Μαρίνος Ουζουνίδης: ένας χρόνος γεμάτος προβλήματα

Ο προπονητής Μαρίνος Ουζουνίδης υπέγραψε συμβόλαιο επαγγελματικής συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό ακριβώς έναν χρόνο πριν: ανακοινώθηκε από τους Πράσινους την 1η Δεκεμβρίου του 2016, μετά από συζητήσεις που κράτησαν δύο μέρες.

Ο τότε πρόεδρος και νυν μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ κ. Γιάννης Αλαφούζος δεν ήταν απολύτως βέβαιος ότι ο έλληνας προπονητής είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την ομάδα. Τον ενοχλούσε κυρίως το ότι ο Ουζουνίδης, αν και παλιός ποδοσφαιριστής του ΠΑΟ, είχε φτάσει ένα βήμα από το να αναλάβει τον Ολυμπιακό τον Αύγουστο του 2016.

Ο Ουζουνίδης έφτασε στον ΠΑΟ σαν έτοιμος από καιρό. Εκανε το όνειρό του πραγματικότητα, και από τα επιτυχημένα περάσματα από την Ξάνθη, τον ΑΠΟΕΛ, τον Εργοτέλη, τον Πανιώνιο κουβαλούσε πείρα δύσκολων αποστολών. Αποκλείεται, όμως, να περίμενε ότι έναν χρόνο μετά την υπογραφή του θα κρατούσε το τιμόνι μιας ομάδας που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει. Και που αυτή την αγωνιστική αντιμετωπίζει τον Πανιώνιο, στον οποίο ο ίδιος έβαλε προ διετίας τη σφραγίδα του, χωρίς να είναι φαβορί για τη νίκη.

Στα ρεπορτάζ του ΠΑΟ επαναλαμβάνεται διαρκώς ότι ο Ουζουνίδης έχει δύσκολη δουλειά, αφού δουλεύει σε μια ομάδα που κανείς δεν γνωρίζει τι της ξημερώνει. Ομως, αν πάμε έναν χρόνο πίσω, θα δούμε ότι ο έλληνας προπονητής δεν είχε ποτέ στα χέρια του έναν κανονικό Παναθηναϊκό. Οταν τον ανέλαβε, οι μισοί ξένοι παίκτες ήταν με τις βαλίτσες στο χέρι, αφού μετά την απόλυση του Αντρέα Στραματσόνι, του ιταλού προπονητή που τους έφερε στην Αθήνα, δεν ήθελαν και οι ίδιοι να μείνουν. Ο Λεντέσμα είχε βρει ήδη ομάδα στην Ιταλία, ο Ιμπάρμπο έφυγε χωρίς άδεια και πήγε διακοπές, ο ΠΑΟ είχε μια μεγάλη ανάγκη να ξεφορτωθεί ποδοσφαιριστές με σεβαστά συμβόλαια, που όμως δεν είχαν βοηθήσει: ο Ιβανόφ, ο Σάμπα, ο Τελάντερ, ο Γουακάσο, ο Λουκ Στιλ δεν υπολογίζονταν για τη συνέχεια. «Από την πρώτη μέρα που βρέθηκα στην ομάδα, φάνηκε καθαρά πως θα πηγαίναμε σε μειώσεις του μπάτζετ και πως θα φύγουν κάποιοι παίκτες. Τον Ιανουάριο αρχίσαμε να μειώνουμε το μπάτζετ, ήθελα κι άλλους παίκτες, αλλά δεν είχαμε τη δυνατότητα. Στην ομάδα υπήρχαν ήδη οικονομικά προβλήματα» δήλωσε πρόσφατα σε τηλεοπτική του συνέντευξη ενθυμούμενος τις πρώτες μέρες του στη Λεωφόρο. Ο ΠΑΟ, που είχε ήδη μείνει μακριά από την κορυφή τον καιρό του Στραματσόνι, έχασε κι άλλο έδαφος, παρά τις προσπάθειες του προπονητή του, που πάντως βρήκε γρήγορα τους βασικούς του. Ο Ουζουνίδης μονιμοποίησε τον Βλαχοδήμο στην εστία, έχρισε ηγέτες τους Μολέδο, Ζέκα και τον νεοφερμένο Κουρμπέλη, ανέστησε τον Βιγιαφάνιες, βρήκε στο πρόσωπο του Εμποκού και του Κλωναρίδη δύο επιθετικούς έτοιμους να πλαισιώσουν τον Μπεργκ. Οι νίκες του ΠΑΟ στα ντέρμπι επί των ημερών του τού χάρισαν χειροκροτήματα από την εξέδρα –έστω κι αν η ομάδα δεν έπιασε τους στόχους της. Το Κύπελλο, που ήταν ο μεγαλύτερος, το έχασε μετά από μια ήττα από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όπου όμως ρόλο έπαιξε και η κακή διαιτησία του διαγραμμένου πλέον ρέφερι Κύζα. Στα πλέι οφ, παρά τις νίκες με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, το εισιτήριο για τους προκριματικούς του Τσάμπιονς Λιγκ χάθηκε μετά τη διακοπή του αγώνα με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, όταν χτυπήθηκε με ένα κουτάκι μπίρας ο τότε προπονητής του ΠΑΟΚ Βλάνταν Ιβιτς.

Ο Ουζουνίδης αγαπήθηκε γρήγορα. Η ομάδα συσπειρώθηκε γύρω του και οι οπαδοί, που χάρηκαν βλέποντας τον ΠΑΟ να γίνεται ξανά οικογένεια, δεν ζήτησαν ποτέ εξηγήσεις για τα μέτρια αποτελέσματα. Βοηθούν και οι νίκες στα ντέρμπι, που κρύβουν το ότι ο ΠΑΟ είναι επιθετικά φλύαρος και επιπόλαιος με ομάδες του χεριού του. Ολοι αναγνωρίζουν ότι το περασμένο καλοκαίρι όλα έγιναν χειρότερα –όχι εξαιτίας του. Αρχικά έφυγε ο άνθρωπος που τον στήριζε όσο κανείς, ο Νίκος Λυμπερόπουλος, και στη συνέχεια αποχώρησε ο ίδιος ο πρόεδρος Γιάννης Αλαφούζος.

Ο Ουζουνίδης έμεινε μόνος του και προσπαθεί να διοικήσει τον ΠΑΟ σαν μάνατζερ βρετανικής ομάδας, που όμως δεν έχει χρήματα να διαχειριστεί. Από τον περασμένο Αύγουστο ο Ουζουνίδης λειτουργεί περισσότερο σαν διοικητικός παράγοντας. Το καλοκαίρι η ομάδα έκανε 12 μεταγραφές, τις οποίες υλοποίησε ο μάνατζερ του προπονητή και προσωπικός του φίλος κ. Κώστας Διαμαντόπουλος, που σήμερα ασκεί άτυπα χρέη τεχνικού διευθυντή. Ο τρόπος που σήμερα λειτουργεί ο ΠΑΟ δεν έχει προηγούμενο στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου: όλοι οι διοικητικοί παράγοντες κρύβονται πίσω από τις πλάτες του έλληνα τεχνικού, που έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον το δικαίωμα να δουλεύει υπεράνω κριτικής.

Ναι, είναι αλήθεια πως άλλος με αυτά τα αποτελέσματα θα είχε γκρίνιες και μουρμούρες να αντιμετωπίσει κλείνοντας έναν χρόνο παρουσίας στην ομάδα. Αλλά σε έναν κανονικό Παναθηναϊκό…

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην όγδοη θέση της βαθμολογίας, δεν έχει νίκη ακόμη μακριά από το γήπεδό του και μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού την ένατη αγωνιστική δεν έχει ξανακερδίσει. Αν κάποιος ήθελε να κάνει κριτική στον προπονητή θα μπορούσε να επισημάνει ότι από τους δώδεκα παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι βοήθησαν την ομάδα μέχρι τώρα ουσιαστικά μόνο τρεις: ο Χίλιεμαρκ, ο Σιλά και ο Κωλοβέτσιος. Ο τερματοφύλακας Διούδης όποτε χρειάστηκε ήταν σταθερός, αλλά έχει αγωνιστεί ελάχιστα. Ο Λουτσιάνο χτύπησε και ο Τσάβες πήρε το αεροπλάνο και πήγε στην Αργεντινή, ενώ οι Καμπέσας, Αλτμαν, Μουνιέ, Γιόχανσον, Ινσούε δεν εντυπωσιάζουν και οι Αυλωνίτης, Τζανδάρης, που αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι, περιμένουν την ευκαιρία τους: ο πρώτος δείχνει να βρίσκει τη φόρμα του. Στον Ουζουνίδη θα μπορούσε κάποιος να καταλογίσει και το ότι δεν δίνει πολλές ευκαιρίες σε νέα παιδιά, όπως ο Χατζηγιοβάνης και ο Δώνης, αλλά και ότι άφησε να φύγουν παίκτες με μικρά συμβόλαια, που σε στιγμές που ο σύλλογος έχει οικονομικές δυσκολίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν: ο Μαρινάκης, ο Χουχούμης, ο Λαγός δεν είναι χειρότεροι από πολλούς νεοφερμένους.

Ομως τι ευθύνες να ζητήσεις από έναν προπονητή που μέσα σε έναν χρόνο έχει δει να αποχωρούν από την ομάδα όχι μόνο ο μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος, ο πρόεδρος Μάνος Μαυροκουκουλάκης, ο τεχνικός διευθυντής Νίκος Λυμπερόπουλος, οι δύο καλύτεροι παίκτες της, δηλαδή ο Μπεργκ και ο Ζέκα, αλλά και οι γιατροί και οι φυσικοθεραπευτές; Ακόμη και αυτοί που για τα αποτελέσματα του ΠΑΟ γκρινιάζουν, οφείλουν να αναγνωρίσουν στον τεχνικό ένα πλήθος από ελαφρυντικά.