωγής και της Δημιουργίας.
Ιδέες και σημασίες που έρχονται από τα βάθη της Ιστορίας και με τις οποίες είναι αλήθεια ότι έχουν ταυτιστεί πολλές φορές οι Ελληνες, ιδιαιτέρως σε χαλεπούς καιρούς σαν τους σημερινούς.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
