Οκ. Κυριάκος Μητσοτάκης προέβη την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή» σε μια ανακοίνωση την οποία πολλοί σχολιαστές χαρακτήρισαν πολιτική «αδελφοκτονία». Στη δήλωσή του αποκάλυψε ότι κανένα μέλος της οικογένειάς του δεν θα λάβει αξίωμα σε κυβέρνηση με τον ίδιο πρωθυπουργό. Η απόφαση αφορούσε την Ντόρα Μπακογιάννη και σήμαινε στην ουσία, για το ορατό μέλλον τουλάχιστον, το τέλος της πολιτικής της σταδιοδρομίας. Στην ίδια συνέντευξη ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας εξέφρασε τη λύπη του για αυτή την αναγκαία απόφαση, με την οποία, όπως παραδέχθηκε, αδικείται μια ικανή πολιτικός με μεγάλη προσφορά στην παράταξη.
Αν πάντως πρόκειται για «αδελφοκτονία», δεν είναι η πρώτη. Οταν η Ντόρα Μπακογιάννη αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Νέα Δημοκρατία της λαϊκής Δεξιάς του Αντώνη Σαμαρά το 2010 και να ιδρύσει τη Δημοκρατική Συμμαχία, όλοι νόμιζαν ότι ο αδελφός της θα την ακολουθούσε. Πόσω μάλλον που οι εκσυγχρονιστικές του απόψεις ταίριαζαν πολύ περισσότερο με το φιλελεύθερο εγχείρημά της. Από τότε όμως, ο μεθοδικός «μικρός» είχε κάνει τις δικές του πολιτικές επιλογές, στις οποίες δεν χωρούν ούτε δεσμοί αίματος ούτε συναισθήματα. Ο κ. Μητσοτάκης έκρινε ότι το συμφέρον του ήταν να παραμείνει στη Νέα Δημοκρατία και σήμερα είναι αρχηγός της.
Είναι βέβαιο ότι η κυρία Μπακογιάννη δεν αιφνιδιάστηκε. Αλλωστε είχε σχεδόν προαναγγείλει την εξέλιξη σε συνέντευξή της στο «Βήμα» στη Δήμητρα Κρουστάλλη.«Στην ιεράρχηση των στόχων μου» είχε πει «δεν είναι να ξαναποκτήσω οποιονδήποτε τίτλο, πλην της άκρως τιμητικής αιρετής βουλευτικής ιδιότητας». Ασχέτως της προσυνεννόησης, η απόφαση είχε κόστος. Η συναίνεση της κυρίας Μπακογιάννη δεν εμπόδισε την οξεία κριτική που διατύπωσαν διακεκριμένοι αναλυτές, για τους οποίους η θυσία ενός άξιου πολιτικού στελέχους, ακόμα και για υπέρτερο σκοπό, είναι αδιανόητη.
Με σημαία τη θυσία της αδελφής του ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να ανανεώσει τη Νέα Δημοκρατία, να σταθεί απέναντι στην οικογενειοκρατία, στα τζάκια, στα φέουδα και στους φεουδάρχες. Το σκεπτικό είναι απλό, ποιος θα τολμήσει να αμφισβητήσει τις αποφάσεις του όταν πρώτος έδωσε το παράδειγμα; Ο καιρός θα δείξει πόσο βάρος είχε αυτή του η πράξη. Ο,τι και να συμβεί πάντως, από πολιτικός αρχηγός επιχειρεί να γίνει ηγέτης, μιας παράταξης αρχικώς και στη συνέχεια μιας χώρας. Ηταν η πρώτη του σκληρή, πολύ δύσκολη απόφαση, ας ελπίσουμε ότι θα αποδειχθεί ωφέλιμη για την πατρίδα. Θα χρειαστούν μάχες σφοδρές για να μετατρέψει τη Νέα Δημοκρατία σε ένα μοντέρνο ευρωπαϊκό κόμμα αρχών. Είχε μια ευκαιρία όταν εξελέγη, αλλά δεν τόλμησε, πριν και αμέσως μετά τις εκλογές θα έχει άλλες δύο.