Καταλωνία: Η «Πασιονάρια» της σιωπηλής πλειοψηφίας των ενωτικών

Είναι η μεγάλη ελπίδα της «σιωπηλής πλειοψηφίας» των ενωτικών, όσων θέλουν να παραμείνει η Καταλωνία εντός της Ισπανίας και τρέμουν νίκη των αυτονομιστών στις εκλογές της 21ης Δεκεμβρίου. Στα 36 της χρόνια, η Ινές Αριμάδας κατεβαίνει υποψήφια για την προεδρία με το κεντρώο κόμμα Ciudadanos και σύνθημα «Είμαστε το ίδιο Καταλανοί με αυτούς που θέλουν την ανεξαρτησία».

«Η Βαρκελώνη είναι η πόλη μου, η Ισπανία η χώρα μου και η Ευρώπη το μέλλον μας» λέει η Αριμάδας, που εμφανίζεται φαβορί στις δημοσκοπήσεις.

Γεννημένη στην Ανδαλουσία, στην καρδιά της Νότιας Ισπανίας, αλλά μεγαλωμένη στην Καταλωνία, μιλάει για συμφιλίωση και συμβιβασμό, προσπαθώντας να εμφανιστεί σαν η φωνή της λογικής και της ηρεμίας στο ταραγμένο πολιτικό σκηνικό. Υπόσχεται να σχηματίσει μια κυβέρνηση που θα αντιπροσωπεύει το «σύνολο», τη μεγάλη, μετριοπαθή πλειοψηφία των πολιτών της Καταλωνίας, εμπνευσμένη από το κεντρώο, φιλοευρωπαϊκό μήνυμα του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, και λέει ότι αισθάνεται «Ανδαλουσιανή, Καταλανή, Ισπανίδα και Ευρωπαία».

Επιμένει να μιλάει ισπανικά και όχι καταλανικά στο περιφερειακό Κοινοβούλιο, αλλά κάνει τα πάντα για να δείξει ότι δεν είναι «πιόνι της Μαδρίτης». Οσον αφορά την ανεξαρτησία, τάσσεται έντονα κατά της απόσχισης και έχει περιγράψει τη φυγή των επιχειρήσεων από την Καταλωνία μετά το χαοτικό δημοψήφισμα ως «δυσφήμηση».

Εχει πει ότι τα γεγονότα στην Καταλωνία δικαιολογούν την επιβολή του άρθρου 155, της ρήτρας του Συντάγματος η οποία εξουσιοδότησε την κυβέρνηση της Μαδρίτης να αναλάβει τον έλεγχο των βασικών καταλανικών θεσμών, και κατηγορεί τον Κάρλες Πουιτζντεμόν, τον έκπτωτο ηγέτη των εθνικιστών, για έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και τυχοδιωκτισμό.

Με κάτι τέτοια έχει γίνει το «κόκκινο πανί» για τους εθνικιστές catalanistas, αλλά και για πολλούς ισπανούς αριστερούς, που πιστεύουν πως το φιλελεύθερο κόμμα της Αριμάδας, που ιδρύθηκε πριν από μόλις 12 χρόνια, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια νεότερη εκδοχή του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) σε πιο ελκυστικό περιτύλιγμα. Η Αριμάδας και ο ηγέτης του κόμματος Αλμπερτ Ριβέρα (ο οποίος είναι Καταλανός αλλά τάσσεται αναφανδόν κατά της ανεξαρτησίας) μπορεί να είναι νέοι και φωτογενείς, οι επικριτές τους όμως ισχυρίζονται ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε πραγματικά καινούργιο. Το κόμμα είναι πιο δημοφιλές στους νέους, αλλά πολλοί προτιμούν τις πιο ριζοσπαστικές αριστερές πολιτικές των Podemos, που λένε πως θέλουν να γκρεμίσουν την ισπανική κοινωνία και να τη χτίσουν από την αρχή.

Παρά την κριτική και από τις δύο πλευρές, η άνοδος της Αριμάδας στην κορυφή της καταλανικής πολιτικής είναι εντυπωσιακή. Δημοκοπήσεις τη δείχνουν να προηγείται παρά το γεγονός ότι είναι η πιο νεαρή και άπειρη υποψήφια, και η μοναδική γυναίκα. Η πρόσφατη υπόσχεσή της να πάρει τα χρήματα τα οποία διαφορετικά θα είχαν διοχετευθεί στην προπαγάνδα υπέρ της ανεξαρτησίας και να τα ξοδέψει στην υγειονομική περίθαλψη της χάρισε ακόμα μεγαλύτερη δημοτικότητα.

Μορφωμένη και πολύγλωσση, η Αριμάδας έχει δύο πτυχία Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Νίκαιας της Γαλλίας. Λέει πως θέλει τα παιδιά της Καταλωνίας να έχουν παρόμοια πλεονεκτήματα και προωθεί ενεργά την καλύτερη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στα δημόσια σχολεία. Η Καταλωνία είναι γνωστή για την παραγωγή υψηλά μορφωμένων νέων, κάτι που η Αριμάδας τονίζει ως «το συγκριτικό μας πλεονέκτημα σε σχέση με την υπόλοιπη Ισπανία».

Εγινε ευρέως γνωστή τον Φεβρουάριο του 2017, όταν βγήκε μπροστά για να εκφράσει δημοσίως και ηχηρά τη διαφωνία της για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας. «Είμαι από μια άλλη περιοχή της Ισπανίας, και παρά το γεγονός ότι μιλάω άψογα καταλανικά και έχω παντρευτεί Καταλανό, πολλοί ενοχλούνται που δεν στηρίζω την ανεξαρτησία» δήλωσε πριν από μερικούς μήνες. Και ο λόγος της αντίθεσής της δεν είναι η στήριξή της προς τον Μαριάνο Ραχόι – για τον δεξιό πρωθυπουργό της Ισπανίας έχει πει ότι απέτυχε διότι δεν κατάφερε να δώσει όραμα και σχέδιο στους πολίτες. Η Αριμάδας αντιτίθεται γιατί πιστεύει ότι η ανεξαρτησία περισσότερο θα βλάψει παρά θα ωφελήσει την Καταλωνία. «Είμαστε από τις λίγες ευρωπαϊκές περιοχές με τόσο υψηλό βαθμό αυτοδιοίκησης. Εχουμε εξουσίες στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, των φυλακών, έχουμε τη δική μας αστυνομική δύναμη. Πιστεύω ότι θα πρέπει να έχουμε ως στόχο να βελτιώσουμε τις υποδομές και να αναμορφώσουμε το σύστημά μας, αλλά δεν δέχομαι τις υπερβολές της καταλανικής κυβέρνησης και δεν θέλω να φύγουμε από την Ισπανία» λέει.