Αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η σταδιακή υλοποίηση μιας πολύ σημαντικής μεταρρύθμισης στο πεδίο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Η νέα ΠΦΥ αποτελεί την πύλη εισόδου της ανθρωποκεντρικής φροντίδας και αλλάζει το στρεβλό υπόδειγμα του νοσοκομειοκεντρικού και ιατροκεντρικού μοντέλου, τροποποιώντας την εδραιωμένη αντίληψη ότι η υψηλής ποιότητας υγειονομική φροντίδα παρέχεται μόνο στο νοσοκομείο και μόνο από πολύ εξειδικευμένους γιατρούς. Λόγω του «οριζόντιου» χαρακτήρα της εστιάζει τις δραστηριότητές της όχι μόνο στο άτομο και στη νόσο αλλά ταυτόχρονα στην οικογένεια και στην κοινότητα, συμβάλλοντας πολύ πιο αποτελεσματικά στις πολιτικές πρόληψης και Δημόσιας Υγείας. Με έμφαση στην αγωγή υγείας και στην αποτροπή «ανθυγιεινών» συμπεριφορών και μειζόνων παραγόντων κινδύνου, το νέο μοντέλο της Πρωτοβάθμιας συνεισφέρει στη διασύνδεση του Συστήματος Υγείας με τις τοπικές κοινωνίες αλλά και στη δικτύωση με τις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας – Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων – Κοινωνικής Προστασίας (Κέντρα Κοινότητας, ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ, Βοήθεια στο Σπίτι) με στόχο τη βελτίωση της αποδοτικότητας σε όλη την «αλυσίδα φροντίδας» και τη συγκρότηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος πρόληψης, προαγωγής της υγείας, ολιστικής και συνεχούς υγειονομικής φροντίδας, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και κοινωνικής ενσωμάτωσης. Με αυτόν τον τρόπο ταυτοποιεί τις ευάλωτες και αποκλεισμένες ομάδες του πληθυσμού και «ανιχνεύει» ακάλυπτες ανάγκες που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Και επειδή η ΠΦΥ είναι πρωτίστως ένα πρόταγμα ισότητας, έχει ανάγκη από πολιτικά σχέδια, πολιτικές δυνάμεις και πολιτικές ηγεσίες που έχουν στις ιδεολογικές τους «αποσκευές» και στο αξιακό τους πρότυπο την ιδέα της ισότητας των ανθρώπων και της κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι της αγοράς και του ανταγωνισμού.
Επίσης, σύμφωνα με μελέτη του ΠΟΥ μια μείωση 1% της ανισότητας στην Υγεία συμβάλλει κατά 0,15% στην αύξηση του ΑΕΠ. Η πολιτική λοιπόν της καθολικότητας και της ισότητας στην Υγεία που ακολουθεί η κυβέρνηση, με κορυφαίο «δείγμα γραφής» τον νόμο 4368/2016 για τους ανασφάλιστους, πέρα από την προφανή θετική συνεισφορά της στα υγειονομικά standards της χώρας και στην κοινωνική συνοχή και αξιοπρέπεια, έχει και αναπτυξιακή διάσταση.
Η συζήτηση, λοιπόν, για την ανάπτυξη της χώρας δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη και δημοσιονομικούς δείκτες αλλά είναι ανάγκη να συμπεριλάβει ποιοτικούς στόχους που αφορούν την κοινωνική συνοχή και τη γενικότερη ευζωία των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων κορυφαία σημασία έχει το καλό επίπεδο υγείας του πληθυσμού και φυσικά το υψηλό επίπεδο δημόσιων υπηρεσιών υγείας.
Η Υγεία είναι ένας χώρος που υλοποιούνται με συνέπεια οι βασικές πολιτικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης (καθολική κάλυψη, προτεραιότητα στο ΕΣΥ, στροφή στην ΠΦΥ, «ηθικοποίηση») και εξασφαλίζεται η κοινωνική ανταποδοτικότητα των αυξημένων φορολογικών βαρών και ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό που χρειαζόμαστε στη μετά το μνημόνιο περίοδο είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με βάση το οποίο οι πολίτες θα συμβάλλουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους στην επάρκεια των φορολογικών εσόδων με αντάλλαγμα υψηλού επιπέδου δημόσιες υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας.
Ο κ. Ανδρέας Ξανθός είναι υπουργός Υγείας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
