Υψηλές τάσεις

«Το Facebook δεν προστατεύει την ιδιωτική σας σφαίρα». Ο τίτλος μπορεί να μην έλεγε και κάτι καινούργιο στον αναγνώστη. Πιο σημαντικό ήταν το πού και ποιος το είχε γράψει. Διότι ο τίτλος ήταν σε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο στους «New York Times» (21.11.2017). Γραμμένο από πρώην αξιωματούχο της εταιρείας του Ζούκερμπεργκ, με «τσιταρισμένη», όπως λέγεται στη γλώσσα αυτών που φτιάχνουν τις σελίδες, δηλαδή ξεχωρισμένη και με μαύρα γράμματα τυπωμένη, τη φράση: «Το Facebook δεν νοιάζεται για το πώς χρησιμοποιούνται από τρίτους τα δεδομένα που μας αφορούν».

Ο συγγραφέας του άρθρου, Σάντι Παρακίλας, αναφέρει ότι είχε ενεργό ρόλο στην προετοιμασία της εισαγωγής του Facebook στο Χρηματιστήριο το 2012, εργάστηκε μερικά χρόνια στην εταιρεία και τώρα που δεν συνεργάζεται πλέον μαζί της αισθάνθηκε την υποχρέωση να γράψει αυτό το άρθρο όπου υπάρχει και η εξής φράση: «Οντας μέσα, διαπίστωσα πως πρόκειται για εταιρεία που έχει σε προτεραιότητα το να συγκεντρώνει στοιχεία από όσους χρησιμοποιούν το Facebook και όχι το να τους προστατεύει».

Ο γίγαντας αυτός όχι μόνο ξέρει τα στοιχεία που του δίνουν κάθε ημέρα περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του (με 81 λεπτά την ημέρα ενασχόλησης για τις γυναίκες και 64 για τους άνδρες) αλλά φτιάχνει και τα δικά του, κάνοντας εξελιγμένους συσχετισμούς, παρακολουθώντας τις προτιμήσεις σε προϊόντα, τις αντιδράσεις σε εκδηλώσεις και συναυλίες, τις τοποθεσίες, τα ταξίδια, τις φωτογραφίες, τα κείμενα που αναρτώνται. Υλικό που τρελαίνονται να αγοράζουν όσοι ασχολούνται με τη διαφήμιση διαφόρων προϊόντων. Και όπως αναφέρεται στο άρθρο, υπήρχε η συνείδηση πως μπορεί και να μη χρησιμοποιούνται τα επίμαχα δεδομένα με ορθό τρόπο. Διότι όταν τόλμησε να προτείνει αυστηρότερο έλεγχο στο τι γίνεται με αυτά, ένα διευθυντικό στέλεχος που ήταν πιο μέσα στα πράγματα γύρισε και του είπε: «Θέλεις στ’ αλήθεια να ξέρεις τι θα βρεις;».

Αν ύστερα από αυτό προσπαθήσεις να ψάξεις με τη βοήθεια των διαδικτυακών ευρετηρίων για οργανωμένες εστίες αντίστασης στο Facebook, αυτά θα σε στείλουν πίσω στο 2011 με 2012, ενώ η σημερινή άποψη που έχει επικρατήσει είναι πως η εταιρεία των 500 δισεκατομμυρίων ενδιαφέρεται κυρίως να σβήνει τις φωτιές που ανάβουν όταν τα άλλα μέσα ενημέρωσης σηκώνουν ψηλά κάποιο θέμα σχετικό και δυσάρεστο για αυτήν.

Το κλίμα πάντως, σε διεθνές επίπεδο, βαραίνει όλο και περισσότερο για τους ανθρώπους που καθορίζουν την πολιτική της εταιρείας. Και εμάς εδώ μπορεί να μη μας αφορά η φερόμενη ως εμπλοκή του Facebook στη χειραγώγηση των ψηφοφόρων για τον Τραμπ ούτε οι κατηγορίες πως πνίγει τις νεοφυείς επιχειρήσεις προχωρώντας στην άμεση εξαγορά τους, αλλά υπάρχουν και άλλα θέματα. Πέρα από την ανοησία νεαρών, ενηλίκων και ανηλίκων, να αυτοστοχοποιούνται με φωτογραφίες ή τις αναρτήσεις εξοργισμένων-παρατημένων πρώην, που αναρτούν ακόμα και γυμνές φωτογραφίες των έως τότε συντρόφων τους. Είναι κάποια άλλα αρκετά στενόχωρα που δημοσιοποιούνται και δεν ξέρεις τι να πιστέψεις.

Οπως το δημοσίευμα σε μια εφημερίδα της Αυστραλίας ότι ένα πολύ ενδιαφέρον «πακέτο» που προσφέρθηκε σε διαφημιζομένους δίνοντας τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε 6,4 εκατομμύρια νέους της μακρινής για εμάς, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία, ηπείρου, όταν όλα αυτά τα άτομα ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση, όπως περιγραφόταν με δικές τους χαρακτηριστικές λέξεις. Η εταιρεία την ίδια ημέρα διέψευσε ότι κάτι τέτοιο δόθηκε στους διαφημιστές. Αλλά αναφέρθηκε από αυτούς που έκαναν την αποκάλυψη ότι ήταν μπλεγμένα δύο τοπικά στελέχη της που κάνουν τις διασυνδέσεις με τους διαφημιστές. Και επίσης πολλοί θυμήθηκαν ότι η ίδια εταιρεία έχει δημιουργήσει έναν ρομποτικό μηχανισμό που προσπαθεί να ανιχνεύει μελλοντικά αυτόχειρες (!) και να ειδοποιεί. Οι συσχετισμοί δεν ήταν δύσκολο να γίνουν.

Ας μην ξεχνούμε και το ότι επίσης τον Μάιο τους επιβλήθηκε ένα μικρό πρόστιμο, μόλις 150.000 ευρώ από τη Γαλλία, ενώ στην Ολλανδία ζήτησαν τον λόγο από το Facebook για το ότι συνέλεξε στοιχεία για τις σεξουαλικές προτιμήσεις 9,4 εκατομμυρίων (ανυποψίαστων για αυτό) ατόμων και μετά τους στάλθηκαν οι αντίστοιχες… διαφημίσεις προϊόντων. Μπορεί από τον Μάιο του 2018 τα πράγματα στην ΕΕ να γίνουν πολύ πιο αυστηρά για τους εν πολλαίς αμαρτίαι περιπεσόντες, αλλά αν δεν προσέξουμε εμείς οι ίδιοι…