«Ο συγγραφέας εγγράφει τον εαυτό του στο πλαίσιο της εκάστοτε εποχής, συνδέει βιωματικές εμπειρίες και επιστημονικές αναζητήσεις… Το εξόχως ελκυστικό αυτό βιβλίο του Τζαντ, είτε διαβαστεί ως ιδιότυπη αυτοβιογραφία είτε ως κρυφή ματιά στο εργαστήρι του ιστορικού, συνιστά μια σπάνιας ενάργειας εικόνα ενός ατόμου που αναστοχάζεται έναν ταραχώδη αιώνα».
«Η έκδοση αυτή έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό… Εστιάζοντας τη μελέτη του στο έργο του Ραμπελαί, ο Μπαχτίν έγραψε έναν ύμνο για τον λαϊκό άνθρωπο της Αναγέννησης και του ύστερου Μεσαίωνα. Η κουλτούρα του γέλιου διαποτίζει το βιβλίο… Ενα εξαιρετικά ελκυστικό και σπουδαίο έργο».
«Η πολυαναμενόμενηΠετρούπολη(που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1913), το σημαντικότερο μυθιστόρημα του κορυφαίου, μαζί με τον Αλεξάντρ Μπλοκ, ρώσου συμβολιστή, κυκλοφορεί επιτέλους και στη γλώσσα μας. Η καθυστέρηση άξιζε τον κόπο. Η έκδοση είναι εξαιρετικά επιμελημένη και η μετάφραση το ίδιο».
«Η σύνθλιψη ενός ανθρώπου στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης… Ο σαρκασμός, ο καγχασμός και το διαβρωτικό χιούμορ είναι διάχυτα σε όλο το μυθιστόρημα του Φάλαντα, που είναι σαν να γράφτηκε με μια ανάσα –και με μια ανάσα σχεδόν διαβάζεται… Το γκροτέσκο στοιχείο, βασικό γνώρισμα του εξπρεσιονισμού, δίνει άλλη διάσταση στην αφήγησή του».
«Η πολύκροτη υπόθεση Μπεϊλίς υπήρξε η αφορμή για να γράψει το τέταρτο, ως τότε, μυθιστόρημά τουένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς συγγραφείς στις ΗΠΑ. Οσοι αναγνώστες τον γνώρισαν ως διηγηματογράφο μπορούν τώρα να τον απολαύσουν και ως μυθιστοριογράφο σε ένα από τα καλύτερα βιβλία του, μεταφρασμένο εξαίρετα».
«Σήμερα, 74 χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση και έπειτα από την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, ηΑιχμάλωτησκέψηπαραμένει περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Είναι η σημαντικότερη και βαθύτερη ανάλυση της φύσης και του περιεχομένου του ολοκληρωτισμού, βιβλίο εφάμιλλο μεΤομηδένκαιτοάπειρο του Κέσλερ και το1984 του Οργουελ».
«Ελάχιστοι είναι οι σύγχρονοι πεζογράφοι που γράφουν με τέτοια εύγλωττη, μεταφυσική ομορφιά για τη μοναξιά και την απώλεια… Βιβλίο βουτηγμένο στην αμερικανική παράδοση του 19ου αιώνα, εξυψώνει τηνπεριπλάνησηως κομβική συνθήκη του βίου σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο, εξόχως ανθρωπολογικό, και διασώζει τις μονίμως απόκληρες και ασυντρόφευτες ψυχές».
«Περίτεχνο μυθιστορηματικό αρχιτεκτόνημα… Ενα τεραστίων διαστάσεων υλικό το οποίο ο Μάντης θα κατορθώσει να συνενώσει σε ένα αφηγηματικό σπιράλ, χωρίς ρωγμές και κενά… Οι Τυφλοίαποτελούν κάτι περισσότερο από πολιτικό μυθιστόρημα: μια απέραντη υπαρξιακή χοάνη όπου οι άνθρωποι αναζητούν επί ματαίω τη δημόσια και την ατομική τους ταυτότητα».
«Ενα ατύχημα προκαλεί στον ήρωα μια σπάνια ωτίτιδα και η ακοή του οξύνεται… Ενας λόγος που εκφέρεται εσωτερικά, αγχωμένος και εμμονικός, με σύντομες προτάσεις, μεταφέρεται σε πρώτο πρόσωπο σε μια αφήγηση που καταγράφει με ευστοχία και ακρίβεια όσα παρατηρεί το μάτι, κυρίως όσα ακούει το αφτί και όσα το μυαλό επεξεργάζεται».
«Χωρίς σχολές, χωρίς ομαδοποιήσεις, η σημερινή ελληνική ποίηση είναι ακατάκτητη και η ποικιλία της τεράστια. Τα κριτήρια της ανθολόγησης είναι η γλώσσα, η ηλικία, κάτω από 50, η πρώτη δημοσίευση, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Από αυτή την άποψη η ανθολόγηση είναι ένας άθλος».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
